Uppi á stól stendur mín Anna Gerður Kristný skrifar 22. desember 2007 06:00 Í ár varð óvenjulítið fár í fjölmiðlum vegna jólastressins eins og oft hefur hent á aðventunni. Þess í stað fjölluðu fjölmiðlar fagmannlega um jóladrykkju og jólaþunglyndi sem eyðilagt hafa hátíðina fyrir mörgu barninu. Fyrir flesta er aðventan samt sem betur fer alltaf jafnnotaleg. Og það er engin ástæða til að verja henni á köldum kirkjubekk og hugsa um píslir Krumma í Mínus. Það má líka alveg skemmta sér og sínum og hér koma hugmyndir að tveimur góðum leikjum sem ég mana ykkur að prófa. Komið af stað umræðu í lesendadálkum blaðanna með því að yrkja jólasálm upp á nýtt. Uppástandið til dæmis að í ykkar heimasveit, Efra-Breiðholtinu eða Fossvoginum, hafi Jólasveinar ganga um gólf alltaf verið sungið svona: „Uppi á stól stendur mín Anna/níu nóttum fyrir jól/ kem ég til manna". Svo væri hægt að segja frá því að Anna þessi hefði búið í Suður-Þingeyjarsýslu, gift nafngreindum presti. Einn daginn greip hana mikið óyndi og litlu síðar sást til hennar þar sem hún arkaði til fjalla. Fannst hún ekki hvernig sem menn leituðu. Það var ekki fyrr en einmitt 15. desember að hún birtist aftur á prestsetrinu, vel útitekin. Lét Anna vel af sér þótt ekki hefði hún viljað segja neitt um vistina á fjöllum. Lítil stúlka spurði hana þá hvort hún hefði nokkuð séð til jólasveina og þannig kom nú tengingin við þá bræður eins og sjá má í vísunni góðu. Ætla má að svona frásögn kæmi af stað skriðu heitfenginna bréfa þar sem fólk lýsti því hvernig það hafi lært vísuna góðu. Svo er það leikurinn góði sem ég hef sjálf prófað ár eftir ár. Veljið ykkur vinsæla matvöruverslun þar sem raðirnar liðast út frá öllum kössum. Þegar loks er komið að ykkur og afgreiðslumaðurinn hefur nefnt verðið á hangikjötinu, baununum, rauðkálinu og öllu því sem ykkur vantar skuluð þið endurtaka upphæðina í spyrjandi tón og bæta síðan grafalvarleg við: ,,Viltu ekki renna þessu aftur í gegn svo við getum verið algjörlega viss?" Fylgist síðan með því hvernig slaknar á andlitsvöðvum afgreiðslumannsins og hvernig fólkið í röðinni skiptir þunganum af öðrum fætinum yfir á hinn, dregur hljóðlaust inn andann en blæs duglega frá sér. Þá fyrst skulið þið viðurkenna að þið hafið bara verið að gantast. Að þessu loknu geta jólin fyrst hafist. Gleðilega hátíð! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Rekin út fyrir að vera kennari Álfhildur Leifsdóttir Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Verði þitt val, svo á jörðu sem á himni Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Það sem má alls ekki tala um... Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór
Í ár varð óvenjulítið fár í fjölmiðlum vegna jólastressins eins og oft hefur hent á aðventunni. Þess í stað fjölluðu fjölmiðlar fagmannlega um jóladrykkju og jólaþunglyndi sem eyðilagt hafa hátíðina fyrir mörgu barninu. Fyrir flesta er aðventan samt sem betur fer alltaf jafnnotaleg. Og það er engin ástæða til að verja henni á köldum kirkjubekk og hugsa um píslir Krumma í Mínus. Það má líka alveg skemmta sér og sínum og hér koma hugmyndir að tveimur góðum leikjum sem ég mana ykkur að prófa. Komið af stað umræðu í lesendadálkum blaðanna með því að yrkja jólasálm upp á nýtt. Uppástandið til dæmis að í ykkar heimasveit, Efra-Breiðholtinu eða Fossvoginum, hafi Jólasveinar ganga um gólf alltaf verið sungið svona: „Uppi á stól stendur mín Anna/níu nóttum fyrir jól/ kem ég til manna". Svo væri hægt að segja frá því að Anna þessi hefði búið í Suður-Þingeyjarsýslu, gift nafngreindum presti. Einn daginn greip hana mikið óyndi og litlu síðar sást til hennar þar sem hún arkaði til fjalla. Fannst hún ekki hvernig sem menn leituðu. Það var ekki fyrr en einmitt 15. desember að hún birtist aftur á prestsetrinu, vel útitekin. Lét Anna vel af sér þótt ekki hefði hún viljað segja neitt um vistina á fjöllum. Lítil stúlka spurði hana þá hvort hún hefði nokkuð séð til jólasveina og þannig kom nú tengingin við þá bræður eins og sjá má í vísunni góðu. Ætla má að svona frásögn kæmi af stað skriðu heitfenginna bréfa þar sem fólk lýsti því hvernig það hafi lært vísuna góðu. Svo er það leikurinn góði sem ég hef sjálf prófað ár eftir ár. Veljið ykkur vinsæla matvöruverslun þar sem raðirnar liðast út frá öllum kössum. Þegar loks er komið að ykkur og afgreiðslumaðurinn hefur nefnt verðið á hangikjötinu, baununum, rauðkálinu og öllu því sem ykkur vantar skuluð þið endurtaka upphæðina í spyrjandi tón og bæta síðan grafalvarleg við: ,,Viltu ekki renna þessu aftur í gegn svo við getum verið algjörlega viss?" Fylgist síðan með því hvernig slaknar á andlitsvöðvum afgreiðslumannsins og hvernig fólkið í röðinni skiptir þunganum af öðrum fætinum yfir á hinn, dregur hljóðlaust inn andann en blæs duglega frá sér. Þá fyrst skulið þið viðurkenna að þið hafið bara verið að gantast. Að þessu loknu geta jólin fyrst hafist. Gleðilega hátíð!
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun