Í nýju og skapandi samhengi 6. ágúst 2009 06:00 Eitt megineinkenna nútímans er að heimurinn hefur skroppið saman, ferðatími milli landa hefur styst, samgangur þjóða á milli stóraukist og heimurinn þar með orðið einsleitari en áður var. Með stórauknum ferðalögum, stúdentaskiptum og ýmsu erlendu samstarfi ungs fólks síðustu áratugi eru utanlandsferðir nú ekki þau stórtíðindi fyrir það eins og þær voru fyrir okkur á sínum tíma. Fjarlægðirnar verða þannig að þeim finnst ekkert tiltökumál að skreppa til Spánar, Frakklands eða Þýskalands. Evrópa var ævintýraheimur fyrir okkur sem erum komin á miðjan aldur, en í þeirra huga hefst ævintýraheimurinn í raun ekki fyrr en Evrópu sleppir: Afríka, Suður-Ameríka, Kína … Víðsýnt ungt fólkMeð öðrum orðum, þá erum við í þeirri sérstöku stöðu núna að til sögunnar er að koma vel menntað heimsfólk, við erum loks að sjá hilla undir það að komast af heimóttarstiginu þegar gjörspilltir stjórnmálamenn og gráðugir fjárglæframenn setja hér allt á annan endann og stórskaða orðspor Íslendinga um allan hinn siðmenntaða heim. Ef við pössum okkur ekki vel á því að halda uppi öflugum og formlegum samskiptum við umheiminn nennir þetta unga fólk, okkar besta unga fólk, hreinlega ekki að hanga uppi á þessu guðsvolaða skeri og flytur út. Ímyndað ráðabruggHér fyrr á árum skiptust menn mjög í fylkingar miðað við afstöðu þeirra til samstarfs við frændþjóðirnar okkar á Norðurlöndunum. Þeir sem voru andsnúnir því samstarfi voru margir knúnir áfram af minnimáttarkennd í garð gömlu herraþjóðarinnar okkar, Dana, aðrir höfðu horn í síðu Svía fyrir að vera forríkir og merkilegir með sig, o.s.frv.Ein skondnasta birtingarmynd þessarar andúðar í garð Norðurlandanna var sú lífseiga flökkusaga að einhver norræn mafía (eða í það minnsta elíta) stjórnaði öllu hér meira og minna úr reykfylltum bakherbergjum í Norræna húsinu. Þetta er auðvitað, eins og allir vita, fáránleg kenning og hefur aldrei átt sér neina stoð í raunveruleikanum. Starfsemin í Norræna húsinu hefur alla tíð gengið út á að efla og treysta vináttuböndin milli okkar og annarra Norðurlandaþjóða og það hefur sinnt því með miklum glæsibrag.Enginn er eyþjóðSvipuð umræða á sér stað núna um Evrópubandalagið. Þar halda ýmsir að embættismenn í Brussel hafi ekkert þarfara að iðja en að brugga launráð gegn litla Íslandi. Það er reginmisskilningur: Evrópubúum, þar á meðal embættismönnum í Brussel, er langflestum alveg sama um Ísland og Íslendinga, en mörgum þeirra finnst við að ýmsu leyti áhugaverð og dugleg smáþjóð sem eflaust væri ágætt að kynnast aðeins nánar og jafnvel vinna með.Engin nútímaþjóð getur staðið ein, allra síst fámenn þjóð eins og við Íslendingar erum. Samstarf við aðrar þjóðir er okkur lífsnauðsyn, það hafa Íslendingar vitað og stundað frá upphafi byggðar hér. Samstarf við nágranna- og frændþjóðirnar á Norðurlöndunum hefur löngum verið eðlilegast og hentugast.Meðalvegurinn milli heimilisins og heimsinsMeistari Milan Kundera fjallar í nýjasta ritgerðasafni sínu, „Kynnum", um það samhengi sem þjóðir í leit að sjálfsmynd setja sjálfar sig í, hvernig þær leitast við að finna „meðalveginn milli heimilisins og heimsins". Við eigum gríðarmikil samskipti við aðildarríki Evrópusambandsins á öllum sviðum og deilum með þeim sama gildismati í öllum grundvallaratriðum. Getur ekki verið að Evrópusambandið fyrir okkur Íslendinga nú á 21. öldinni, sé það samhengi sem Norðurlöndin voru okkur á síðari hluta þeirrar 20? Evrópusambandið er nefnilega ekki heimsveldi, eins og sumir hér virðast halda, heldur bandalag sjálfstæðra og fullvalda þjóðríkja. Þess vegna var það alveg hárrétt ákvörðun hjá meirihluta Alþingis um daginn að senda inn umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu, senda síðan úrvals fagfólk til að semja fyrir okkar hönd og leggja þau samningsdrög loks í dóm þjóðarinnar. Höfundur er þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Sjá meira
Eitt megineinkenna nútímans er að heimurinn hefur skroppið saman, ferðatími milli landa hefur styst, samgangur þjóða á milli stóraukist og heimurinn þar með orðið einsleitari en áður var. Með stórauknum ferðalögum, stúdentaskiptum og ýmsu erlendu samstarfi ungs fólks síðustu áratugi eru utanlandsferðir nú ekki þau stórtíðindi fyrir það eins og þær voru fyrir okkur á sínum tíma. Fjarlægðirnar verða þannig að þeim finnst ekkert tiltökumál að skreppa til Spánar, Frakklands eða Þýskalands. Evrópa var ævintýraheimur fyrir okkur sem erum komin á miðjan aldur, en í þeirra huga hefst ævintýraheimurinn í raun ekki fyrr en Evrópu sleppir: Afríka, Suður-Ameríka, Kína … Víðsýnt ungt fólkMeð öðrum orðum, þá erum við í þeirri sérstöku stöðu núna að til sögunnar er að koma vel menntað heimsfólk, við erum loks að sjá hilla undir það að komast af heimóttarstiginu þegar gjörspilltir stjórnmálamenn og gráðugir fjárglæframenn setja hér allt á annan endann og stórskaða orðspor Íslendinga um allan hinn siðmenntaða heim. Ef við pössum okkur ekki vel á því að halda uppi öflugum og formlegum samskiptum við umheiminn nennir þetta unga fólk, okkar besta unga fólk, hreinlega ekki að hanga uppi á þessu guðsvolaða skeri og flytur út. Ímyndað ráðabruggHér fyrr á árum skiptust menn mjög í fylkingar miðað við afstöðu þeirra til samstarfs við frændþjóðirnar okkar á Norðurlöndunum. Þeir sem voru andsnúnir því samstarfi voru margir knúnir áfram af minnimáttarkennd í garð gömlu herraþjóðarinnar okkar, Dana, aðrir höfðu horn í síðu Svía fyrir að vera forríkir og merkilegir með sig, o.s.frv.Ein skondnasta birtingarmynd þessarar andúðar í garð Norðurlandanna var sú lífseiga flökkusaga að einhver norræn mafía (eða í það minnsta elíta) stjórnaði öllu hér meira og minna úr reykfylltum bakherbergjum í Norræna húsinu. Þetta er auðvitað, eins og allir vita, fáránleg kenning og hefur aldrei átt sér neina stoð í raunveruleikanum. Starfsemin í Norræna húsinu hefur alla tíð gengið út á að efla og treysta vináttuböndin milli okkar og annarra Norðurlandaþjóða og það hefur sinnt því með miklum glæsibrag.Enginn er eyþjóðSvipuð umræða á sér stað núna um Evrópubandalagið. Þar halda ýmsir að embættismenn í Brussel hafi ekkert þarfara að iðja en að brugga launráð gegn litla Íslandi. Það er reginmisskilningur: Evrópubúum, þar á meðal embættismönnum í Brussel, er langflestum alveg sama um Ísland og Íslendinga, en mörgum þeirra finnst við að ýmsu leyti áhugaverð og dugleg smáþjóð sem eflaust væri ágætt að kynnast aðeins nánar og jafnvel vinna með.Engin nútímaþjóð getur staðið ein, allra síst fámenn þjóð eins og við Íslendingar erum. Samstarf við aðrar þjóðir er okkur lífsnauðsyn, það hafa Íslendingar vitað og stundað frá upphafi byggðar hér. Samstarf við nágranna- og frændþjóðirnar á Norðurlöndunum hefur löngum verið eðlilegast og hentugast.Meðalvegurinn milli heimilisins og heimsinsMeistari Milan Kundera fjallar í nýjasta ritgerðasafni sínu, „Kynnum", um það samhengi sem þjóðir í leit að sjálfsmynd setja sjálfar sig í, hvernig þær leitast við að finna „meðalveginn milli heimilisins og heimsins". Við eigum gríðarmikil samskipti við aðildarríki Evrópusambandsins á öllum sviðum og deilum með þeim sama gildismati í öllum grundvallaratriðum. Getur ekki verið að Evrópusambandið fyrir okkur Íslendinga nú á 21. öldinni, sé það samhengi sem Norðurlöndin voru okkur á síðari hluta þeirrar 20? Evrópusambandið er nefnilega ekki heimsveldi, eins og sumir hér virðast halda, heldur bandalag sjálfstæðra og fullvalda þjóðríkja. Þess vegna var það alveg hárrétt ákvörðun hjá meirihluta Alþingis um daginn að senda inn umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu, senda síðan úrvals fagfólk til að semja fyrir okkar hönd og leggja þau samningsdrög loks í dóm þjóðarinnar. Höfundur er þýðandi.
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar