Olíuþegnarnir 31. mars 2008 10:51 Ég tek ofan fyrir trukkabílstjórum landsins. Þeir hafa afsannað þá alkunnu kenningu að Íslendingar láti allt yfir sig ganga - og kjósi fremur að ganga með veggjum, þegar á bjátar, fremur en að byrsta sig á torgum. Íslendingar hafa gjarnan mótmælt með fámunalega aumri aðferð, sem felst í því að þusa, hver í sínu horni, en snúa sér því næst til veggjar og byrgja reiðina innra með sér. Það er af þessum ástæðum sem Íslendingar ganga á stundum með höfuð sín í handarkrikanum, því fátt er þeim raunameira en að deila áhyggjum sínum með öðru fólki; það kallar á ódrukkin samtöl, samhug, samstöðu. Sem er ekki íslenskt. Belgar eru annarrar náttúru; ófemnir við að ræsa traktorana sína og tæta og trylla stjórnkerfið í Brúarseli ef áburðarverð hækkar um þumlung. Vestur í Bandaríkjunum keyra menn fylkja á milli til að kaupa gallonið við betra verði en heima fyrir. Á Spáni ganga lestarstjórar út á einu augabragði og lama samfélagið. Og trukkabílstjórarnir í Frans eru svo auðvitað sér kapituli í þessu ævintýri öllu; hin raunverulega franska bylting sem enn lifir. Heima á Íslandi hefur þetta verið aumara en úldinn fögl, eins og sagt var fyrir austan í bágindum síðmiðalda. Þar til fyrir helgi ... að vonin birtist í býsna þrútnum bílstjórum. Íslenskum, vel að merkja. Svo ... nú er eitthvert vor í lofti. Það er franskt andrúm. Altént eitthvað útlenskt við þessi tíðu og markvissu mótmæli íslensku trukkabílstjóranna sem standa reiðir framan við tíu hjóla tröllin sín og horfa eins og fornkappar á eina allsherjar Lýðveldishátíðarlengju af almenningsfarartækjum í halarófu á eftir sér (sem Mogginn, vel að merkja kallar skrílslæti í leiðara sínum !!! ) En þjóðin er sammála, ekki Mogga, heldur mönnunum við stýrið. Merkilegt nokk. Í orði, altént. Hún veit sem er að trukkarnir hafa talað ... af viti. En hvar er hin raunverulega samstaða? Hvar er einkabílaalþýðan annars staðar en föst í röðinni? Það vantar að þjóðin leggist á sveif með testósterón-tröllunum - og taki þetta með trukki og dífu. Eða ætlar hún að snúa sér til veggjar ... enn einu sinni? Og þusa grúfð í koddann sinn ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Ég tek ofan fyrir trukkabílstjórum landsins. Þeir hafa afsannað þá alkunnu kenningu að Íslendingar láti allt yfir sig ganga - og kjósi fremur að ganga með veggjum, þegar á bjátar, fremur en að byrsta sig á torgum. Íslendingar hafa gjarnan mótmælt með fámunalega aumri aðferð, sem felst í því að þusa, hver í sínu horni, en snúa sér því næst til veggjar og byrgja reiðina innra með sér. Það er af þessum ástæðum sem Íslendingar ganga á stundum með höfuð sín í handarkrikanum, því fátt er þeim raunameira en að deila áhyggjum sínum með öðru fólki; það kallar á ódrukkin samtöl, samhug, samstöðu. Sem er ekki íslenskt. Belgar eru annarrar náttúru; ófemnir við að ræsa traktorana sína og tæta og trylla stjórnkerfið í Brúarseli ef áburðarverð hækkar um þumlung. Vestur í Bandaríkjunum keyra menn fylkja á milli til að kaupa gallonið við betra verði en heima fyrir. Á Spáni ganga lestarstjórar út á einu augabragði og lama samfélagið. Og trukkabílstjórarnir í Frans eru svo auðvitað sér kapituli í þessu ævintýri öllu; hin raunverulega franska bylting sem enn lifir. Heima á Íslandi hefur þetta verið aumara en úldinn fögl, eins og sagt var fyrir austan í bágindum síðmiðalda. Þar til fyrir helgi ... að vonin birtist í býsna þrútnum bílstjórum. Íslenskum, vel að merkja. Svo ... nú er eitthvert vor í lofti. Það er franskt andrúm. Altént eitthvað útlenskt við þessi tíðu og markvissu mótmæli íslensku trukkabílstjóranna sem standa reiðir framan við tíu hjóla tröllin sín og horfa eins og fornkappar á eina allsherjar Lýðveldishátíðarlengju af almenningsfarartækjum í halarófu á eftir sér (sem Mogginn, vel að merkja kallar skrílslæti í leiðara sínum !!! ) En þjóðin er sammála, ekki Mogga, heldur mönnunum við stýrið. Merkilegt nokk. Í orði, altént. Hún veit sem er að trukkarnir hafa talað ... af viti. En hvar er hin raunverulega samstaða? Hvar er einkabílaalþýðan annars staðar en föst í röðinni? Það vantar að þjóðin leggist á sveif með testósterón-tröllunum - og taki þetta með trukki og dífu. Eða ætlar hún að snúa sér til veggjar ... enn einu sinni? Og þusa grúfð í koddann sinn ... -SER.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun