Hvers eiga börnin að gjalda? 11. nóvember 2004 00:01 Hætt er við að þyrmt hafi yfir marga foreldra eftir miðjan dag í gær, þegar þær fregnir bárust frá húsakynnum sáttasemjara í Karphúsinu að samningaviðræðum í kennaradeilunni hefði verið frestað um hálfan mánuð. Margir höfðu bundið vonir við að nú myndu samninganefndir kennara og sveitarfélaga byrja á nýjum grunni, en svo reyndist ekki vera. Reyndar kom í ljós strax á mánudagskvöldið, eftir að úrslit í atkvæðagreiðslu um miðlunartillögu sáttasemjara voru orðin ljós, að deilendur höfðu ekkert breytt um afstöðu til mikilvægra þátta í deilunni og héldu sínum sjónarmiðum stíft fram . Kennaradeilan er því enn og aftur í illleysanlegum hnút, en það virðist ljóst að bæta þarf kjör kennara, hverjar svo sem afleiðingarnar í þjóðfélaginu verða. Það verður að ganga hratt og ákveðið til verks við lausn þessarar deilu. Það gengur ekki að börnin verði áfram heima við þessar kringumstæður. Þau eru þegar búin að vera nógu lengi í reiðileysi mörg hver, og búin að líða allt of mikið fyrir þessa hörðu deilu. Yfirvöldum, bæði sveitarstjórnum og ríkisvaldinu, er vandi á höndum varðandi lausn deilunnar. Miðlunartillaga sáttasemjara náði ekki fram að ganga svo sem kunnugt er, og hlýtur það út af fyrir sig að vera áfall fyrir hann. En deilan er enn á hans borði í Karphúsinu, og ljóst að enn bíður hans erfitt verkefni. Hæpið er að hann leggi fram aðra miðlunartillögu, og þá eru fá ráð eftir. Lagasetning hefur oft verið nefnd á þessum vikum sem verkfallið hefur staðið, en síðast á miðvikudag sagði Halldór Ásgrímsson forsætisráðherra að slíkt hefði ekki verið rætt á síðasta ríkisstjórnarfundi. Hann benti einnig á að lagasetning væri neyðarúrræði og hefði ekki gefist vel til frambúðar. En nú verður ríkisstjórnin að vinna hratt og binda enda á þessa deilu. Börnin og fjölskyldurnar í landinu krefjast þess að venjulegt skólastarf hefjist sem allra fyrst, annað gengur ekki. Fyrir utan ágreining um sjálf launin virðist sem vinnutími kennara sé annar helsti þröskuldurinn sem strandar á í þessum samningum. Launanefnd sveitarfélaganna vill að vinnutími kennara sé með svipuðum hætti og hjá öðrum starfsmönnum sveitarfélaga og skólastjórnendur ráðstafi tíma kennara eftir verkefnum. Samninganefnd kennara hefur hins vegar viljað að gengið yrði frá starfstíma kennara í miðlægum samningum, sem skólastjórnendur færu svo eftir. Þá hafa kennarar lagt áhersu á að laun væru starfsaldurstengd. Þetta er mjög einfölduð mynd af helstu ágreiningsefnum, en auk þessara deilumála eru fjölmörg önnur uppi á borðinu. Kennarar hafa margsinnis bent á það í þesari deilu, að margar viðmiðunarstéttir hafa fengið verulegar kjarabætur á meðan kennarar hafa staðið í stað. Þetta er eflaust rétt og þarf að taka mið af því. Þá er líka rétt að hafa í huga að starf kennara hefur breyst töluvert á síðustu árum. Þeir bera meiri ábyrgð á uppeldi barna en áður fyrr. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Kári Jónasson Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun
Hætt er við að þyrmt hafi yfir marga foreldra eftir miðjan dag í gær, þegar þær fregnir bárust frá húsakynnum sáttasemjara í Karphúsinu að samningaviðræðum í kennaradeilunni hefði verið frestað um hálfan mánuð. Margir höfðu bundið vonir við að nú myndu samninganefndir kennara og sveitarfélaga byrja á nýjum grunni, en svo reyndist ekki vera. Reyndar kom í ljós strax á mánudagskvöldið, eftir að úrslit í atkvæðagreiðslu um miðlunartillögu sáttasemjara voru orðin ljós, að deilendur höfðu ekkert breytt um afstöðu til mikilvægra þátta í deilunni og héldu sínum sjónarmiðum stíft fram . Kennaradeilan er því enn og aftur í illleysanlegum hnút, en það virðist ljóst að bæta þarf kjör kennara, hverjar svo sem afleiðingarnar í þjóðfélaginu verða. Það verður að ganga hratt og ákveðið til verks við lausn þessarar deilu. Það gengur ekki að börnin verði áfram heima við þessar kringumstæður. Þau eru þegar búin að vera nógu lengi í reiðileysi mörg hver, og búin að líða allt of mikið fyrir þessa hörðu deilu. Yfirvöldum, bæði sveitarstjórnum og ríkisvaldinu, er vandi á höndum varðandi lausn deilunnar. Miðlunartillaga sáttasemjara náði ekki fram að ganga svo sem kunnugt er, og hlýtur það út af fyrir sig að vera áfall fyrir hann. En deilan er enn á hans borði í Karphúsinu, og ljóst að enn bíður hans erfitt verkefni. Hæpið er að hann leggi fram aðra miðlunartillögu, og þá eru fá ráð eftir. Lagasetning hefur oft verið nefnd á þessum vikum sem verkfallið hefur staðið, en síðast á miðvikudag sagði Halldór Ásgrímsson forsætisráðherra að slíkt hefði ekki verið rætt á síðasta ríkisstjórnarfundi. Hann benti einnig á að lagasetning væri neyðarúrræði og hefði ekki gefist vel til frambúðar. En nú verður ríkisstjórnin að vinna hratt og binda enda á þessa deilu. Börnin og fjölskyldurnar í landinu krefjast þess að venjulegt skólastarf hefjist sem allra fyrst, annað gengur ekki. Fyrir utan ágreining um sjálf launin virðist sem vinnutími kennara sé annar helsti þröskuldurinn sem strandar á í þessum samningum. Launanefnd sveitarfélaganna vill að vinnutími kennara sé með svipuðum hætti og hjá öðrum starfsmönnum sveitarfélaga og skólastjórnendur ráðstafi tíma kennara eftir verkefnum. Samninganefnd kennara hefur hins vegar viljað að gengið yrði frá starfstíma kennara í miðlægum samningum, sem skólastjórnendur færu svo eftir. Þá hafa kennarar lagt áhersu á að laun væru starfsaldurstengd. Þetta er mjög einfölduð mynd af helstu ágreiningsefnum, en auk þessara deilumála eru fjölmörg önnur uppi á borðinu. Kennarar hafa margsinnis bent á það í þesari deilu, að margar viðmiðunarstéttir hafa fengið verulegar kjarabætur á meðan kennarar hafa staðið í stað. Þetta er eflaust rétt og þarf að taka mið af því. Þá er líka rétt að hafa í huga að starf kennara hefur breyst töluvert á síðustu árum. Þeir bera meiri ábyrgð á uppeldi barna en áður fyrr.