Rostahjöðnun Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 17. júní 2008 06:00 Rostahjöðnun er óhjákvæmilegur fylgifiskur verðbólgu. Hún lýsir sér þannig að þegar sjóðir tæmast og efnahagskerfi veikist þykir þjóðinni hún síður hafa efni á að vera með rosta. Einkenni rostahjöðnunar eru meðal annars þau að útrásarhetjur verða að skúrkum og frægðarsögur af íslenskum tónlistarmönnum á erlendri grund missa flugið. Þó ber þess að minnast að Einar Bárðarson er það oft fjarverandi að hann hefur farið nokkuð á mis við verðbólgu og þar af leiðandi rostahjöðnun. Einnig eiga Disney-umbúðirnar, sem ferðafrömuðir hafa brugðið utan um ímynd Íslands, það til að verða að álpappír. Besta ráðið við þessum kvilla, sem fer okkur Íslendingum afar illa, er að minnast sögunnar af Gretti Ásmundarsyni og Þorsteini Drómundi hálfbróður hans. Þegar þeir voru að hátta eina kvöldstund í Noregi var rosti mikill í Gretti þar sem Þorsteini þótti mikið til tröllslegra handa hans koma. Átti Þorsteinn þá við mikla rostahjöðnun að etja þegar hann fór úr að ofan. Gretti þótti nefnilega lítið til handa hans koma og kvað hann hafa kerlingahendur hangandi undir öxlum. Þorsteinn sagðist þá óska þess að hendur Grettis væru ögn snauðari af afli en ríkari af gæfu. Sögulok urðu á þá leið að Þorsteinn Drómundur brá sér til Miklagarðs, ekki þó við Sundahöfn. Hafði hann þar upp á Þorbirni öngli sem var að monta sig af því að hafa höggvið Gretti í spað. Það var ekki létt verk þó Grettir hafi verið rúmfastur í lokabardaganum því hann var svo þrjóskur að þegar hann var höggvinn í hausinn brotnaði saxið. (Ef til vill er þaðan komið enska orðatiltækið „hard headed" sem notað er yfir þrjóska menn.) Þorsteinn hjó Þorbjörn öngul í herðar niður með sínum kerlingahöndum og hefndi þannig fyrir víg Grettis. Var það þjóðþrifaverk því ófleygum íbúum í Drangey hafði aldrei fækkað jafnmikið og eftir að Grettir fór í sundur og hefur byggðarþróun aldrei náð sér á strik eftir það. En Þorsteinn gerði gott betur en það og stakk undan Sigurði bónda og gekk að eignast Spes húsfreyju. Vilji menn flýtimeðferð gegn rostahjöðnun má einfaldlega minnast þess að sitt er hvað gæfa og gjörvileiki. Menn þurfa hvorki tröllahendur undir öxlum né digra sjóði til að vera Spes ... innan handar á síðkvöldum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Verðmætatap auðlindagjaldanna – Hverra og hvernig? Haukur V. Alfreðsson Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson Skoðun Sanngirni að brenna 230 milljarða króna? Björn Leví Gunnarsson Skoðun
Rostahjöðnun er óhjákvæmilegur fylgifiskur verðbólgu. Hún lýsir sér þannig að þegar sjóðir tæmast og efnahagskerfi veikist þykir þjóðinni hún síður hafa efni á að vera með rosta. Einkenni rostahjöðnunar eru meðal annars þau að útrásarhetjur verða að skúrkum og frægðarsögur af íslenskum tónlistarmönnum á erlendri grund missa flugið. Þó ber þess að minnast að Einar Bárðarson er það oft fjarverandi að hann hefur farið nokkuð á mis við verðbólgu og þar af leiðandi rostahjöðnun. Einnig eiga Disney-umbúðirnar, sem ferðafrömuðir hafa brugðið utan um ímynd Íslands, það til að verða að álpappír. Besta ráðið við þessum kvilla, sem fer okkur Íslendingum afar illa, er að minnast sögunnar af Gretti Ásmundarsyni og Þorsteini Drómundi hálfbróður hans. Þegar þeir voru að hátta eina kvöldstund í Noregi var rosti mikill í Gretti þar sem Þorsteini þótti mikið til tröllslegra handa hans koma. Átti Þorsteinn þá við mikla rostahjöðnun að etja þegar hann fór úr að ofan. Gretti þótti nefnilega lítið til handa hans koma og kvað hann hafa kerlingahendur hangandi undir öxlum. Þorsteinn sagðist þá óska þess að hendur Grettis væru ögn snauðari af afli en ríkari af gæfu. Sögulok urðu á þá leið að Þorsteinn Drómundur brá sér til Miklagarðs, ekki þó við Sundahöfn. Hafði hann þar upp á Þorbirni öngli sem var að monta sig af því að hafa höggvið Gretti í spað. Það var ekki létt verk þó Grettir hafi verið rúmfastur í lokabardaganum því hann var svo þrjóskur að þegar hann var höggvinn í hausinn brotnaði saxið. (Ef til vill er þaðan komið enska orðatiltækið „hard headed" sem notað er yfir þrjóska menn.) Þorsteinn hjó Þorbjörn öngul í herðar niður með sínum kerlingahöndum og hefndi þannig fyrir víg Grettis. Var það þjóðþrifaverk því ófleygum íbúum í Drangey hafði aldrei fækkað jafnmikið og eftir að Grettir fór í sundur og hefur byggðarþróun aldrei náð sér á strik eftir það. En Þorsteinn gerði gott betur en það og stakk undan Sigurði bónda og gekk að eignast Spes húsfreyju. Vilji menn flýtimeðferð gegn rostahjöðnun má einfaldlega minnast þess að sitt er hvað gæfa og gjörvileiki. Menn þurfa hvorki tröllahendur undir öxlum né digra sjóði til að vera Spes ... innan handar á síðkvöldum.
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald Skoðun