Vandræðagangur Pétur Gunnarsson skrifar 26. september 2016 07:00 Hvað á að segja um vandræðaganginn sem ríkir í ferðaþjónustunni? Minnir hann ekki á söguna af fátæku hjónunum sem alls óvænt stóð til boða að fá þrjár óskir uppfylltar? Og konan, sem var svöng, óskaði sér bjúga. Við það trylltist bóndinn og í hefndarskyni óskaði hann að bjúgað hoppaði upp á nefið á konunni. Og honum varð að ósk sinni. Þá var aðeins ein ósk eftir og auðmjúk fóru þau fram á að bjúgað hyrfi af nefi kerlingar. Í sárabætur skulum við gera ráð fyrir að þau hafi fengið að éta bjúgað sem eftir stóð. Handarbakavinnan, vindhöggin og vandræðagangurinn sem ríkir í ferðamálum okkar er með hreinum ólíkindum. Staðan er þessi: vel á aðra milljón erlendra ferðamanna steypast yfir landið þessi misserin og viðbúnaður af hálfu hins opinbera er enginn. Ég tel ekki með þegar ráðherra málaflokksins smíðaði apparat utan um flokksgæðing á ofurlaunum sem ungaði út einni tillögu: að einkavæða náðhús hringinn í kringum landið. En vegakerfið, til að mynda, sem á að flytja allt þetta fólk út í dásemdina er með öllu vanbúið, enda deyja erlendir ferðamenn hér eins og flugur, eða öllu heldur eins og farfuglarnir sem umferðin straujar yfir um hásumartímann. Þjónustugeirinn er sá eini sem þekkir sinn vitjunartíma, lundabúðir leggja undir sig miðbæinn, veitingastaðir og barir – og hótel. Rándýrar hótelbyggingar þjóta upp eins og gorkúlur – og munu standa eftir eins og fallnir kúalubbar þegar ferðamannabylgjan hefur fjarað út – því það mun hún gera fyrr eða síðar. Ríkið aftur á móti situr uppi með smáaura í skatttekjur.Ísland hefur breyst í skemmtistað Blasir ekki við að Ísland er þjóðgarður? Innkomugjald á að innheimta með líkum hætti og flugvallarskatt. „Já, en það fælir frá,“ segja ferðaskrifstofurnar, „við erum í samkeppni.“ Og hvað með það, við þurfum einmitt að fækka ferðamönnum, talsvert. Það er ekki hægt að hleypa inn á skemmtistað löngu eftir að hann er orðinn fullur og Ísland hefur breyst í skemmtistað. En hvernig stendur á að okkur er svo fyrirmunað að njóta góðs af gæftum þessa lands? Einhver auðugustu fiskimið í heimi eru notuð til þess að rústa sjávarplássunum og arðurinn settur í troðna og skekna vasa örfárra sem þurfa háþróuð fjármálavísindi til að koma honum fyrir, helst í skattaskjólum. Raforka fallvatnanna er boðin erlendum álrisum sem með gabbhreyfingu koma ofurgróðanum í til þess gerð dótturfélög … Hvernig má þetta vera? Getur verið að svarið sé að við vorum nýlenda í sjö aldir? Við höfum ekki verið sjálfstæð nema í örfá ár. Enn er á meðal okkar fólk sem fæddist árið sem við urðum sjálfstæð, 1918. Við erum byrjendur. Aftur á móti höfum við margra alda reynslu í því að láta traðka á okkur. Og ef við missum hina útlendu herra komum við okkur upp innlendum. Hvað heitir á máli sálfræðinnar þegar menn hafa nautn af því að vera kvaldir? Masókismi? Eða jafnvel sadó-masókismi, þegar kvalalosti og sjálfspíslarhvöt fara saman. Góðir landsmenn, er ekki mál að rísa upp af gólfinu?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Sjá meira
Hvað á að segja um vandræðaganginn sem ríkir í ferðaþjónustunni? Minnir hann ekki á söguna af fátæku hjónunum sem alls óvænt stóð til boða að fá þrjár óskir uppfylltar? Og konan, sem var svöng, óskaði sér bjúga. Við það trylltist bóndinn og í hefndarskyni óskaði hann að bjúgað hoppaði upp á nefið á konunni. Og honum varð að ósk sinni. Þá var aðeins ein ósk eftir og auðmjúk fóru þau fram á að bjúgað hyrfi af nefi kerlingar. Í sárabætur skulum við gera ráð fyrir að þau hafi fengið að éta bjúgað sem eftir stóð. Handarbakavinnan, vindhöggin og vandræðagangurinn sem ríkir í ferðamálum okkar er með hreinum ólíkindum. Staðan er þessi: vel á aðra milljón erlendra ferðamanna steypast yfir landið þessi misserin og viðbúnaður af hálfu hins opinbera er enginn. Ég tel ekki með þegar ráðherra málaflokksins smíðaði apparat utan um flokksgæðing á ofurlaunum sem ungaði út einni tillögu: að einkavæða náðhús hringinn í kringum landið. En vegakerfið, til að mynda, sem á að flytja allt þetta fólk út í dásemdina er með öllu vanbúið, enda deyja erlendir ferðamenn hér eins og flugur, eða öllu heldur eins og farfuglarnir sem umferðin straujar yfir um hásumartímann. Þjónustugeirinn er sá eini sem þekkir sinn vitjunartíma, lundabúðir leggja undir sig miðbæinn, veitingastaðir og barir – og hótel. Rándýrar hótelbyggingar þjóta upp eins og gorkúlur – og munu standa eftir eins og fallnir kúalubbar þegar ferðamannabylgjan hefur fjarað út – því það mun hún gera fyrr eða síðar. Ríkið aftur á móti situr uppi með smáaura í skatttekjur.Ísland hefur breyst í skemmtistað Blasir ekki við að Ísland er þjóðgarður? Innkomugjald á að innheimta með líkum hætti og flugvallarskatt. „Já, en það fælir frá,“ segja ferðaskrifstofurnar, „við erum í samkeppni.“ Og hvað með það, við þurfum einmitt að fækka ferðamönnum, talsvert. Það er ekki hægt að hleypa inn á skemmtistað löngu eftir að hann er orðinn fullur og Ísland hefur breyst í skemmtistað. En hvernig stendur á að okkur er svo fyrirmunað að njóta góðs af gæftum þessa lands? Einhver auðugustu fiskimið í heimi eru notuð til þess að rústa sjávarplássunum og arðurinn settur í troðna og skekna vasa örfárra sem þurfa háþróuð fjármálavísindi til að koma honum fyrir, helst í skattaskjólum. Raforka fallvatnanna er boðin erlendum álrisum sem með gabbhreyfingu koma ofurgróðanum í til þess gerð dótturfélög … Hvernig má þetta vera? Getur verið að svarið sé að við vorum nýlenda í sjö aldir? Við höfum ekki verið sjálfstæð nema í örfá ár. Enn er á meðal okkar fólk sem fæddist árið sem við urðum sjálfstæð, 1918. Við erum byrjendur. Aftur á móti höfum við margra alda reynslu í því að láta traðka á okkur. Og ef við missum hina útlendu herra komum við okkur upp innlendum. Hvað heitir á máli sálfræðinnar þegar menn hafa nautn af því að vera kvaldir? Masókismi? Eða jafnvel sadó-masókismi, þegar kvalalosti og sjálfspíslarhvöt fara saman. Góðir landsmenn, er ekki mál að rísa upp af gólfinu?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun