Menningar-verðmæti 26. apríl 2007 00:01 Það er einfalt að vera vitur eftir á. Látinn vinur eða ættingi kallar á söknuð þótt maður hafi kannski sjaldan nennt að heimsækja hann í lifanda lífi, náttúra verður að ómetanlegri náttúruperlu þegar búið er að byggja stíflu ofan á hana og brunnir kofar sem enginn pældi í eru allt í einu orðnir svakaleg menningarverðmæti sem verður að endurbyggja í upphaflegri mynd vegna sögulegs gildis. Hornið sem brann var orðið eins og rotin tönn í andliti Reykjavíkur. Rúnturinn silast framhjá og einu sinni sá ég ógæfumann míga þarna á rafmagnskassa um hábjartan dag. Fyrst tönnin brann úr er upplagt að setja nýja tönn í og hún þarf ekki endilega að vera alveg eins og sú gamla. Þar sem ég stóð uppi á Arnarhóli og leit yfir rústirnar sá ég fyrir mér glæsilegan glerskála sem teygði sig yfir allt þetta svæði. Í senn kaffihús og tónleikastaður, gríðarleg lífæð í hjarta borgarinnar. Kannski væri þó bílabíó betri hugmynd því við nennum svo sjaldan úr bílunum. Rúnturinn jókst til muna eftir að það kom eitthvað til að skoða - þ.e.a.s. brunarústirnar - svo kannski er hugmynd að brenna kofa reglulega fyrir almenning. Í Liverpool eru æskuheimili Bítlanna í eigu borgarinnar og þúsundir manna góna vikulega á gluggana þar sem fyrir ekki svo löngu síðan mátti sjá tvo stráka bregða fyrir glamrandi á gítara. Þar kveiktu menn ekki strax á menningarverðmætunum og Cavern-klúbburinn goðsagnakenndi var nánast rústir einar þegar framsýnir menn endurbyggðu hann á 9. áratugnum. Ég fór að gráta þegar ég stóð fyrir framan endurbyggt sviðið - það kalla ég menningarverðmæti. Trampe greifi var ekki í Bítlunum en örþjóðin verður að sætta sig við það sem hún hefur. Gáfulegt væri að hlúa strax að menningarverðmætum framtíðar. Þannig ætti íbúð Megasar á Þórsgötu strax að fara á minjaskrá og líka fyrrverandi íbúð Bubba á Eiðistorgi. Einnig þarf að athuga staði sem tengjast Björk, Eiði Smára og Sigur Rós. Eða hvað munu framtíðaríbúar lýðveldisins annars telja menningarverðmæti? Kannski Smáralind og Kringluna? Þarf ekki strax að friðlýsa þau mannvirki? Þetta eru jú þeir staðir sem almenningur elskar einna mest og fjölmennir í árið um kring. Verum nú vitur fram í tímann, ekki bara eftir á. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun
Það er einfalt að vera vitur eftir á. Látinn vinur eða ættingi kallar á söknuð þótt maður hafi kannski sjaldan nennt að heimsækja hann í lifanda lífi, náttúra verður að ómetanlegri náttúruperlu þegar búið er að byggja stíflu ofan á hana og brunnir kofar sem enginn pældi í eru allt í einu orðnir svakaleg menningarverðmæti sem verður að endurbyggja í upphaflegri mynd vegna sögulegs gildis. Hornið sem brann var orðið eins og rotin tönn í andliti Reykjavíkur. Rúnturinn silast framhjá og einu sinni sá ég ógæfumann míga þarna á rafmagnskassa um hábjartan dag. Fyrst tönnin brann úr er upplagt að setja nýja tönn í og hún þarf ekki endilega að vera alveg eins og sú gamla. Þar sem ég stóð uppi á Arnarhóli og leit yfir rústirnar sá ég fyrir mér glæsilegan glerskála sem teygði sig yfir allt þetta svæði. Í senn kaffihús og tónleikastaður, gríðarleg lífæð í hjarta borgarinnar. Kannski væri þó bílabíó betri hugmynd því við nennum svo sjaldan úr bílunum. Rúnturinn jókst til muna eftir að það kom eitthvað til að skoða - þ.e.a.s. brunarústirnar - svo kannski er hugmynd að brenna kofa reglulega fyrir almenning. Í Liverpool eru æskuheimili Bítlanna í eigu borgarinnar og þúsundir manna góna vikulega á gluggana þar sem fyrir ekki svo löngu síðan mátti sjá tvo stráka bregða fyrir glamrandi á gítara. Þar kveiktu menn ekki strax á menningarverðmætunum og Cavern-klúbburinn goðsagnakenndi var nánast rústir einar þegar framsýnir menn endurbyggðu hann á 9. áratugnum. Ég fór að gráta þegar ég stóð fyrir framan endurbyggt sviðið - það kalla ég menningarverðmæti. Trampe greifi var ekki í Bítlunum en örþjóðin verður að sætta sig við það sem hún hefur. Gáfulegt væri að hlúa strax að menningarverðmætum framtíðar. Þannig ætti íbúð Megasar á Þórsgötu strax að fara á minjaskrá og líka fyrrverandi íbúð Bubba á Eiðistorgi. Einnig þarf að athuga staði sem tengjast Björk, Eiði Smára og Sigur Rós. Eða hvað munu framtíðaríbúar lýðveldisins annars telja menningarverðmæti? Kannski Smáralind og Kringluna? Þarf ekki strax að friðlýsa þau mannvirki? Þetta eru jú þeir staðir sem almenningur elskar einna mest og fjölmennir í árið um kring. Verum nú vitur fram í tímann, ekki bara eftir á.
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun