Að ala upp klámkynslóð Erla Björg Gunnarsdóttir skrifar 1. desember 2015 09:00 Eftir umræðuna síðustu vikur um mikilvægi þess að fá já í kynlífi hef ég hugsað mikið til unglinganna okkar og klámvæðingarinnar sem tröllríður hinum sítengdu snjallsímum. Ég áttaði mig á því að þetta er hin stóra áskorun foreldra. Þið vitið – unglingavandamálið með greini. Þegar ég var unglingur var alltaf verið að tala um unglingadrykkju. Hvort, hvenær og hvernig unglingurinn drykki. Miðbæjarhangs, slagsmál og áfengisdauði í kuldanum voru unglingavandamál. Foreldrar fengu senda bæklinga, fóru á foreldrarölt og höfðu samráð um strangan útivistartíma. Sumir voru alltaf á vaktinni og þefuðu af börnunum þegar þau komu heim úr félagsmiðstöðinni. Einhverjir fóru þá leið að leiðbeina í stað þess að banna. Keyptu bjór svo unglingurinn drykki ekki landa – og yrði blindur. Flestir foreldrar voru með einhverja stefnu. Kerfi eða taktík. Það var umræða og meðvitund. Samkvæmt rannsóknum er unglingadrykkja á undanhaldi og nú horfast foreldrar í augu við hið hyldjúpa internet í stað Gold Coast og landa. En að berjast við klám á netinu er eins og að berjast við kokteilbarþjón sem gefur smakk á skólalóðinni. Hvað gerir maður? Skilvirkt eftirlit er valkostur fyrir þá sem ætla að hætta í vinnunni og horfa yfir öxl unglingsins allar stundir. Netsíur og stillingar duga skammt. Þeir sem eru æðislega líbó gætu beint unglingnum í mýkra efni í stað þess að banna. Horft með og útskýrt. Hér er skapast þó töluverð hætta á að unglingurinn verði fyrir ævilöngum skaða. Það sem mér finnst mikilvægast er að foreldrar taki afstöðu. Setji mörk, fræði og spjalli. Klám er jú bannað börnum, alveg eins og áfengi. Og það má banna börnum að horfa á það. Og það má tala umbúðalaust um muninn á kynlífi og klámi – þau lifa það af. Það er ekki þar með sagt að unglingar hætti að horfa á klám. En við sendum að minnsta kosti skýr skilaboð. Ég hef heyrt því fleygt fram að það hefði átt að dæma drengina fimm sem ákærðir voru fyrir hópnauðgun til samskipta. Ágætis punktur. Að mínu mati þarf líka að dæma foreldra til uppeldis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Björg Gunnarsdóttir Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Áhugaverðar ákvarðanir Sigurður Ingi Friðleifsson Skoðun Skömm stjórnvalda - íslensk börn með erlendan bakgrunn Birna Gunnlaugsdóttir Skoðun Til hamingju með daginn! Árni Guðmundsson Skoðun
Eftir umræðuna síðustu vikur um mikilvægi þess að fá já í kynlífi hef ég hugsað mikið til unglinganna okkar og klámvæðingarinnar sem tröllríður hinum sítengdu snjallsímum. Ég áttaði mig á því að þetta er hin stóra áskorun foreldra. Þið vitið – unglingavandamálið með greini. Þegar ég var unglingur var alltaf verið að tala um unglingadrykkju. Hvort, hvenær og hvernig unglingurinn drykki. Miðbæjarhangs, slagsmál og áfengisdauði í kuldanum voru unglingavandamál. Foreldrar fengu senda bæklinga, fóru á foreldrarölt og höfðu samráð um strangan útivistartíma. Sumir voru alltaf á vaktinni og þefuðu af börnunum þegar þau komu heim úr félagsmiðstöðinni. Einhverjir fóru þá leið að leiðbeina í stað þess að banna. Keyptu bjór svo unglingurinn drykki ekki landa – og yrði blindur. Flestir foreldrar voru með einhverja stefnu. Kerfi eða taktík. Það var umræða og meðvitund. Samkvæmt rannsóknum er unglingadrykkja á undanhaldi og nú horfast foreldrar í augu við hið hyldjúpa internet í stað Gold Coast og landa. En að berjast við klám á netinu er eins og að berjast við kokteilbarþjón sem gefur smakk á skólalóðinni. Hvað gerir maður? Skilvirkt eftirlit er valkostur fyrir þá sem ætla að hætta í vinnunni og horfa yfir öxl unglingsins allar stundir. Netsíur og stillingar duga skammt. Þeir sem eru æðislega líbó gætu beint unglingnum í mýkra efni í stað þess að banna. Horft með og útskýrt. Hér er skapast þó töluverð hætta á að unglingurinn verði fyrir ævilöngum skaða. Það sem mér finnst mikilvægast er að foreldrar taki afstöðu. Setji mörk, fræði og spjalli. Klám er jú bannað börnum, alveg eins og áfengi. Og það má banna börnum að horfa á það. Og það má tala umbúðalaust um muninn á kynlífi og klámi – þau lifa það af. Það er ekki þar með sagt að unglingar hætti að horfa á klám. En við sendum að minnsta kosti skýr skilaboð. Ég hef heyrt því fleygt fram að það hefði átt að dæma drengina fimm sem ákærðir voru fyrir hópnauðgun til samskipta. Ágætis punktur. Að mínu mati þarf líka að dæma foreldra til uppeldis.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun