Er fótbolti fyrir alla? Kristinn Þór Sigurjónsson skrifar 6. desember 2012 07:00 Þjóðfélagsleg áhrif af öflugu íþróttastarfi eru að flestra mati jákvæð þó að það sé oft á tíðum erfitt að benda með óyggjandi hætti á þau. Heilbrigt líferni, félagsleg tengsl og samhugur þjóðar þegar „strákarnir okkar“ koma heim með silfurpeninga eru allt atriði sem eru bein eða óbein afleiðing íþróttastarfs, sama hvaða íþrótt um er að ræða. Á ráðstefnu sem bar yfirskriftina „Skipta íþróttir máli?“ sem haldin var á vegum ÍSÍ og Háskóla Íslands þann 28. nóvember síðastliðinn voru mörg atriði sem komu fram sem benda til jákvæðra áhrifa, en einnig neikvæðra. Helst var það erindi Vöndu Sigurgeirsdóttur, þar sem hún velti upp þeirri spurningu hvort getuskipta ætti börnum í hópíþróttum sem vöktu upp spurningar hjá undirrituðum. Vanda benti réttilega á ókosti þess að getuskipta börnum þar sem keppni ber leikgleðinni ofurliði. Flestir vilja vera í „A“ liðinu, af ýmsum ástæðum geta ekki allir verið þar. Þessar ástæður geta verið af margvíslegum toga, sumir hafa ekki tíma eða aðstöðu til þess að mæta á 4-5 æfingar á viku og aðrir hafa ekki rétta hugarfarið eða líkamsbygginu fyrir viðkomandi íþrótt. Það eru líka ekki allir sem ætla sér að verða atvinnumenn, en vilja samt ekki láta líta á sig sem undirmálsmenn í íþróttum og hætta þá frekar en að vera í „C“ liðinu. Undirritaður gat aldrei haft gaman af fótbolta og hætti snemma að stunda íþróttir þar sem engin íþrótt sem vakti áhuga var á boðstólum – fyrr en nú nýverið.Leikánægja liðsmanna Við skipulagninu á íþróttastarfi íþróttafélaga er gert ráð fyrir því að þeir sem vilja spila hópíþrótt utandyra vilji æfa fótbolta. Út frá tölfræði er fótbolti langstærsta hópíþróttin á íslandi með um 20.000 þátttakendur á meðan handbolti, þar sem árangur hefur verið slíkur að eftir því er tekið á erlendum vettvangi, hefur um 8.000 þátttakendur. Getur verið að hluti þeirra sem skráðir eru í fótbolta sé þar því annað er bara ekki í boði? Út frá hugarfari og líkamsbygginu hentar fótbolti ekki fyrir alla. Reynslan erlendis hefur sýnt að þar sem rugby er á boðstólum dregur ekki úr áhuga á fótbolta þeirra sem á annað borð hafa áhuga, eða öðrum íþróttum ef út í það er farið. Í Svíþjóð eru rugby-lið byggð upp að miklu leyti af íþróttamönnum sem komust ekki í „A“ lið í fótbolta eða handbolta – og þeir eru að gera góða hluti í Evrópumótinu. Um allan heim hefur það sýnt sig að rugby tekur ekki frá öðrum íþróttum aðra en þá sem áttu aldrei heima meðal þeirra bestu í viðkomandi íþróttum. Vanda talaði um í sínu erindi að æskilegt væri að sleppa því að skipta krökkum undir 10 ára í lið eftir getu og kom fram með tillögu um að nota aðrar aðferðir, til dæmis hverfi, vinahópa eða annað sem eykur leikánægju liðsmanna – án þess að hugsa bara um að búa til besta liðið. Ekki er von á öðru en að fótboltaþjálfarar svari þessari tillögu, þar sem getuskipting er mikilvæg til að byggja upp framúrskarandi íþróttamenn, eins og raunin hefur verið undanfarið hér á landi.Rugby fyrir krakka Til þess að lágmarka neikvæð áhrif af þessari getuskiptingu væri hægt að bjóða upp á aðra möguleika fyrir krakka sem ekki eru endilega bestir í fótbolta, en gætu verið framúrskarandi rugbyleikmenn. Krakkarnir í „C“ liðinu í fótbolta gætu átt heima í „A“ liðinu í rugby. Tillaga undirritaðs er að íþróttafélög samnýti þá uppbyggingu sem átt hefur sér stað í landinu og bjóði upp á aukið úrval hópíþrótta og legg þar til rugby sem fyrsta val. Ástæðurnar eru einfaldar – öll aðstaða er fyrir hendi og rugby er sú íþrótt sem fyllir best upp í það tómarúm sem til staðar er í núverandi umhverfi. Það er því kannski ekki þörf á því að fara að öllu eftir því sem Vanda Sigurgeirsdóttir mælti með til þess að ná fram góðum markmiðum um jafnræði íþrótta fyrir alla krakka. Íþróttafélög þurfa einungis að bjóða upp á íþróttir sem henta sem flestum í stað þess að ætlast til þess að allir fari í það form sem búið er að myndast á Íslandi. Rugby Ísland byggir á sjálfboðavinnu við útbreiðslu á rugby og með samstarfi íþróttafélaganna verður áhugavert að fylgjast með því hvenær það verður sem tveir hópar af „strákunum eða stelpunum okkar“ koma heim með klink um hálsinn af Ólympíumóti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. Skoðun Listin að vera ósammála Huld Hafliðadóttir Skoðun Berum virðingu fyrir börnunum okkar Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen Skoðun „Refsipólitísk áhrif“ Alma Mjöll Ólafsdóttir Skoðun Ísland fyrst Kjartan Magnússon Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Blóðpeningar vestrænna yfirvalda Bergljót T. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Eigindlegar rannsóknir og umræðan um jafnrétti Stefan C. Hardonk skrifar Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í fangelsi við landamærin Inger Erla Thomsen skrifar Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Með góðri menntun eru börn líklegri til að ná árangri Sigurður Sigurjónsson skrifar Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. skrifar Skoðun Komum í veg fyrir að áföll erfist á milli kynslóða Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum vörð um varasjóð VR – framtíðarlausn fyrir félagsfólk Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Listin að vera ósammála Huld Hafliðadóttir skrifar Skoðun Breytum fánalögunum og notum fánann meira Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun „Refsipólitísk áhrif“ Alma Mjöll Ólafsdóttir skrifar Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Ný og góð veröld í Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Krónupíning foreldra er engin lausn Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Köld kveðja á kvennaári Stefanía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ísland fyrst Kjartan Magnússon skrifar Skoðun Gagnaver í leit að orku Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Varði Ísland ólíkt sumum öðrum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Berum virðingu fyrir börnunum okkar Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Í Hafnarfirði finnur unga fólkið rými, rödd og raunveruleg tækifæri Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Það er pólitískt val að uppræta fátækt Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bankarnir og þjáningin Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með Ljósinu! Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala um Heiðmörk Guðmundur Hörður Guðmundsson skrifar Skoðun Aðild Íslands að ESB: Vegvísir til velsældar? Gunnar Pálsson skrifar Sjá meira
Þjóðfélagsleg áhrif af öflugu íþróttastarfi eru að flestra mati jákvæð þó að það sé oft á tíðum erfitt að benda með óyggjandi hætti á þau. Heilbrigt líferni, félagsleg tengsl og samhugur þjóðar þegar „strákarnir okkar“ koma heim með silfurpeninga eru allt atriði sem eru bein eða óbein afleiðing íþróttastarfs, sama hvaða íþrótt um er að ræða. Á ráðstefnu sem bar yfirskriftina „Skipta íþróttir máli?“ sem haldin var á vegum ÍSÍ og Háskóla Íslands þann 28. nóvember síðastliðinn voru mörg atriði sem komu fram sem benda til jákvæðra áhrifa, en einnig neikvæðra. Helst var það erindi Vöndu Sigurgeirsdóttur, þar sem hún velti upp þeirri spurningu hvort getuskipta ætti börnum í hópíþróttum sem vöktu upp spurningar hjá undirrituðum. Vanda benti réttilega á ókosti þess að getuskipta börnum þar sem keppni ber leikgleðinni ofurliði. Flestir vilja vera í „A“ liðinu, af ýmsum ástæðum geta ekki allir verið þar. Þessar ástæður geta verið af margvíslegum toga, sumir hafa ekki tíma eða aðstöðu til þess að mæta á 4-5 æfingar á viku og aðrir hafa ekki rétta hugarfarið eða líkamsbygginu fyrir viðkomandi íþrótt. Það eru líka ekki allir sem ætla sér að verða atvinnumenn, en vilja samt ekki láta líta á sig sem undirmálsmenn í íþróttum og hætta þá frekar en að vera í „C“ liðinu. Undirritaður gat aldrei haft gaman af fótbolta og hætti snemma að stunda íþróttir þar sem engin íþrótt sem vakti áhuga var á boðstólum – fyrr en nú nýverið.Leikánægja liðsmanna Við skipulagninu á íþróttastarfi íþróttafélaga er gert ráð fyrir því að þeir sem vilja spila hópíþrótt utandyra vilji æfa fótbolta. Út frá tölfræði er fótbolti langstærsta hópíþróttin á íslandi með um 20.000 þátttakendur á meðan handbolti, þar sem árangur hefur verið slíkur að eftir því er tekið á erlendum vettvangi, hefur um 8.000 þátttakendur. Getur verið að hluti þeirra sem skráðir eru í fótbolta sé þar því annað er bara ekki í boði? Út frá hugarfari og líkamsbygginu hentar fótbolti ekki fyrir alla. Reynslan erlendis hefur sýnt að þar sem rugby er á boðstólum dregur ekki úr áhuga á fótbolta þeirra sem á annað borð hafa áhuga, eða öðrum íþróttum ef út í það er farið. Í Svíþjóð eru rugby-lið byggð upp að miklu leyti af íþróttamönnum sem komust ekki í „A“ lið í fótbolta eða handbolta – og þeir eru að gera góða hluti í Evrópumótinu. Um allan heim hefur það sýnt sig að rugby tekur ekki frá öðrum íþróttum aðra en þá sem áttu aldrei heima meðal þeirra bestu í viðkomandi íþróttum. Vanda talaði um í sínu erindi að æskilegt væri að sleppa því að skipta krökkum undir 10 ára í lið eftir getu og kom fram með tillögu um að nota aðrar aðferðir, til dæmis hverfi, vinahópa eða annað sem eykur leikánægju liðsmanna – án þess að hugsa bara um að búa til besta liðið. Ekki er von á öðru en að fótboltaþjálfarar svari þessari tillögu, þar sem getuskipting er mikilvæg til að byggja upp framúrskarandi íþróttamenn, eins og raunin hefur verið undanfarið hér á landi.Rugby fyrir krakka Til þess að lágmarka neikvæð áhrif af þessari getuskiptingu væri hægt að bjóða upp á aðra möguleika fyrir krakka sem ekki eru endilega bestir í fótbolta, en gætu verið framúrskarandi rugbyleikmenn. Krakkarnir í „C“ liðinu í fótbolta gætu átt heima í „A“ liðinu í rugby. Tillaga undirritaðs er að íþróttafélög samnýti þá uppbyggingu sem átt hefur sér stað í landinu og bjóði upp á aukið úrval hópíþrótta og legg þar til rugby sem fyrsta val. Ástæðurnar eru einfaldar – öll aðstaða er fyrir hendi og rugby er sú íþrótt sem fyllir best upp í það tómarúm sem til staðar er í núverandi umhverfi. Það er því kannski ekki þörf á því að fara að öllu eftir því sem Vanda Sigurgeirsdóttir mælti með til þess að ná fram góðum markmiðum um jafnræði íþrótta fyrir alla krakka. Íþróttafélög þurfa einungis að bjóða upp á íþróttir sem henta sem flestum í stað þess að ætlast til þess að allir fari í það form sem búið er að myndast á Íslandi. Rugby Ísland byggir á sjálfboðavinnu við útbreiðslu á rugby og með samstarfi íþróttafélaganna verður áhugavert að fylgjast með því hvenær það verður sem tveir hópar af „strákunum eða stelpunum okkar“ koma heim með klink um hálsinn af Ólympíumóti.
Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun
Skoðun Þegar heilbrigðiskerfið molnar og ráðherrann horfir bara á Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Tíminn er núna, fjarheilbrigðisþjónusta sem lykill að jafnræði og sjálfbærni í heilbrigðiskerfinu Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Samtal um launajafnrétti og virðismat starfa í tilefni af Kvennaári Helga Björg O. Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Stöndum vörð um varasjóð VR – framtíðarlausn fyrir félagsfólk Bjarni Þór Sigurðsson skrifar
Skoðun Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar
Skoðun Í Hafnarfirði finnur unga fólkið rými, rödd og raunveruleg tækifæri Valdimar Víðisson skrifar
Skoðun Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir skrifar
Endurkaup í Grindavík: Fólk á rétt á raunverulegri mynd af húsnæði sínu Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun