Náttúrulegt uppeldi 16. október 2007 17:11 Auðveldasta leiðin til að fylla fólk vanmetakennd og óöryggi er í tengslum við uppeldi barnanna. Að minnsta kosti fyrsta barnsins því kæruleysi foreldra hefur tilhneigingu til að aukast í réttu hlutfalli við vaxandi ómegð. Fyrr á tímum þurftu mæður og feður einkum að ákveða hvort þau ættu að berja börnin mikið eða lítið, en nú gefast alls kyns tilefni til valkvíða um uppeldisaðferðir. Þegar elsta dóttir mín var spons var ég rúmlega tvítug að utan en fimmtugur besservisser að innan. Víðlesin um alls konar uppeldishugmyndir aðhylltist ég til dæmis þá kenningu að listrænir hæfileikar barna gætu skaðast við koppaþvingun. Samhengið þarna á milli man ég nú ekki en var full samúðar í garð barna sem voru vanin á koppinn um leið og þau gátu setið upprétt. Með árunum hefur rétttrúnaðurinn dalað og núorðið leysi ég foreldrahlutverkið einkum með happa- og glappaaðferðinni. Sú kunna leið að venja börnin af bleyju þegar þau hafa aldur til hefur þó haldið áfram að reynast furðuvel. Og vegna töluverðs áhuga á börnum þessi misserin hnaut ég nýlega um grein um hreyfingu fólks sem hefur það háleita markmið að forða börnum frá bleyjum. Þannig eiga almennilegir foreldrar nú að lesa táknmál kornabarna og vippa þeim nýfæddum á koppinn á réttu augnabliki. Eftir alls kyns þulur um tamningu barna, waldorf inn á hvert heimili, tónlistaruppeldi, brjóst fremur en snuð, lífrænan barnamat, skaðsemi sykurs og ofdekurs, leitina að barninu í okkur sjálfum, kynjafræði fyrir börn, ómetanlega samverustund með daglegu nuddi, ungbarnasund og virka hlustun er sem sagt komið að því að reyna að giska á hvort hvítvoðungurinn þurfi hugsanlega að pissa. Í nafni náttúrulegs uppeldis. Kannski verður það útbreidd skoðun að tíma foreldra sé vel varið við þá iðju að rýna í svipbrigði barna sinna til að sleppa við bleyjuskipti. Ef til vill dýpkar það samskiptin og eykur skilning milli kynslóða að leggja áherslu á þennan táknmálslestur. En sem móðir á þriðja barni er ég þeirrar skoðunar að ef ungbörn eru almennt svona móttækileg fyrir þjálfun væri miklu nær að kenna þeim eitthvað gagnlegt, til dæmis að þurrka dálítið af eða brjóta saman þvott. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun
Auðveldasta leiðin til að fylla fólk vanmetakennd og óöryggi er í tengslum við uppeldi barnanna. Að minnsta kosti fyrsta barnsins því kæruleysi foreldra hefur tilhneigingu til að aukast í réttu hlutfalli við vaxandi ómegð. Fyrr á tímum þurftu mæður og feður einkum að ákveða hvort þau ættu að berja börnin mikið eða lítið, en nú gefast alls kyns tilefni til valkvíða um uppeldisaðferðir. Þegar elsta dóttir mín var spons var ég rúmlega tvítug að utan en fimmtugur besservisser að innan. Víðlesin um alls konar uppeldishugmyndir aðhylltist ég til dæmis þá kenningu að listrænir hæfileikar barna gætu skaðast við koppaþvingun. Samhengið þarna á milli man ég nú ekki en var full samúðar í garð barna sem voru vanin á koppinn um leið og þau gátu setið upprétt. Með árunum hefur rétttrúnaðurinn dalað og núorðið leysi ég foreldrahlutverkið einkum með happa- og glappaaðferðinni. Sú kunna leið að venja börnin af bleyju þegar þau hafa aldur til hefur þó haldið áfram að reynast furðuvel. Og vegna töluverðs áhuga á börnum þessi misserin hnaut ég nýlega um grein um hreyfingu fólks sem hefur það háleita markmið að forða börnum frá bleyjum. Þannig eiga almennilegir foreldrar nú að lesa táknmál kornabarna og vippa þeim nýfæddum á koppinn á réttu augnabliki. Eftir alls kyns þulur um tamningu barna, waldorf inn á hvert heimili, tónlistaruppeldi, brjóst fremur en snuð, lífrænan barnamat, skaðsemi sykurs og ofdekurs, leitina að barninu í okkur sjálfum, kynjafræði fyrir börn, ómetanlega samverustund með daglegu nuddi, ungbarnasund og virka hlustun er sem sagt komið að því að reyna að giska á hvort hvítvoðungurinn þurfi hugsanlega að pissa. Í nafni náttúrulegs uppeldis. Kannski verður það útbreidd skoðun að tíma foreldra sé vel varið við þá iðju að rýna í svipbrigði barna sinna til að sleppa við bleyjuskipti. Ef til vill dýpkar það samskiptin og eykur skilning milli kynslóða að leggja áherslu á þennan táknmálslestur. En sem móðir á þriðja barni er ég þeirrar skoðunar að ef ungbörn eru almennt svona móttækileg fyrir þjálfun væri miklu nær að kenna þeim eitthvað gagnlegt, til dæmis að þurrka dálítið af eða brjóta saman þvott.
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun