Ég er einn af þeim Þröstur Ólafsson skrifar 22. febrúar 2019 08:45 Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mál Jóns Baldvins Hannibalssonar Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Skoðun Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar