Fastir pennar

Skammir Moggans

Mogginn hefur farið skemmtilega úrillur fram úr í morgun, eða í það minnsta vandar hann ekki borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins kveðjurnar í sérstökum kjallaraleiðara í blaðinu í dag.

Það telst alltaf til tíðinda þegar Moggi skammar sjálfstæðismenn. Einkum og sér í lagi ef skammirnar eru hastarlegar. Og stjarfar af reiði.

Hitt er alvanalegt að hann hatist út í erkióvin sinn; Samfylkinguna. Sem er ekki lengur nein frétt.

En nú standa Hádegismóaspjótin á sexmenningunum við Tjörnina, því mikla prinsippfólki pólitíkurinnar sem tekið hefur U-beygju á rauðu ljósi í Rei-málinu.

Úps.

Ég skil reiði Mogga. Það vottar fyrir því að hann sé samkvæmur sjálfum sér í aðhaldinu sem stjórnmálaflokkum ber.

Fréttin er þessi:

Ég man ekki til þess í annan tíma að Moggi hafi farið jafn ljótum orðum um vini sína í Flokknum og hann gerir á leiðaraopnunni í dag:

"Aldrei í sögu Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur hefur flokkurinn beðið slíkan hnekki og sýnt af sér slíka lágkúru." 

Mogginn krefst þess að forysta Flokksins skerist í skrípaleikinn af einfaldri ástæðu:

"Borgarstjórnarflokkurinn er gersamlega forystulaus ..."

Þetta er talsvert.

Sérstaklega úr penna Mogga þar sem flokksástin hefur gjarnan brenglað allt pólitískt veruleikaskyn ...

-SER.

    






×