Förum út fyrir kassann með því að segja sannleika Magnús Guðmundsson skrifar 11. maí 2017 10:00 Þuríður Blær Jóhannesdóttir segist aldrei hafa upplifað jafn duglegt fólk þegar kemur að leikhúsi og Reykjavíkurdætur. Visir/Anton Brink Kristín borgarleikhússtjóri talaði við okkur og sagði: Þið fáið hérna svið, smá pening og tíma og það verður engin ritskoðun,“ segir Þuríður Blær Jóhannsdóttir, leikkona og ein af Reykjavíkurdætrum, en í kvöld frumsýna þær rappleikinn RVKDTR The Show á Litla sviði Borgarleikhússins í samstarfi við húsið. Blær segir að leikstjóri Reykjavíkurdætra, Kolfinna Nikulásdóttir, hafi svarað tilboði Kristínar með því að spyrja hana hvort hún væri viss um hvað hún væri að gera og fengið skýrt og klárt já, engin ritskoðun til baka.“Rödd kynslóðar Blær segir að Kristín hafi algjörlega staðið við þetta og að þær hafi því hafist handa við að semja rappsöngleik. „En þetta er líka samfélagsleg ádeila og okkar sýn á Ísland í dag.“ En hvað er það sem Reykjavíkurdætur telja brýnast að fjalla um? „Ætli það sé ekki frelsi til þess að segja það sem maður vill. Það er kannski lagalegt málfrelsi á Íslandi en það er ekki alltaf pláss til þess að segja sannleikann í þessu samfélagi. Rappið er okkar leið til þess að segja það sem við þurfum að segja. Rappið er rödd minnar kynslóðar.“ En hvernig semur maður rapp? „Það er mismunandi. Við byrjum kannski á því að fá hugmyndir þegar við erum á leiðinni í partí. Er kannski að mála sig og semja rapp á sama tíma. Setja á sig varalit og búa til rímur. En svo byrjum við stundum með eitthvert konsept og vinnum út frá því. Stundum fáum við sent eitthvert beat og tökum þetta út frá því eða þá að eitthvað brennur á okkur. Þetta er líka frábær leið til þess að takast á við tilfinningar eins og ástarsorg og þá getur maður komist út úr sorginni með því að öskra viðkomandi út fyrir framan fullan sal af fólki. Þá get ég látið hann sem særði mig bera skömmina. Rapp er besta lausnin við öllu,“ segir Blær og bætir við að hún sé í raun algjörlega háð því að rappa.Ekki markmið að stuða Í sýningunni í Borgarleikhúsinu er tekið á mörgu úr samtímanum og það af ólíkum toga. Blær segir að verkið hafi líka í ferlinu tekið stöðugum breytingum. „Það er svo rosalega margt sem við höfum að segja en við höfum líka fengið frábæra aðstoð frá húsinu við að strípa niður í kjarnann. En ég held að þetta sé þannig verk að ólíkt fólk fær mjög svo mismunandi út úr verkinu. Það er ekki þessi eiginlegi söguþráður þarna þar sem Sigga litla átti fötu og síðan sá hún úlfinn og eitthvað svona heldur er söguþráðurinn í undirtextanum. Það er þess vegna sem fólk á eftir að móttaka þetta með ólíkum hætti eftir því hvaðan það kemur úr samfélaginu, hvort það kemur úr rappsenunni, leikhúsinu eða hvaðan sem er, ungt eða gamalt, konur eða karlar.“ Reykjavíkurdætur hneyksluðu marga þegar þær komu fram í Vikunni hjá Gísla Marteini og því ekki úr vegi að spyrja hvort nú sé á ferðinni stuðandi sýning? „Ég held að sumum aðilum finnist þetta ekkert stuðandi og bara skemmtilegt en öðrum á eflaust eftir að finnast þetta stuðandi. En svona eru Reykjavíkurdætur.Við höfðum ekki hugmynd um að við værum að gera eitthvað stuðandi þegar við fórum til Gísla Marteins, vorum bara að haga okkur eins og við gerum á tónleikum, en fólk bara vissi ekki á hverju var von. Það var bara annar hópur að horfa. Auðvitað eiga allir rétt á að móðgast en við fórum ekki með það markmið. Við erum aldrei að reyna að stuða neinn. Við erum bara að segja sannleikann. En við erum raddir sem fá kannski ekki alltaf að heyrast og þá verður fólk hissa á því hvað maður fer langt út fyrir kassann sem maður á að vera hólfaður í.“Rapp og Shakespeare Það mætti ætla að það að vinna í leikhúsi á borð við Borgarleikhúsið feli í sér talsverð viðbrigði fyrir margar Reykjavíkurdætra en Blær segir þó svo ekki vera. „Við erum flestar með einhvers konar tengsl við þetta leikhús. Ég er að vinna hérna og Kolfinna er útskrifaður sviðshöfundur og prófessjónal leikstjóri og síðan eru margar af þessum stelpum leikarabörn. En svo eru sumar með minni tengsl en það er mjög fallegt að sjá hvað þeir sem koma bara með hjartað inn í leikhúsið geta gefið mikið. Það er alveg magnað.“ Blær bendir á að það sé líka stutt á milli leikhússins og rappsins. „Ég held að rapp sé að færast mikið meira inn í performans en það var áður. Einu sinni snerist þetta bara um textana og textameðferðina. En ágætt dæmi er að ég á Shakespeare allt að þakka varðandi það hvað ég er góð að fara með rapptexta. Sömuleiðis er rapp- og tónlistarfólk alltaf að gera sífellt meiri sýningar og segja sögur bæði í lögum og á tónleikum. Í rappinu er hvert einasta lag saga og það er verið að koma einhverju á framfæri alveg eins og í leikhúsinu. Er rapp ekki bara hið nýja leikhús?“ Aðspurð hvort það sé allt klárt fyrir frumsýningu segir Blær það nú ekki vera en að þær vinni hratt og örugglega. „Við erum líka alltaf tilbúnar að grípa hvor aðra ef eitthvað er. Ég hef aldrei upplifað jafn duglegt fólk þegar kemur að leikhúsi og Reykjavíkurdætur. Við erum að kynnast hver annarri á nýjan hátt og mér þykir óendanlega vænt um þær.“ Birtist í Fréttablaðinu Menning Mest lesið Mynd ársins af palestínskum flóttamanni Lífið „Það er einmanalegt að missa móður“ Lífið Sveitarstjóri og sauðfjárbóndi fóru á kostum Lífið Hvetur fólk til að nota sólarvörn eftir krabbameinsgreiningu Lífið Ætlar hvorki að hætta að vinna né opna kaffihús Lífið Strangheiðarleg dreifbýlistútta og lopapeysan í uppáhaldi Tíska og hönnun Metmæting á tískusýningu útskriftarnema LHÍ Lífið Milljónir hafa horft á stikluna fyrir Snertingu Lífið Trúlofuðust á gjörgæslunni eftir bílslys á Íslandi Lífið Heyrt kjaftasögurnar um eldri mennina sem stýri henni Lífið Fleiri fréttir Hildur, Rán og Ásta fá Barnabókaverðlaun Reykjavíkurborgar Bein útsending: Setning Barnamenningarhátíðar Besti vinur úlfanna hlakkar til að tengjast áhorfendum í Hörpu Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein „Kannski var ég ekki að pæla í algebru því mamma mín var að deyja“ Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Sjá meira
Kristín borgarleikhússtjóri talaði við okkur og sagði: Þið fáið hérna svið, smá pening og tíma og það verður engin ritskoðun,“ segir Þuríður Blær Jóhannsdóttir, leikkona og ein af Reykjavíkurdætrum, en í kvöld frumsýna þær rappleikinn RVKDTR The Show á Litla sviði Borgarleikhússins í samstarfi við húsið. Blær segir að leikstjóri Reykjavíkurdætra, Kolfinna Nikulásdóttir, hafi svarað tilboði Kristínar með því að spyrja hana hvort hún væri viss um hvað hún væri að gera og fengið skýrt og klárt já, engin ritskoðun til baka.“Rödd kynslóðar Blær segir að Kristín hafi algjörlega staðið við þetta og að þær hafi því hafist handa við að semja rappsöngleik. „En þetta er líka samfélagsleg ádeila og okkar sýn á Ísland í dag.“ En hvað er það sem Reykjavíkurdætur telja brýnast að fjalla um? „Ætli það sé ekki frelsi til þess að segja það sem maður vill. Það er kannski lagalegt málfrelsi á Íslandi en það er ekki alltaf pláss til þess að segja sannleikann í þessu samfélagi. Rappið er okkar leið til þess að segja það sem við þurfum að segja. Rappið er rödd minnar kynslóðar.“ En hvernig semur maður rapp? „Það er mismunandi. Við byrjum kannski á því að fá hugmyndir þegar við erum á leiðinni í partí. Er kannski að mála sig og semja rapp á sama tíma. Setja á sig varalit og búa til rímur. En svo byrjum við stundum með eitthvert konsept og vinnum út frá því. Stundum fáum við sent eitthvert beat og tökum þetta út frá því eða þá að eitthvað brennur á okkur. Þetta er líka frábær leið til þess að takast á við tilfinningar eins og ástarsorg og þá getur maður komist út úr sorginni með því að öskra viðkomandi út fyrir framan fullan sal af fólki. Þá get ég látið hann sem særði mig bera skömmina. Rapp er besta lausnin við öllu,“ segir Blær og bætir við að hún sé í raun algjörlega háð því að rappa.Ekki markmið að stuða Í sýningunni í Borgarleikhúsinu er tekið á mörgu úr samtímanum og það af ólíkum toga. Blær segir að verkið hafi líka í ferlinu tekið stöðugum breytingum. „Það er svo rosalega margt sem við höfum að segja en við höfum líka fengið frábæra aðstoð frá húsinu við að strípa niður í kjarnann. En ég held að þetta sé þannig verk að ólíkt fólk fær mjög svo mismunandi út úr verkinu. Það er ekki þessi eiginlegi söguþráður þarna þar sem Sigga litla átti fötu og síðan sá hún úlfinn og eitthvað svona heldur er söguþráðurinn í undirtextanum. Það er þess vegna sem fólk á eftir að móttaka þetta með ólíkum hætti eftir því hvaðan það kemur úr samfélaginu, hvort það kemur úr rappsenunni, leikhúsinu eða hvaðan sem er, ungt eða gamalt, konur eða karlar.“ Reykjavíkurdætur hneyksluðu marga þegar þær komu fram í Vikunni hjá Gísla Marteini og því ekki úr vegi að spyrja hvort nú sé á ferðinni stuðandi sýning? „Ég held að sumum aðilum finnist þetta ekkert stuðandi og bara skemmtilegt en öðrum á eflaust eftir að finnast þetta stuðandi. En svona eru Reykjavíkurdætur.Við höfðum ekki hugmynd um að við værum að gera eitthvað stuðandi þegar við fórum til Gísla Marteins, vorum bara að haga okkur eins og við gerum á tónleikum, en fólk bara vissi ekki á hverju var von. Það var bara annar hópur að horfa. Auðvitað eiga allir rétt á að móðgast en við fórum ekki með það markmið. Við erum aldrei að reyna að stuða neinn. Við erum bara að segja sannleikann. En við erum raddir sem fá kannski ekki alltaf að heyrast og þá verður fólk hissa á því hvað maður fer langt út fyrir kassann sem maður á að vera hólfaður í.“Rapp og Shakespeare Það mætti ætla að það að vinna í leikhúsi á borð við Borgarleikhúsið feli í sér talsverð viðbrigði fyrir margar Reykjavíkurdætra en Blær segir þó svo ekki vera. „Við erum flestar með einhvers konar tengsl við þetta leikhús. Ég er að vinna hérna og Kolfinna er útskrifaður sviðshöfundur og prófessjónal leikstjóri og síðan eru margar af þessum stelpum leikarabörn. En svo eru sumar með minni tengsl en það er mjög fallegt að sjá hvað þeir sem koma bara með hjartað inn í leikhúsið geta gefið mikið. Það er alveg magnað.“ Blær bendir á að það sé líka stutt á milli leikhússins og rappsins. „Ég held að rapp sé að færast mikið meira inn í performans en það var áður. Einu sinni snerist þetta bara um textana og textameðferðina. En ágætt dæmi er að ég á Shakespeare allt að þakka varðandi það hvað ég er góð að fara með rapptexta. Sömuleiðis er rapp- og tónlistarfólk alltaf að gera sífellt meiri sýningar og segja sögur bæði í lögum og á tónleikum. Í rappinu er hvert einasta lag saga og það er verið að koma einhverju á framfæri alveg eins og í leikhúsinu. Er rapp ekki bara hið nýja leikhús?“ Aðspurð hvort það sé allt klárt fyrir frumsýningu segir Blær það nú ekki vera en að þær vinni hratt og örugglega. „Við erum líka alltaf tilbúnar að grípa hvor aðra ef eitthvað er. Ég hef aldrei upplifað jafn duglegt fólk þegar kemur að leikhúsi og Reykjavíkurdætur. Við erum að kynnast hver annarri á nýjan hátt og mér þykir óendanlega vænt um þær.“
Birtist í Fréttablaðinu Menning Mest lesið Mynd ársins af palestínskum flóttamanni Lífið „Það er einmanalegt að missa móður“ Lífið Sveitarstjóri og sauðfjárbóndi fóru á kostum Lífið Hvetur fólk til að nota sólarvörn eftir krabbameinsgreiningu Lífið Ætlar hvorki að hætta að vinna né opna kaffihús Lífið Strangheiðarleg dreifbýlistútta og lopapeysan í uppáhaldi Tíska og hönnun Metmæting á tískusýningu útskriftarnema LHÍ Lífið Milljónir hafa horft á stikluna fyrir Snertingu Lífið Trúlofuðust á gjörgæslunni eftir bílslys á Íslandi Lífið Heyrt kjaftasögurnar um eldri mennina sem stýri henni Lífið Fleiri fréttir Hildur, Rán og Ásta fá Barnabókaverðlaun Reykjavíkurborgar Bein útsending: Setning Barnamenningarhátíðar Besti vinur úlfanna hlakkar til að tengjast áhorfendum í Hörpu Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein „Kannski var ég ekki að pæla í algebru því mamma mín var að deyja“ Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Sjá meira