Landlækni mótmælt Reynir Arngrímsson skrifar 11. maí 2017 07:00 Haft er eftir landlækni í Fréttablaðinu þann 9. maí sl. að sérfræðingar verji of litlum tíma á Landspítala og þeir stofni öryggi sjúklinga í hættu með því að vinna líka sumir á læknastofum. Þetta er harður dómur um starfsemi Landspítalans, ekki síður en ásakanir um að læknar sjúkrahússins svíkist um í starfi og beri ábyrgð á hvernig farið hefur fyrir fjárlögum Alþingis til heilbrigðismála á liðnum árum. Þeir sem þekkja til starfa sérfræðilækna Landspítalans vita að þetta er ekki rétt. Læknar spítalans hvort sem þeir eru í hluta- eða fullu starfi sinna því af fagmennsku, samviskusemi og oft umfram starfsskyldur. Vandamál heilbrigðiskerfisins er ekki að framlög til sérfræðiþjónustu hafi haldið í við verðlags- og vísitöluþróun á meðan fjárlög til annarra hluta hafi verið skert óhóflega. Það gefur hins vegar mynd af því hver fjárframlög til sjúkrahúsa og heilsugæslunnar hefðu þurft að vera og hvað hún þarf að aukast um á næstu árum til að hún verði samkeppnishæf í þjónustu við nágrannalöndin og starfsfólk í heilbrigðisstéttum. Landspítali hefur í langflestum tilvikum haft hag af því að hluti læknahópsins sé í hlutastarfi. Þjóðfélagið líka að í landinu sé nægjanlega margir læknar sem spanni breiða faglega þekkingu læknisfræðinnar og deili álagi af vaktabyrði á fleiri herðar en færri. Þetta fyrirkomulag hefur skapað sveigjanleika og samfélagslegt öryggi þannig að krítískur massi þekkingar og þjálfaðra lækna ætti ætíð að vera til staðar á hverjum tíma, án þess að þeir þurfi að leggja fjölskyldulíf og heilsu að veði með óhóflegri vaktabyrði og álagi í starfi. Störf sérfræðilækna part úr degi að loknum starfsskyldum á Landspítala eða annarra lækna á læknastofum eru ekki ógn við sjúklinga. Þvert á móti má færa rök fyrir því að þannig hafi læknar haldið uppi gæðum og öryggi í vanræktu heilbrigðiskerfi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Haft er eftir landlækni í Fréttablaðinu þann 9. maí sl. að sérfræðingar verji of litlum tíma á Landspítala og þeir stofni öryggi sjúklinga í hættu með því að vinna líka sumir á læknastofum. Þetta er harður dómur um starfsemi Landspítalans, ekki síður en ásakanir um að læknar sjúkrahússins svíkist um í starfi og beri ábyrgð á hvernig farið hefur fyrir fjárlögum Alþingis til heilbrigðismála á liðnum árum. Þeir sem þekkja til starfa sérfræðilækna Landspítalans vita að þetta er ekki rétt. Læknar spítalans hvort sem þeir eru í hluta- eða fullu starfi sinna því af fagmennsku, samviskusemi og oft umfram starfsskyldur. Vandamál heilbrigðiskerfisins er ekki að framlög til sérfræðiþjónustu hafi haldið í við verðlags- og vísitöluþróun á meðan fjárlög til annarra hluta hafi verið skert óhóflega. Það gefur hins vegar mynd af því hver fjárframlög til sjúkrahúsa og heilsugæslunnar hefðu þurft að vera og hvað hún þarf að aukast um á næstu árum til að hún verði samkeppnishæf í þjónustu við nágrannalöndin og starfsfólk í heilbrigðisstéttum. Landspítali hefur í langflestum tilvikum haft hag af því að hluti læknahópsins sé í hlutastarfi. Þjóðfélagið líka að í landinu sé nægjanlega margir læknar sem spanni breiða faglega þekkingu læknisfræðinnar og deili álagi af vaktabyrði á fleiri herðar en færri. Þetta fyrirkomulag hefur skapað sveigjanleika og samfélagslegt öryggi þannig að krítískur massi þekkingar og þjálfaðra lækna ætti ætíð að vera til staðar á hverjum tíma, án þess að þeir þurfi að leggja fjölskyldulíf og heilsu að veði með óhóflegri vaktabyrði og álagi í starfi. Störf sérfræðilækna part úr degi að loknum starfsskyldum á Landspítala eða annarra lækna á læknastofum eru ekki ógn við sjúklinga. Þvert á móti má færa rök fyrir því að þannig hafi læknar haldið uppi gæðum og öryggi í vanræktu heilbrigðiskerfi.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar