Skyldi fólk elskast í svona húsum? 5. október 2004 00:01 Kvikmyndasafn Íslands hefur heldur ólánlega staðsetningu í miðbæ Hafnarfjarðar þar sem er aldrei neinn á ferli það ég veit. Um daginn var samt uppselt á sýningu þar á Sigri viljans eftir Leni Riefensthal, mestu nasistamynd allra tíma. Meira að segja þingmenn úr VG sáust á sýningunni. Konan mín átti afmæli þennan dag og ég var að hugsa um að bjóða henni. Svo hætti ég við á síðustu stund, grunaði að kannski vildi hún frekar sjá eitthvað með Tom Hanks og Meg Ryan. En þarna í gamla Bæjarbíói er haldið uppi ágætri dagskrá á þriðjudögum og laugardögum, minnir dálítið á kvikmyndaklúbbinn gamla þegar Friðrik Þór var með hann. Á morgun verður til dæmis sýnd þar Fiskur undir steini, mynd þeirra Þorsteins Jónssonar og Ólafs Hauks Símonarsonar sem gerði allt vitlaust fyrir þrjátíu árum. Hún hefur að geyma hina óborganlegu senu þar sem skeggjaður og síðhærður Jón Júlíusson stendur fyrir utan einbýlishús í Grindavík og segir: "Skyldi fólk elskast meira í svona húsum?" Landinn bókstaflega ærðist yfir hrokanum í þessum piltum. Blöðin loguðu. Sama kvöld er líka sýnd Lífsmark, önnur heimildarmynd sem Þorsteinn og Ólafur gerðu um svipað leyti. Sú mynd sýnir íslenska hippamennsku í hnotskurn, kommúnu sem nokkur ungmenni settu á stofn nálægt Hveragerði. Brauðbakstur, kartöflutínslu, djammsession, leðuriðju - allt þetta. Myndin fjallar samt aðallega um lífsgæðakapphlaupið - orð sem maður er því miður næstum hættur að heyra. Hápunktur myndarinnar er þó þegar auglýsingastjóri Skjás eins kemur labbandi í fullum arabaskrúða. Þetta voru gamlir góðir tímar. Svo hitti ég Thor Vilhjálmsson í Lækjargötunni um daginn. Thor fékk að velja sitt eigið prógram hjá Kvikmyndasafninu í vetur, uppáhaldsmyndirnar sínar. Valdi auðvitað alvöru evrópska kvikmyndaklassík, ekkert drasl. Andrei Rúblev eftir Tarkovskíj, La Notte eftir Antonioni og Nazarín eftir Bunuel. Ég kvartaði undan því að það væri svo langt í Hafnarfjörð, ég kæmist ekki þangað bíllaus maðurinn. Thor sá ekki að það væri neinum vandkvæðum bundið og bauðst umsvifalaust til að ná í mig og flytja mig á sýningarnar... Sjá sýningarskrá Kvikmyndasafns Íslands Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Mest lesið Að henda bókum í börn Hildur Ýr Ísberg Skoðun Ég er ekki hættuleg – ég er veik Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson Skoðun Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Lífsbjörg okkar er í veði Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aðferðarfræði til að auka áfallaþol þjóða Böðvar Tómasson Skoðun Hafnarfjörður er leiðandi í jafnréttismálum Valdimar Víðisson Skoðun Hvernig borgarfulltrúar verðmeta tímann þinn Ragnhildur Alda Vilhjálmsdóttir Skoðun Þögnin í háskólanum Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Kartöflurnar eru of dýrar til að kasta í veiðiþjófa Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun
Kvikmyndasafn Íslands hefur heldur ólánlega staðsetningu í miðbæ Hafnarfjarðar þar sem er aldrei neinn á ferli það ég veit. Um daginn var samt uppselt á sýningu þar á Sigri viljans eftir Leni Riefensthal, mestu nasistamynd allra tíma. Meira að segja þingmenn úr VG sáust á sýningunni. Konan mín átti afmæli þennan dag og ég var að hugsa um að bjóða henni. Svo hætti ég við á síðustu stund, grunaði að kannski vildi hún frekar sjá eitthvað með Tom Hanks og Meg Ryan. En þarna í gamla Bæjarbíói er haldið uppi ágætri dagskrá á þriðjudögum og laugardögum, minnir dálítið á kvikmyndaklúbbinn gamla þegar Friðrik Þór var með hann. Á morgun verður til dæmis sýnd þar Fiskur undir steini, mynd þeirra Þorsteins Jónssonar og Ólafs Hauks Símonarsonar sem gerði allt vitlaust fyrir þrjátíu árum. Hún hefur að geyma hina óborganlegu senu þar sem skeggjaður og síðhærður Jón Júlíusson stendur fyrir utan einbýlishús í Grindavík og segir: "Skyldi fólk elskast meira í svona húsum?" Landinn bókstaflega ærðist yfir hrokanum í þessum piltum. Blöðin loguðu. Sama kvöld er líka sýnd Lífsmark, önnur heimildarmynd sem Þorsteinn og Ólafur gerðu um svipað leyti. Sú mynd sýnir íslenska hippamennsku í hnotskurn, kommúnu sem nokkur ungmenni settu á stofn nálægt Hveragerði. Brauðbakstur, kartöflutínslu, djammsession, leðuriðju - allt þetta. Myndin fjallar samt aðallega um lífsgæðakapphlaupið - orð sem maður er því miður næstum hættur að heyra. Hápunktur myndarinnar er þó þegar auglýsingastjóri Skjás eins kemur labbandi í fullum arabaskrúða. Þetta voru gamlir góðir tímar. Svo hitti ég Thor Vilhjálmsson í Lækjargötunni um daginn. Thor fékk að velja sitt eigið prógram hjá Kvikmyndasafninu í vetur, uppáhaldsmyndirnar sínar. Valdi auðvitað alvöru evrópska kvikmyndaklassík, ekkert drasl. Andrei Rúblev eftir Tarkovskíj, La Notte eftir Antonioni og Nazarín eftir Bunuel. Ég kvartaði undan því að það væri svo langt í Hafnarfjörð, ég kæmist ekki þangað bíllaus maðurinn. Thor sá ekki að það væri neinum vandkvæðum bundið og bauðst umsvifalaust til að ná í mig og flytja mig á sýningarnar... Sjá sýningarskrá Kvikmyndasafns Íslands
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun