Menning

Hið upphafna Ísland tónað niður

Magnús Guðmundsson skrifar
Þær Áslaug Íris Friðjónsdóttir og Unnur Mjöll Leifsdóttir fyrir framan verkið Prelude nr. 1, 2014-2015 eftir Pétur Thomsen.
Þær Áslaug Íris Friðjónsdóttir og Unnur Mjöll Leifsdóttir fyrir framan verkið Prelude nr. 1, 2014-2015 eftir Pétur Thomsen. Visir/Valli
Sýningarstjórar á Enginn staður eru þær Áslaug Íris Friðjónsdóttir og Unnur Mjöll S. Stefánsdóttir og þær segja að hugmyndin að sýningunni komi í raun út frá anti-grand hugsun sem gætir nú víða í myndlistinni. „Okkur langaði til þess að sýningin gæfi okkur kost á því að líta okkur nær í íslensku landslagi, andstætt þeirri almennu upphafningu sem gætir svo víða í dag. Það er mikil áhersla á að upphefja íslenskt landslag í markaðssetningu samfélagsins og við vildum tóna þessa upphafningu niður.“

Listamennirnir sem eiga verk á sýningunni eru þau Björn Árnason, Claudia Hausfeld, Daniel Reuter, Edda Fransiska Kjarval, Ingvar Högni Ragnarsson, Katrín Elvarsdóttir, Pétur Thomsen og Stuart Richardson.

Óvenjuleg sýn Kaflaskipt landslag nr. 9 / Segmented Landscape no. 9, 2013 eftir Stuart Richardson.
Þær Áslaug Íris og Unnur Mjöll lögðu mikla vinnu í undirbúning sýningarinnar, heimsóttu vinnustofur fjölda listamanna og völdu svo saman verk sem tónuðu saman með einum eða öðrum hætti. Unnur Mjöll segir að það sé tvímælalaust skýrt heildaryfirbragð á sýningunni þó svo þarna séu ólíkir listamenn á ferð. 

„Verkin eiga það öll sameiginlegt að hið upphafna Ísland er tónað niður. Gestum er gefinn kostur á að dvelja fremur í augnablikum sem við könnumst flest við með einum eða öðrum hætti – eitthvað eins og að vera einfaldlega með nefið í grasinu eða í þykkri þoku á miðri heiði. Við þekkjum þessi augnablik og það er fegurð í þeim sem er gaman að skoða.“

Áslaug Íris bendir á að svo gefi það líka sýningunni ákveðna vídd að listamennirnir eru ekki allir uppaldir á Íslandi. „Það breytir heilmiklu og gefur nýja sýn að alast ekki upp við íslenskt landslag. Við sem erum alin upp við að bruna fram hjá náttúrunni og stoppa helst aðeins á þessum helstu og þekktustu útsýnisstöðum gleymum stundum að gefa okkur tíma og skoða fegurðina í hinu almenna og smáa. 

Án titlis úr myndaröðinni Saga heimsóknarinnar, 2013 eftir Daniel Reuter.
Þær Unnur Mjöll og Áslaug Íris benda á að það að taka ljósmynd felur í sér ákvörðun. Ákveðið val fer fram í huga listamannsins. Enginn staður hlýtur þar af leiðandi alltaf að vera nákvæmlega þessi staður. Þó það sé kannski einmitt vegna þess að hann gæti verið Enginn staður – eins og titill sýningarinnar vísar til.

Á sýningunni gefst fólki kostur á að skoða skemmtilega blöndu þekktari og nýrra listamanna og það er gaman að tefla saman listamönnum úr ólíkum áttum. “

Unnur Mjöll bendir á að sýningin sé einnig tilvalin fyrir útlendinga og að Hafnarborg muni bjóða upp á leiðsögn á ensku í sumar. „Ljósmyndin er svo aðgengilegur miðill og því er tilvalið að gefa útlendingum líka kost á því að horfa út fyrir þessi hefðbundnu stopp. Sjá fegurðina í því sem er hversdagslegt og sjálfsagt í okkar augum.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×