Efnislegt 11. mars 2007 05:45 Pólitík er oft skrýtin skrúfa eins og sést til dæmis í hinu sérstaka auðlindaákvæðismáli. Framsóknarmenn hótuðu semsagt að sprengja ríkisstjórn ef ákvæði um sameign þjóðarinnar á sjávarauðlindum yrði ekki fest í stjórnarskrá. Sjálfstæðismenn spyrntu við fótum, þar til löglærðir menn bentu á að líklega væri þetta ákvæði merkingarlaust, og samþykkktu þá að spyrða ákvæðinu við hornstein íslenskrar stjórnskipanar, það er jú merkingarlaust. Meðan Framsókn og Sjálfstæðisflokkur eru komin aftur í sleik klóra ófáir sér í höfðinu yfir þessu máli; löglærðu mennirnir í Lögbergi gera gott betur og rífa í hár sitt og skegg. Rökhugsun landsmanna er þó ekki það eina sem hefur verið misboðið í þessu máli; stjórnmálamenn, lögmenn og fjölmiðlar slógu tvær flugur í einu höggi og léku málvitund okkar grátt í leiðinni. Einn morguninn hlustaði ég til dæmis á sjávarútvegsráðherra ræða auðlinda-ákvæðið á Morgunvakt Rásar eitt. Í einni og sömu andrá tókst honum að segja að þetta mál væri í „efnislegum undirbúningi" í stjórnarskrárnefnd, „efnislegri meðhöndlun" væri ekki lokið, málið biði því enn „efnislegrar úrvinnslu" og að „efnisleg vinna" ætti ekki að fara fram í þingsölum heldur ætti að bíða þar til málið hefði verið lagt fram „efnislega". Þetta var árla morguns og ég viðurkenni að ég var ekki sérlega vel undir það búinn að hlusta á röklegt heljarstökk af þessu tagi. Einhverra hluta vegna fór ég að hugsa um blaðagrein sem ég las einhvern tímann og fjallaði um að sökum sívaxandi samkeppni við atvinnulífið veldust sífellt lakari manngerðir til þátttöku í stjórnmálum. Ég var þó fljótur að hrista þá hugsun af mér; það á fjandakornið varla við á Íslandi. Eina rökrétta ályktunin sem ég gat dregið af orðum ráðherrans var að fyrir utan hefðbundin þing- og nefndarstörf þurfa alþingismenn að vinna ókjör af „óefnislegri vinnu". Og fyrst ekki er vikið einu orði að henni í stjórnarskránni hlýtur að vera um sjálfboðastarf að ræða. Hin „óefnislega vinna" felst mögulega í því að ákveða hvers konar pappír á að prenta lögin á og hvaða leturgerð á að nota. Þegar það er afgreitt á bara eftir að ákveða hvað stendur í sjálfum lögunum. Því er ekki að neita að hversdagslegustu hlutir hljóma ábúðarmeiri og mikilvægari þegar orðum eins og „efnislegt" hefur verið skeytt framan við. Kannski gefur það góða raun ef foreldrar biðja börnin sín um að ljúka við efnislegt innihald grautarskálanna. Eða krakkinn starir bara á þig eins og þú sért fábjáni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Er mörgum lesendum Vísis slétt sama um afkomu sína og velferð? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Er óverðtryggða lánið að ganga frá fjölskyldunni? Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Tökum Viktor á þetta og enn lengra Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Táknmyndir íslenska lýðveldisins Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun Svar við bréfi Ingós: 3.233.700.000 krónur Runólfur Ágústsson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Hvers eiga Vestfirðingar að gjalda? Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun
Pólitík er oft skrýtin skrúfa eins og sést til dæmis í hinu sérstaka auðlindaákvæðismáli. Framsóknarmenn hótuðu semsagt að sprengja ríkisstjórn ef ákvæði um sameign þjóðarinnar á sjávarauðlindum yrði ekki fest í stjórnarskrá. Sjálfstæðismenn spyrntu við fótum, þar til löglærðir menn bentu á að líklega væri þetta ákvæði merkingarlaust, og samþykkktu þá að spyrða ákvæðinu við hornstein íslenskrar stjórnskipanar, það er jú merkingarlaust. Meðan Framsókn og Sjálfstæðisflokkur eru komin aftur í sleik klóra ófáir sér í höfðinu yfir þessu máli; löglærðu mennirnir í Lögbergi gera gott betur og rífa í hár sitt og skegg. Rökhugsun landsmanna er þó ekki það eina sem hefur verið misboðið í þessu máli; stjórnmálamenn, lögmenn og fjölmiðlar slógu tvær flugur í einu höggi og léku málvitund okkar grátt í leiðinni. Einn morguninn hlustaði ég til dæmis á sjávarútvegsráðherra ræða auðlinda-ákvæðið á Morgunvakt Rásar eitt. Í einni og sömu andrá tókst honum að segja að þetta mál væri í „efnislegum undirbúningi" í stjórnarskrárnefnd, „efnislegri meðhöndlun" væri ekki lokið, málið biði því enn „efnislegrar úrvinnslu" og að „efnisleg vinna" ætti ekki að fara fram í þingsölum heldur ætti að bíða þar til málið hefði verið lagt fram „efnislega". Þetta var árla morguns og ég viðurkenni að ég var ekki sérlega vel undir það búinn að hlusta á röklegt heljarstökk af þessu tagi. Einhverra hluta vegna fór ég að hugsa um blaðagrein sem ég las einhvern tímann og fjallaði um að sökum sívaxandi samkeppni við atvinnulífið veldust sífellt lakari manngerðir til þátttöku í stjórnmálum. Ég var þó fljótur að hrista þá hugsun af mér; það á fjandakornið varla við á Íslandi. Eina rökrétta ályktunin sem ég gat dregið af orðum ráðherrans var að fyrir utan hefðbundin þing- og nefndarstörf þurfa alþingismenn að vinna ókjör af „óefnislegri vinnu". Og fyrst ekki er vikið einu orði að henni í stjórnarskránni hlýtur að vera um sjálfboðastarf að ræða. Hin „óefnislega vinna" felst mögulega í því að ákveða hvers konar pappír á að prenta lögin á og hvaða leturgerð á að nota. Þegar það er afgreitt á bara eftir að ákveða hvað stendur í sjálfum lögunum. Því er ekki að neita að hversdagslegustu hlutir hljóma ábúðarmeiri og mikilvægari þegar orðum eins og „efnislegt" hefur verið skeytt framan við. Kannski gefur það góða raun ef foreldrar biðja börnin sín um að ljúka við efnislegt innihald grautarskálanna. Eða krakkinn starir bara á þig eins og þú sért fábjáni.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun