Af hverju Arnarskóli? Sóley Ósk Geirsdóttir skrifar 30. mars 2017 07:00 „Ég heiti Davíð Örn og er 10 ára. Ég get ekki sofið, ég vil ekki fara í skólann, ég er þreyttur og langar að vera heima hjá mömmu. Ég er hættur í skólanum!“ Þetta eru venjubundnar lýsingar Davíðs Arnar á tilfinningum sínum og líðan í íslensku skólakerfi. Davíð Örn er yndislegur drengur með Downs-heilkenni. Hann er á einhverfurófi og er líka greindur með ADHD, ofvirkni með athyglisbrest. Lyfin sem hann tekur gera lítið gagn. Á hverju kvöldi er öll fjölskyldan, að honum meðtöldum, kvíðin yfir því að hann muni sofna seint og vakna um nóttina. Á eins og hálfs árs tímabili svaf Davíð aðeins aðra hverja nótt en var annars vakandi. Á hverjum morgni er Davíð sendur í skólann þreyttur, pirraður og reiður. Hann mætir reglulega of seint og glatar dýrmætum tíma sem annars hefði verið nýttur í lærdóm. Davíð gengur í Klettaskóla en það er sérskóli fyrir fötluð börn. Klettaskóli er að mörgu leyti mjög góður skóli og jafnvel frábær skóli fyrir marga. Hins vegar hentar Klettaskóli ekki Davíð meðal annars vegna þess hvernig hann er uppbyggður og skipulagður. Skóladagurinn í Klettaskóla er líkt og í öðrum grunnskólum landsins frá klukkan 08:00 til 13:00. Klukkan 13:00 til 17:00 tekur skólafrístund við. Þar sem Davíð glímir við mikla svefnörðugleika og hegðunarvanda nýtist honum skólavistin takmarkað til náms. Núverandi skólaumhverfi hentar honum ekki og Davíð býr ekki yfir getu til að aðlagast skólakerfinu. Þetta leiðir til þess að réttur hans til menntunar í íslensku samfélagi er í reynd skertur. Davíð býr svo sannarlega yfir getu og færni til að tileinka sér nýja þekkingu ef skapaðar eru réttar aðstæður fyrir hann en allar breytingar og uppbrot reynist honum erfitt hvort heldur sem er heima eða í skólanum. Á leikskólaárunum naut Davíð dagvistunar allan daginn og fékk einstaklingsmiðaða þjálfun á öllum sviðum daglegs lífs. Hann lærði með íhlutun atferlisfræði sem hentaði honum mjög vel og ýtti undir aukinn þroska og framfarir.Eykur lífsgæðin Hópur foreldra fatlaðra barna, auk þriggja atferlisfræðinga og leikskólastýru, leiddu saman hesta sína fyrir nokkru og ræddu þann vanda sem er til staðar í skólakerfinu fyrir ákveðinn hóp barna. Ákveðið var að ráðast í stofnun Arnarskóla sem er ætlaður fyrir fötluð börn með fjölþættan vanda. Það sem Arnarskóli hefur upp á að bjóða fyrir Davíð er að hann er byggður upp á heildrænan hátt. Annars vegar með því að flétta saman skóla- og frístundatímanum, sem skapar Davíð þannig það svigrúm sem hann þarfnast vegna svefnvandamála sem hann glímir við. Þannig er hægt að tryggja að hann fái nægilega margar klukkustundir til náms þrátt fyrir sína fötlun og sínar sérþarfir. Hins vegar með þeirri heildrænu þjónustu sem verður innan Arnarskóla. Heildræn þjónusta mun felast í því að sjúkraþjálfarar, iðjuþjálfar og talmeinafræðingar munu koma inn í skólastarfið með ráðgjöf og íhlutun. Með þessu verður því minna uppbrot og meiri samfella í lífi Davíðs sem auðveldar honum athafnir daglegs lífs. Í Arnarskóla verða starfandi atferlisfræðingar sem hafa mikla þekkingu og reynslu af starfi með fötluðum börnum. Allt starfsfólk skólans mun vinna eftir sömu aðferðafræði og tryggja þannig samfellu í vinnu með börnin hvort heldur sem er í skóla- eða frístundastarfi. Arnarskóli mun veita börnum skólavist alla virka daga ársins ásamt því að sinna sumarfrístundum. Sem móðir Davíðs tel ég stofnun Arnarskóla vera þarft úrræði sem muni auka lífsgæði hans og fjölskyldunnar. Þetta snýst ekki einungis um réttindi Davíðs og annarra barna í hans stöðu heldur snýst þetta mikið um lífsgæði fjölskyldna fatlaðra barna í heild sinni. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson Skoðun Skoðun Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Sjá meira
„Ég heiti Davíð Örn og er 10 ára. Ég get ekki sofið, ég vil ekki fara í skólann, ég er þreyttur og langar að vera heima hjá mömmu. Ég er hættur í skólanum!“ Þetta eru venjubundnar lýsingar Davíðs Arnar á tilfinningum sínum og líðan í íslensku skólakerfi. Davíð Örn er yndislegur drengur með Downs-heilkenni. Hann er á einhverfurófi og er líka greindur með ADHD, ofvirkni með athyglisbrest. Lyfin sem hann tekur gera lítið gagn. Á hverju kvöldi er öll fjölskyldan, að honum meðtöldum, kvíðin yfir því að hann muni sofna seint og vakna um nóttina. Á eins og hálfs árs tímabili svaf Davíð aðeins aðra hverja nótt en var annars vakandi. Á hverjum morgni er Davíð sendur í skólann þreyttur, pirraður og reiður. Hann mætir reglulega of seint og glatar dýrmætum tíma sem annars hefði verið nýttur í lærdóm. Davíð gengur í Klettaskóla en það er sérskóli fyrir fötluð börn. Klettaskóli er að mörgu leyti mjög góður skóli og jafnvel frábær skóli fyrir marga. Hins vegar hentar Klettaskóli ekki Davíð meðal annars vegna þess hvernig hann er uppbyggður og skipulagður. Skóladagurinn í Klettaskóla er líkt og í öðrum grunnskólum landsins frá klukkan 08:00 til 13:00. Klukkan 13:00 til 17:00 tekur skólafrístund við. Þar sem Davíð glímir við mikla svefnörðugleika og hegðunarvanda nýtist honum skólavistin takmarkað til náms. Núverandi skólaumhverfi hentar honum ekki og Davíð býr ekki yfir getu til að aðlagast skólakerfinu. Þetta leiðir til þess að réttur hans til menntunar í íslensku samfélagi er í reynd skertur. Davíð býr svo sannarlega yfir getu og færni til að tileinka sér nýja þekkingu ef skapaðar eru réttar aðstæður fyrir hann en allar breytingar og uppbrot reynist honum erfitt hvort heldur sem er heima eða í skólanum. Á leikskólaárunum naut Davíð dagvistunar allan daginn og fékk einstaklingsmiðaða þjálfun á öllum sviðum daglegs lífs. Hann lærði með íhlutun atferlisfræði sem hentaði honum mjög vel og ýtti undir aukinn þroska og framfarir.Eykur lífsgæðin Hópur foreldra fatlaðra barna, auk þriggja atferlisfræðinga og leikskólastýru, leiddu saman hesta sína fyrir nokkru og ræddu þann vanda sem er til staðar í skólakerfinu fyrir ákveðinn hóp barna. Ákveðið var að ráðast í stofnun Arnarskóla sem er ætlaður fyrir fötluð börn með fjölþættan vanda. Það sem Arnarskóli hefur upp á að bjóða fyrir Davíð er að hann er byggður upp á heildrænan hátt. Annars vegar með því að flétta saman skóla- og frístundatímanum, sem skapar Davíð þannig það svigrúm sem hann þarfnast vegna svefnvandamála sem hann glímir við. Þannig er hægt að tryggja að hann fái nægilega margar klukkustundir til náms þrátt fyrir sína fötlun og sínar sérþarfir. Hins vegar með þeirri heildrænu þjónustu sem verður innan Arnarskóla. Heildræn þjónusta mun felast í því að sjúkraþjálfarar, iðjuþjálfar og talmeinafræðingar munu koma inn í skólastarfið með ráðgjöf og íhlutun. Með þessu verður því minna uppbrot og meiri samfella í lífi Davíðs sem auðveldar honum athafnir daglegs lífs. Í Arnarskóla verða starfandi atferlisfræðingar sem hafa mikla þekkingu og reynslu af starfi með fötluðum börnum. Allt starfsfólk skólans mun vinna eftir sömu aðferðafræði og tryggja þannig samfellu í vinnu með börnin hvort heldur sem er í skóla- eða frístundastarfi. Arnarskóli mun veita börnum skólavist alla virka daga ársins ásamt því að sinna sumarfrístundum. Sem móðir Davíðs tel ég stofnun Arnarskóla vera þarft úrræði sem muni auka lífsgæði hans og fjölskyldunnar. Þetta snýst ekki einungis um réttindi Davíðs og annarra barna í hans stöðu heldur snýst þetta mikið um lífsgæði fjölskyldna fatlaðra barna í heild sinni. Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar