Bætt NATO með Obama og Fogh Auðunn Arnórsson skrifar 6. apríl 2009 06:00 Óhætt er að segja að Barack Obama, hinn nýi forseti Bandaríkjanna, hafi staðizt mikilvæga prófraun á þeim fjölþjóðlegu leiðtogafundum sem hann hefur sótt í Evrópu undanfarna daga. Einkum og sér í lagi á þetta við um 60 ára afmælisleiðtogafund Atlantshafsbandalagsins, sem haldinn var við Rínarfljót á landamærum Frakklands og Þýzkalands. Leiðtogar evrópsku NATO-ríkjanna - þar á meðal Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra sem var staðgengill Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra - tóku fagnandi nýrri stefnu Bandaríkjaforseta í málefnum bandalagsins, þar með talið varðandi stríðsreksturinn í Afganistan. Sá nýi tónn sem Obama hefur fært samstarfinu yfir Atlantshaf glæðir NATO nýju lífi. Það er ekki hægt að neita því að í valdatíð fyrirrennara Obama, George W. Bush, hafi samstarfið milli bandamanna sínu hvoru megin Atlantsála látið mjög á sjá. Evrópumenn bundu því miklar vonir við stjórnarskiptin vestra, en þeir óttuðust jafnframt að hinn tiltölulega reynslulitli Obama gæti ekki staðið undir þeim gríðarmiklu væntingum sem til hans væru gerðar. Þess vegna var leiðtogafundurinn í Strassborg mikil prófraun - sem Obama virðist hafa staðizt með glans. Ekki svo að skilja að hann hafi fengið allt sitt fram - áskorun hans til evrópsku bandamannanna um að fara að fordæmi Bandaríkjamanna og stórfjölga í NATO-herliðinu í Afganistan fékk ekki mikið betri móttökur í raun en slíkar áskoranir frá ráðamönnum í Washington hafa fengið hingað til. En burtséð frá þeim óútkljáða grundvallarágreiningi virðist samráðið yfir Atlantshaf vera komið í samt lag eftir það tjón sem „einleiksæfingar" Bush-stjórnarinnar ollu því. Meira að segja Frakkar eru gengnir aftur að fullu til liðs við hernaðarstjórnkerfi bandalagsins, sem þeir yfirgáfu fyrir 43 árum þar sem þeir vildu ekki lúta forystu Bandaríkjamanna í því kerfi. Þetta vekur vonir um að Atlantshafsbandalagið finni aftur taktinn og verði á ný sá öflugi vettvangur vestræns samstarfs sem metnaður þess stendur til og er fær um að stuðla að stöðugleika og friði í heiminum. Því að það blasir við að sé NATO ekki fært um að gegna slíku hlutverki nú þegar kalda stríðið er löngu að baki þá tapar það tilvistartilgangi sínum. Ísland, sem herlaust stofnríki þessa bandalags, á mikið undir því að NATO viðhaldist sem slíkur vettvangur samstarfs, samráðs og stöðugleika. Að danskur stjórnmálamaður sem þekkir mjög vel til Íslands og íslenzkra öryggismála skuli á þessum tímamótum taka við hinu áhrifamikla embætti framkvæmdastjóra bandalagsins eykur á vonina um að svo megi verða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Auðunn Arnórsson Mest lesið Kæra unga móðir Jóna Þórey Pétursdóttir Skoðun Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun Grípum tækifærin og sköpum bjartari framtíð Ísak Leon Júlíusson Skoðun Kosningar og ,ehf gatið‘ Róbert Farestveit Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Vítahringur ofbeldis og áfalla Paola Cardenas Skoðun Frelsi til að búa þar sem þú vilt Sæunn Gísladóttir Skoðun Að segja bara eitthvað Hulda María Magnúsdóttir Skoðun Halldór 9.11.2024 Halldór Heilbrigð sál í hraustum líkama Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun
Óhætt er að segja að Barack Obama, hinn nýi forseti Bandaríkjanna, hafi staðizt mikilvæga prófraun á þeim fjölþjóðlegu leiðtogafundum sem hann hefur sótt í Evrópu undanfarna daga. Einkum og sér í lagi á þetta við um 60 ára afmælisleiðtogafund Atlantshafsbandalagsins, sem haldinn var við Rínarfljót á landamærum Frakklands og Þýzkalands. Leiðtogar evrópsku NATO-ríkjanna - þar á meðal Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra sem var staðgengill Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra - tóku fagnandi nýrri stefnu Bandaríkjaforseta í málefnum bandalagsins, þar með talið varðandi stríðsreksturinn í Afganistan. Sá nýi tónn sem Obama hefur fært samstarfinu yfir Atlantshaf glæðir NATO nýju lífi. Það er ekki hægt að neita því að í valdatíð fyrirrennara Obama, George W. Bush, hafi samstarfið milli bandamanna sínu hvoru megin Atlantsála látið mjög á sjá. Evrópumenn bundu því miklar vonir við stjórnarskiptin vestra, en þeir óttuðust jafnframt að hinn tiltölulega reynslulitli Obama gæti ekki staðið undir þeim gríðarmiklu væntingum sem til hans væru gerðar. Þess vegna var leiðtogafundurinn í Strassborg mikil prófraun - sem Obama virðist hafa staðizt með glans. Ekki svo að skilja að hann hafi fengið allt sitt fram - áskorun hans til evrópsku bandamannanna um að fara að fordæmi Bandaríkjamanna og stórfjölga í NATO-herliðinu í Afganistan fékk ekki mikið betri móttökur í raun en slíkar áskoranir frá ráðamönnum í Washington hafa fengið hingað til. En burtséð frá þeim óútkljáða grundvallarágreiningi virðist samráðið yfir Atlantshaf vera komið í samt lag eftir það tjón sem „einleiksæfingar" Bush-stjórnarinnar ollu því. Meira að segja Frakkar eru gengnir aftur að fullu til liðs við hernaðarstjórnkerfi bandalagsins, sem þeir yfirgáfu fyrir 43 árum þar sem þeir vildu ekki lúta forystu Bandaríkjamanna í því kerfi. Þetta vekur vonir um að Atlantshafsbandalagið finni aftur taktinn og verði á ný sá öflugi vettvangur vestræns samstarfs sem metnaður þess stendur til og er fær um að stuðla að stöðugleika og friði í heiminum. Því að það blasir við að sé NATO ekki fært um að gegna slíku hlutverki nú þegar kalda stríðið er löngu að baki þá tapar það tilvistartilgangi sínum. Ísland, sem herlaust stofnríki þessa bandalags, á mikið undir því að NATO viðhaldist sem slíkur vettvangur samstarfs, samráðs og stöðugleika. Að danskur stjórnmálamaður sem þekkir mjög vel til Íslands og íslenzkra öryggismála skuli á þessum tímamótum taka við hinu áhrifamikla embætti framkvæmdastjóra bandalagsins eykur á vonina um að svo megi verða.
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Íslenskur landbúnaður er ekki aðeins arfleifð heldur líka framtíð okkar Íslendinga Halla Hrund Logadóttir Skoðun