Síðbúnar áhyggjur Morgunblaðsins Steingrímur J. Sigfússon skrifar 13. október 2005 14:44 Ræða forseta Alþingis - Steingrímur J. Sigfússon alþingismaður Morgunblaðið er samt við sig í fyrri hálf-leiðara sínum sl. laugardag. Í anda níðþröngrar, gagnrýnislausrar fylgispektar við valdasetu Sjálfstæðisflokksins og allt sem af hálfu flokksins er sagt og gert er Halldór Blöndal ausinn lofi fyrir framgöngu sína við þingsetninguna á föstudaginn. Þeim sem ekki þekkja Morgunblaðið, og sérstaklega afturhvarf þess undanfarin misseri til áratuga gamalla flokks-, harðlínu-, og hlutdrægniviðhorfa, gæti orðið það á að halda að blaðið væri að gera grín að þingforseta, sbr. að oflof er háð. En aldeilis ekki. Framganga blaðsins nú er rökrétt framhald af afstöðu þess og skrifum sl. sumar. Við í stjórnarandstöðunni, okkar viðhorf, málflutningur og framganga er að engu hafandi. Nú heitir það að við séum lítilla sanda og lítill sé og hafi verið ("lítill var og er") metnaður okkar fyrir hönd þingsins. Verður ekki af orðalaginu ráðið hvort þetta gildi einkum um tímann að undanförnu eða eigi við alla framgöngu viðkomandi stjórnmálamanna á þeirra ferli. Aðferðafræði Morgunblaðsins er einföld. Sú málsvörn þingforseta að hann sé að standa á rétti Alþingis og verja það er tekin góð og gild. Allri gagnrýni á það hvaða stað og stund forseti velur sem og á efnislegt innihald ræðu hans er ýtt til hliðar, og það sem meira er. Morgunblaðið gefur sér þá forsendu að framgöngu Halldórs Blöndal helgi eingöngu óblendinn vilji til varðstöðu um Alþingi, stöðu þess og réttindi þingmanna. Blaðið hefur ekki svo mikið sem minnsta fyrirvara á gagnvart því að eitthvað fleira geti hér komið við sögu. Eru þá allir þeir á algerum villigötum sem velta því fyrir sér hvort hér kunni a.m.k. einnig að eiga sinn þátt hlutir eins og flokkspólitísk þjónkun, undirgefni við framkvæmdavaldið, persónuleg andúð á forseta lýðveldisins eða ósköp einfaldlega hefnigirni og heiftrækni í tapsárum manni? Morgunblaðið hefur áður ausið aldursforseta Engeyjarættarinnar á þingi lofi og talið innlegg hans í umræður um synjunarvald forseta og stjórnarskrána bera af öðru. Mín niðurstaða er sú hin gagnstæða að Halldór Blöndal hafi enn á ný afhjúpað yfirgripsmikla vanþekkingu sína á inntaki stjórnarskrárinnar og þeirri vel meðvituðu og þrautræddu niðurstöðu sem varð 1944 þegar gengið var frá 26. gr. eins og hún hefur staðið síðan. Hvorki Halldór Blöndal né Morgunblaðið virðast hafa kynnt sér ferilinn í aðdraganda setningar stjórnarskrárinnar, einkum á árunum 1942-1944, ekki hafa skoðað gögn um starf stjórnarskrárnefndanna, ekki hafa lesið umræður á Alþingi, ekki hafa rýnt í breytingatillögur og dregið ályktanir af afdrifum þeirra. Vekur furðu að aðilar sem svo illa virðast að sér skuli treysta sér til að tala jafn digurbarkalega og raun ber vitni. Vanþekkingu sína afhjúpar Halldór m.a. með samlíkingu synjunarvalds eða málskotsréttar þjóðkjörins forseta í lýðveldi og stöðu arfakónga á einveldistímum miðalda. Morgunblaðið talar fyrir sig með því að taka spekina upp í leiðara, innan gæsalappa, og leggja út af sem heilögum sannleik. Halda Blöndal og Mogginn kannski að stjórnarskrárgjafanum hafi alls ekki verið það ljóst 1944 að verið væri að stofna lýðveldi? Þingræðisást í nösumÞá um þingið og stöðu þess. Undirritaður er ekki klígjugjarn maður, en það skal viðurkennt að iðulega hefur sett að mér ógleði undanfarna mánuði þegar ráðherrar í ríkisstjórn, Morgunblaðið eða þess vegna Halldór Blöndal lýsa andvökum sínum og miklum áhyggjum yfir stöðu Alþingis. -Hvar voru Morgunblaðið og Halldór Blöndal þegar ríkisstjórn Davíðs Oddssonar ákvað að henda stjórnarandstöðunni út úr forustu þingnefnda og kæfa alla viðleitni í kjölfar stjórnarskrár- og þingskapalagabreytinga 1991 til að styrkja stöðu þingsins gagnvart framkvæmdavaldinu? -Hvar voru þessir aðilar þegar Davíð Oddsson líkti Alþingi, með fyrirlitningu, við gagnfræðaskóla? -Hvar voru menn þegar tilkynnt var úti í bæ snemma árs 2003 hver yrði forseti Alþingis, sem þingið á að nafninu til að kjósa sjálft leynilegri kosningu, haustið 2005? -Hvar voru Morgunblaðið og þingforsetinn þegar Halldór Ásgrímsson og Davíð Oddsson brutu lög og hundsuðu utanríkismálanefnd og Alþingi með því að lýsa stuðningi við Írakstríðið án lögboðins samráðs? -Hvar hafa menn verið þegar ítrekað hefur verið þrengt að rétti þingmanna til að krefja ráðuneyti og opinberar stofnanir um upplýsingar? Gekk þingforseti í lið með þingmönnum þegar forsætisráðuneytið neitaði að sundurliða kostnað vegna einkavæðingarnefndar? Nei, hann varði flokksformann sinn og leiðtoga. -Styrktu bréfaskriftir Halldórs Blöndal til Hæstaréttar ( og minnist nú enginn maður ógrátandi á meðferðina á honum, þ.e.a.s. Hæstarétti ) stöðu þingsins og voru þær til þess ætlaðar? Nei, ekki aldeilis. Það var bréfað í þeim tilgangi að greiða götu þess að framkvæmdavaldið gæti þröngvað í gegn um Alþingi brotum á stjórnarskránni sem síðar voru dæmd svo vera. Hvar var Morgunblaðið þá? -Er meðferð Framsóknarforustunnar á þingmanninum Kristni H. Gunnarssyni liður í því að standa vörð um sjálfstætt og sterkt Alþingi gagnvart framkvæmdavaldinu. Nei, öðru nær. Þingið og vinnan innan þess, sem og réttur þingmannsins og samviskuákvæði stjórnarskrárinnar, er einskis metið í samanburði við mikilvægi þess að þjóna foringjunum og valdasetu þeirra möglunarlaust. Hvernig stóð Morgunblaðið þá þingræðisvaktina? Jú, með hálf-leiðara Framsókn til stuðnings og þakklætis. Staða Alþingis veikÁ ráðstefnu í Háskóla Íslands sl. vetur var það gagnumgangandi viðhorf að staða Alþingis væri mjög veik gagnvart framkvæmdavaldinu og Ísland skæri sig úr í samanburði innan Norðurlanda í þeim efnum. Þróunin hér væri einnig frekar afturábak en áfram. Heildarmyndin er skýr. Yfirgangur framkvæmdavaldsins og frekja í samskiptum við Alþingi fer vaxandi í tíð núverandi valdhafa. Forseti Alþingis, Halldór Blöndal, hefur þegar í harðbakkann slær ætíð valið að þjóna því valdi, hlýða foringjum sínum, flokkurinn fyrst, þingið svo. Morgunblaðið leggst svo endilangt í öftustu vörn. Til að allrar sanngirni sé gætt þá skal tekið fram að Halldór Blöndal hefur sem forseti átt ágætan hlut í því að halda áfram umbótum á starfsaðstöðu og allri umgjörð þinghaldsins. Fylgir hann þar fram góðu fordæmi forseta á undan sér eins og Þorvalds Garðars Kristjánssonar, Guðrúnar Helgadóttur, Salóme Þorkelsdóttur og Ólafs G. Einarssonar. En jákvætt sem það er dregur það skammt. Þegar kemur að sjálfu inntaki samskipta framkvæmdavalds og löggjafarvalds er staðan dapurleg, frá sjónarhóli þingsins, og fer versnandi. Þeim sem á því bera ábyrgð, eða þá aðila hafa stutt, væri því rétt komið grútarbragð í munn þegar þeir tala hátíðlega um mikilvægi þess að standa vörð um þingið og þingræðið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steingrímur J. Sigfússon Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Það sem býr í Höllu Hrund Viðar Hreinsson Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Forseti sem gefur kjark og von Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson skrifar Skoðun Offita er langvinnur sjúkdómur Hópur fólks í stjórn Félags fagfólks um offitu skrifar Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson skrifar Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir skrifar Skoðun Nýsköpun er svarið Nótt Thorberg skrifar Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Forsetaframbjóðandi með sömu tölu og Jesú Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Einfaldara fyrirkomulag tilvísana Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Málið á að endurspegla fólkið í landinu Birta Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Ræða forseta Alþingis - Steingrímur J. Sigfússon alþingismaður Morgunblaðið er samt við sig í fyrri hálf-leiðara sínum sl. laugardag. Í anda níðþröngrar, gagnrýnislausrar fylgispektar við valdasetu Sjálfstæðisflokksins og allt sem af hálfu flokksins er sagt og gert er Halldór Blöndal ausinn lofi fyrir framgöngu sína við þingsetninguna á föstudaginn. Þeim sem ekki þekkja Morgunblaðið, og sérstaklega afturhvarf þess undanfarin misseri til áratuga gamalla flokks-, harðlínu-, og hlutdrægniviðhorfa, gæti orðið það á að halda að blaðið væri að gera grín að þingforseta, sbr. að oflof er háð. En aldeilis ekki. Framganga blaðsins nú er rökrétt framhald af afstöðu þess og skrifum sl. sumar. Við í stjórnarandstöðunni, okkar viðhorf, málflutningur og framganga er að engu hafandi. Nú heitir það að við séum lítilla sanda og lítill sé og hafi verið ("lítill var og er") metnaður okkar fyrir hönd þingsins. Verður ekki af orðalaginu ráðið hvort þetta gildi einkum um tímann að undanförnu eða eigi við alla framgöngu viðkomandi stjórnmálamanna á þeirra ferli. Aðferðafræði Morgunblaðsins er einföld. Sú málsvörn þingforseta að hann sé að standa á rétti Alþingis og verja það er tekin góð og gild. Allri gagnrýni á það hvaða stað og stund forseti velur sem og á efnislegt innihald ræðu hans er ýtt til hliðar, og það sem meira er. Morgunblaðið gefur sér þá forsendu að framgöngu Halldórs Blöndal helgi eingöngu óblendinn vilji til varðstöðu um Alþingi, stöðu þess og réttindi þingmanna. Blaðið hefur ekki svo mikið sem minnsta fyrirvara á gagnvart því að eitthvað fleira geti hér komið við sögu. Eru þá allir þeir á algerum villigötum sem velta því fyrir sér hvort hér kunni a.m.k. einnig að eiga sinn þátt hlutir eins og flokkspólitísk þjónkun, undirgefni við framkvæmdavaldið, persónuleg andúð á forseta lýðveldisins eða ósköp einfaldlega hefnigirni og heiftrækni í tapsárum manni? Morgunblaðið hefur áður ausið aldursforseta Engeyjarættarinnar á þingi lofi og talið innlegg hans í umræður um synjunarvald forseta og stjórnarskrána bera af öðru. Mín niðurstaða er sú hin gagnstæða að Halldór Blöndal hafi enn á ný afhjúpað yfirgripsmikla vanþekkingu sína á inntaki stjórnarskrárinnar og þeirri vel meðvituðu og þrautræddu niðurstöðu sem varð 1944 þegar gengið var frá 26. gr. eins og hún hefur staðið síðan. Hvorki Halldór Blöndal né Morgunblaðið virðast hafa kynnt sér ferilinn í aðdraganda setningar stjórnarskrárinnar, einkum á árunum 1942-1944, ekki hafa skoðað gögn um starf stjórnarskrárnefndanna, ekki hafa lesið umræður á Alþingi, ekki hafa rýnt í breytingatillögur og dregið ályktanir af afdrifum þeirra. Vekur furðu að aðilar sem svo illa virðast að sér skuli treysta sér til að tala jafn digurbarkalega og raun ber vitni. Vanþekkingu sína afhjúpar Halldór m.a. með samlíkingu synjunarvalds eða málskotsréttar þjóðkjörins forseta í lýðveldi og stöðu arfakónga á einveldistímum miðalda. Morgunblaðið talar fyrir sig með því að taka spekina upp í leiðara, innan gæsalappa, og leggja út af sem heilögum sannleik. Halda Blöndal og Mogginn kannski að stjórnarskrárgjafanum hafi alls ekki verið það ljóst 1944 að verið væri að stofna lýðveldi? Þingræðisást í nösumÞá um þingið og stöðu þess. Undirritaður er ekki klígjugjarn maður, en það skal viðurkennt að iðulega hefur sett að mér ógleði undanfarna mánuði þegar ráðherrar í ríkisstjórn, Morgunblaðið eða þess vegna Halldór Blöndal lýsa andvökum sínum og miklum áhyggjum yfir stöðu Alþingis. -Hvar voru Morgunblaðið og Halldór Blöndal þegar ríkisstjórn Davíðs Oddssonar ákvað að henda stjórnarandstöðunni út úr forustu þingnefnda og kæfa alla viðleitni í kjölfar stjórnarskrár- og þingskapalagabreytinga 1991 til að styrkja stöðu þingsins gagnvart framkvæmdavaldinu? -Hvar voru þessir aðilar þegar Davíð Oddsson líkti Alþingi, með fyrirlitningu, við gagnfræðaskóla? -Hvar voru menn þegar tilkynnt var úti í bæ snemma árs 2003 hver yrði forseti Alþingis, sem þingið á að nafninu til að kjósa sjálft leynilegri kosningu, haustið 2005? -Hvar voru Morgunblaðið og þingforsetinn þegar Halldór Ásgrímsson og Davíð Oddsson brutu lög og hundsuðu utanríkismálanefnd og Alþingi með því að lýsa stuðningi við Írakstríðið án lögboðins samráðs? -Hvar hafa menn verið þegar ítrekað hefur verið þrengt að rétti þingmanna til að krefja ráðuneyti og opinberar stofnanir um upplýsingar? Gekk þingforseti í lið með þingmönnum þegar forsætisráðuneytið neitaði að sundurliða kostnað vegna einkavæðingarnefndar? Nei, hann varði flokksformann sinn og leiðtoga. -Styrktu bréfaskriftir Halldórs Blöndal til Hæstaréttar ( og minnist nú enginn maður ógrátandi á meðferðina á honum, þ.e.a.s. Hæstarétti ) stöðu þingsins og voru þær til þess ætlaðar? Nei, ekki aldeilis. Það var bréfað í þeim tilgangi að greiða götu þess að framkvæmdavaldið gæti þröngvað í gegn um Alþingi brotum á stjórnarskránni sem síðar voru dæmd svo vera. Hvar var Morgunblaðið þá? -Er meðferð Framsóknarforustunnar á þingmanninum Kristni H. Gunnarssyni liður í því að standa vörð um sjálfstætt og sterkt Alþingi gagnvart framkvæmdavaldinu. Nei, öðru nær. Þingið og vinnan innan þess, sem og réttur þingmannsins og samviskuákvæði stjórnarskrárinnar, er einskis metið í samanburði við mikilvægi þess að þjóna foringjunum og valdasetu þeirra möglunarlaust. Hvernig stóð Morgunblaðið þá þingræðisvaktina? Jú, með hálf-leiðara Framsókn til stuðnings og þakklætis. Staða Alþingis veikÁ ráðstefnu í Háskóla Íslands sl. vetur var það gagnumgangandi viðhorf að staða Alþingis væri mjög veik gagnvart framkvæmdavaldinu og Ísland skæri sig úr í samanburði innan Norðurlanda í þeim efnum. Þróunin hér væri einnig frekar afturábak en áfram. Heildarmyndin er skýr. Yfirgangur framkvæmdavaldsins og frekja í samskiptum við Alþingi fer vaxandi í tíð núverandi valdhafa. Forseti Alþingis, Halldór Blöndal, hefur þegar í harðbakkann slær ætíð valið að þjóna því valdi, hlýða foringjum sínum, flokkurinn fyrst, þingið svo. Morgunblaðið leggst svo endilangt í öftustu vörn. Til að allrar sanngirni sé gætt þá skal tekið fram að Halldór Blöndal hefur sem forseti átt ágætan hlut í því að halda áfram umbótum á starfsaðstöðu og allri umgjörð þinghaldsins. Fylgir hann þar fram góðu fordæmi forseta á undan sér eins og Þorvalds Garðars Kristjánssonar, Guðrúnar Helgadóttur, Salóme Þorkelsdóttur og Ólafs G. Einarssonar. En jákvætt sem það er dregur það skammt. Þegar kemur að sjálfu inntaki samskipta framkvæmdavalds og löggjafarvalds er staðan dapurleg, frá sjónarhóli þingsins, og fer versnandi. Þeim sem á því bera ábyrgð, eða þá aðila hafa stutt, væri því rétt komið grútarbragð í munn þegar þeir tala hátíðlega um mikilvægi þess að standa vörð um þingið og þingræðið.
Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar
Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar