Landlækni mótmælt Reynir Arngrímsson skrifar 11. maí 2017 07:00 Haft er eftir landlækni í Fréttablaðinu þann 9. maí sl. að sérfræðingar verji of litlum tíma á Landspítala og þeir stofni öryggi sjúklinga í hættu með því að vinna líka sumir á læknastofum. Þetta er harður dómur um starfsemi Landspítalans, ekki síður en ásakanir um að læknar sjúkrahússins svíkist um í starfi og beri ábyrgð á hvernig farið hefur fyrir fjárlögum Alþingis til heilbrigðismála á liðnum árum. Þeir sem þekkja til starfa sérfræðilækna Landspítalans vita að þetta er ekki rétt. Læknar spítalans hvort sem þeir eru í hluta- eða fullu starfi sinna því af fagmennsku, samviskusemi og oft umfram starfsskyldur. Vandamál heilbrigðiskerfisins er ekki að framlög til sérfræðiþjónustu hafi haldið í við verðlags- og vísitöluþróun á meðan fjárlög til annarra hluta hafi verið skert óhóflega. Það gefur hins vegar mynd af því hver fjárframlög til sjúkrahúsa og heilsugæslunnar hefðu þurft að vera og hvað hún þarf að aukast um á næstu árum til að hún verði samkeppnishæf í þjónustu við nágrannalöndin og starfsfólk í heilbrigðisstéttum. Landspítali hefur í langflestum tilvikum haft hag af því að hluti læknahópsins sé í hlutastarfi. Þjóðfélagið líka að í landinu sé nægjanlega margir læknar sem spanni breiða faglega þekkingu læknisfræðinnar og deili álagi af vaktabyrði á fleiri herðar en færri. Þetta fyrirkomulag hefur skapað sveigjanleika og samfélagslegt öryggi þannig að krítískur massi þekkingar og þjálfaðra lækna ætti ætíð að vera til staðar á hverjum tíma, án þess að þeir þurfi að leggja fjölskyldulíf og heilsu að veði með óhóflegri vaktabyrði og álagi í starfi. Störf sérfræðilækna part úr degi að loknum starfsskyldum á Landspítala eða annarra lækna á læknastofum eru ekki ógn við sjúklinga. Þvert á móti má færa rök fyrir því að þannig hafi læknar haldið uppi gæðum og öryggi í vanræktu heilbrigðiskerfi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Skoðun Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr. Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Auðkenni þarf að passa upp á Eva Valdís Jóhönnudóttir skrifar Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Sjá meira
Haft er eftir landlækni í Fréttablaðinu þann 9. maí sl. að sérfræðingar verji of litlum tíma á Landspítala og þeir stofni öryggi sjúklinga í hættu með því að vinna líka sumir á læknastofum. Þetta er harður dómur um starfsemi Landspítalans, ekki síður en ásakanir um að læknar sjúkrahússins svíkist um í starfi og beri ábyrgð á hvernig farið hefur fyrir fjárlögum Alþingis til heilbrigðismála á liðnum árum. Þeir sem þekkja til starfa sérfræðilækna Landspítalans vita að þetta er ekki rétt. Læknar spítalans hvort sem þeir eru í hluta- eða fullu starfi sinna því af fagmennsku, samviskusemi og oft umfram starfsskyldur. Vandamál heilbrigðiskerfisins er ekki að framlög til sérfræðiþjónustu hafi haldið í við verðlags- og vísitöluþróun á meðan fjárlög til annarra hluta hafi verið skert óhóflega. Það gefur hins vegar mynd af því hver fjárframlög til sjúkrahúsa og heilsugæslunnar hefðu þurft að vera og hvað hún þarf að aukast um á næstu árum til að hún verði samkeppnishæf í þjónustu við nágrannalöndin og starfsfólk í heilbrigðisstéttum. Landspítali hefur í langflestum tilvikum haft hag af því að hluti læknahópsins sé í hlutastarfi. Þjóðfélagið líka að í landinu sé nægjanlega margir læknar sem spanni breiða faglega þekkingu læknisfræðinnar og deili álagi af vaktabyrði á fleiri herðar en færri. Þetta fyrirkomulag hefur skapað sveigjanleika og samfélagslegt öryggi þannig að krítískur massi þekkingar og þjálfaðra lækna ætti ætíð að vera til staðar á hverjum tíma, án þess að þeir þurfi að leggja fjölskyldulíf og heilsu að veði með óhóflegri vaktabyrði og álagi í starfi. Störf sérfræðilækna part úr degi að loknum starfsskyldum á Landspítala eða annarra lækna á læknastofum eru ekki ógn við sjúklinga. Þvert á móti má færa rök fyrir því að þannig hafi læknar haldið uppi gæðum og öryggi í vanræktu heilbrigðiskerfi.
Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar