Náttúruleg fegurð 30. mars 2012 06:00 Játning: Mér leiðast umhverfismál. Ég veit, ég veit, ég ætti að skammast mín. Ég bara get ekki að því gert. Þegar rammaáætlanir, megavött og ál ber á góma reikar hugurinn samstundis að mikilvægari málum eins og „hvað á ég að hafa í matinn í kvöld" eða „telst það löggild afsökun fyrir að þrífa ekki klósettið að mosagrænu rákirnar sem línustrika skálina gætu verið næsta stóra vísindauppgötvun á par við pensillín?" Fyrir áhyggjum af landi og náttúru treysti ég mér betri mönnum; Svandísi Svavarsdóttur; Andra Snæ Magnasyni. Þau kunna þetta. Ég sat nýverið á Soho hótelinu í Lundúnum og beið þess að taka viðtal við framleiðanda sjónvarpsþáttanna Game of Thrones. Til að drepa tímann fletti ég Fréttablaðinu. Hugurinn tók samstundis að reika: Mengunarvarnir eru öfgar – „mig langar í pitsu í matinn"; mannréttindi að fá að spæna upp utanvega-gróður – „ef næsta pensillín fyndist í klósettinu hjá mér fengi ég pottþétt Nóbelsverðlaun"; nauðsynlegt að reisa Búlandsvirkjun því Skaftárhrepp vantar búbót – „já, já, bla, bla". Svandís og Andri Snær sæju um að lesa þetta. Ég setti stefnuna á fólk í fréttum. „Ah, betra." Íslendingur að meikaða í útlöndum. „Frábært." Annar Íslendingur að meikaða í útlöndum. „Geggjað." Ég var niðursokkin í að dást að þeirri ómetanlegu landkynningu sem barmurinn á Ásdísi Rán er þegar útréttur armur framleiðandans braust inn í sjónlínu mína. Komið var að lokaspurningunni: „How did you like Iceland?" Ég hafði engan sérstakan áhuga á svarinu. Í huganum var ég komin í H&M verslunina við hliðina á hótelinu. En þar sem hluti nýju Game of Thrones-seríunnar var tekinn upp á Vatnajökli varð ég að spyrja. „Ísland er ólíkt öllu öðru sem ég hef séð!" Ákafi framleiðandans sló mig. „Við þurftum enga tölvugrafík á Íslandi. Þar eru til litir sem maður hefur aldrei séð áður. Fegurð Íslands er náttúruleg; hún er ekta." Daglega drekkum við í okkur fréttir af Íslendingum sem gera garðinn frægan erlendis; skáldum sem keyptu sér miða með Iceland Express til London og fundu þar ljósritunarvél; tónlistarmönnum sem sigldu með gítarinn til Köben og eru nú stórir á Strikinu. En okkur yfirsést Íslendingurinn sem raunverulega meikaði það í útlöndum. Um þessar mundir leikur íslensk náttúra eitt af aðalhlutverkum í einum vinsælasta sjónvarpsþætti heims. Ef til vill er tími til kominn að við leggjum þeim Svandísi Svavars og Andra Snæ lið og sýnum íslenskri náttúru jafnmikinn stuðning og við sýnum brjóstaskorunni á Ásdísi Rán. – (Sýningar á Game of Thrones hefjast 2. apríl á Stöð 2. Vatnajökul og umhverfi hans má sjá á Suðausturlandi – að minnsta kosti enn um sinn). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Game of Thrones Nóbelsverðlaun Sif Sigmarsdóttir Skoðanir Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun
Játning: Mér leiðast umhverfismál. Ég veit, ég veit, ég ætti að skammast mín. Ég bara get ekki að því gert. Þegar rammaáætlanir, megavött og ál ber á góma reikar hugurinn samstundis að mikilvægari málum eins og „hvað á ég að hafa í matinn í kvöld" eða „telst það löggild afsökun fyrir að þrífa ekki klósettið að mosagrænu rákirnar sem línustrika skálina gætu verið næsta stóra vísindauppgötvun á par við pensillín?" Fyrir áhyggjum af landi og náttúru treysti ég mér betri mönnum; Svandísi Svavarsdóttur; Andra Snæ Magnasyni. Þau kunna þetta. Ég sat nýverið á Soho hótelinu í Lundúnum og beið þess að taka viðtal við framleiðanda sjónvarpsþáttanna Game of Thrones. Til að drepa tímann fletti ég Fréttablaðinu. Hugurinn tók samstundis að reika: Mengunarvarnir eru öfgar – „mig langar í pitsu í matinn"; mannréttindi að fá að spæna upp utanvega-gróður – „ef næsta pensillín fyndist í klósettinu hjá mér fengi ég pottþétt Nóbelsverðlaun"; nauðsynlegt að reisa Búlandsvirkjun því Skaftárhrepp vantar búbót – „já, já, bla, bla". Svandís og Andri Snær sæju um að lesa þetta. Ég setti stefnuna á fólk í fréttum. „Ah, betra." Íslendingur að meikaða í útlöndum. „Frábært." Annar Íslendingur að meikaða í útlöndum. „Geggjað." Ég var niðursokkin í að dást að þeirri ómetanlegu landkynningu sem barmurinn á Ásdísi Rán er þegar útréttur armur framleiðandans braust inn í sjónlínu mína. Komið var að lokaspurningunni: „How did you like Iceland?" Ég hafði engan sérstakan áhuga á svarinu. Í huganum var ég komin í H&M verslunina við hliðina á hótelinu. En þar sem hluti nýju Game of Thrones-seríunnar var tekinn upp á Vatnajökli varð ég að spyrja. „Ísland er ólíkt öllu öðru sem ég hef séð!" Ákafi framleiðandans sló mig. „Við þurftum enga tölvugrafík á Íslandi. Þar eru til litir sem maður hefur aldrei séð áður. Fegurð Íslands er náttúruleg; hún er ekta." Daglega drekkum við í okkur fréttir af Íslendingum sem gera garðinn frægan erlendis; skáldum sem keyptu sér miða með Iceland Express til London og fundu þar ljósritunarvél; tónlistarmönnum sem sigldu með gítarinn til Köben og eru nú stórir á Strikinu. En okkur yfirsést Íslendingurinn sem raunverulega meikaði það í útlöndum. Um þessar mundir leikur íslensk náttúra eitt af aðalhlutverkum í einum vinsælasta sjónvarpsþætti heims. Ef til vill er tími til kominn að við leggjum þeim Svandísi Svavars og Andra Snæ lið og sýnum íslenskri náttúru jafnmikinn stuðning og við sýnum brjóstaskorunni á Ásdísi Rán. – (Sýningar á Game of Thrones hefjast 2. apríl á Stöð 2. Vatnajökul og umhverfi hans má sjá á Suðausturlandi – að minnsta kosti enn um sinn).