Snertir friður ekki konur? Inga Dóra Pétursdóttir skrifar 13. október 2015 07:00 Það eru fimmtán ár síðan öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykkti ályktun númer 1325 þar sem fjallað er um að stríðsátök hafi sértæk áhrif á konur, mikilvægi þess að konur taki jafnan þátt í friðarumleitunum og friðarsamningum og að konur séu mikilvægir þátttakendur í að koma í veg fyrir átök. Öryggisráðið hafði verið undir gífurlegum þrýstingi frá kvennasamtökum um heim allan áður en ályktunin var samþykkt. Baráttan hafði farsælan endi og það er gjarnan talað um samþykktina sem sögulega. Þá voru aðeins liðin nokkur ár frá því að hundruð þúsundum kvenna hafði verið haldið í nauðgunarbúðum í fyrrverandi Júgóslavíu, suðurafrískar konur börðust við hlið karlmanna til að aflétta aðskilnaðarstefnunni og þjóðarmorð var framið í Rúanda á örfáum dögum. Stríðstækni þróaðist hratt á síðustu öld og hefur nú víðtækari áhrif á samfélög en áður og í dag er líklegra að óbreyttir borgarar falli í stríði en hermenn. Í ljósi þessa var málefnið hugleikið þeim konum sem sóttu kvennaráðstefnuna í Peking árið 1995, þær tóku höndum saman og höfðu óumdeilanlega áhrif á öryggisráðið. Aldrei hefur fleira fólk verið á flótta frá heimilum sínum vegna stríðs og/eða átaka en nú. Rannsóknir benda til að flest flóttafólk muni ekki eiga afturkvæmt til síns heima næstu tvo áratugi. Þetta verður að skoða með kynjuð áhrif í huga þar sem flótti hefur í för með sér aukna hættu fyrir konur og stúlkur sérstaklega. Þvinguð hjónabönd, kerfisbundnar nauðganir og kynferðislegt ofbeldi, heft aðgengi að menntun og heilbrigðisþjónustu sem og takmarkanir á þátttöku á vinnumarkaði eru líklegar afleiðingar fyrir konur og stúlkur í þessari viðkvæmu stöðu. Á þessum tímamótum er UN Women í forsvari fyrir víðtækri rannsókn sem unnin hefur verið um allan heim til að kanna hvað hefur áunnist hvað varðar bætt öryggi kvenna og stúlkna á átakatímum og þátttöku þeirra í friðaruppbyggingu. Niðurstöðurnar munu gefa til kynna hvernig megi yfirfæra lærdóm frá einu svæði yfir á annað og frammi fyrir hvaða áskorunum við stöndum nú. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á morgun, miðvikudag. Ég hvet alla til að fylgjast með þessum umræðum, láta sig málið varða og beita stjórnvöld um allan heim þrýstingi til að láta fjármagn fylgja þeim loforðum sem gefin verða á næstu dögum. Við vitum að við erum öll á sama báti. Þegar báturinn lekur í annan endann getum við ekki hrósað happi yfir að lekinn sé ekki okkar megin. Þegar báturinn sekkur hefur það áhrif á okkur öll. Við höfum sýnt eftirtektarverða samstöðu með fólki á flótta undanfarið. Leggjum okkar af mörkum til að koma í veg fyrir að fólk neyðist til að flýja og til að konur taki jafnan þátt í uppbyggingu samfélaga sinna þegar friður kemst á. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Það eru fimmtán ár síðan öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykkti ályktun númer 1325 þar sem fjallað er um að stríðsátök hafi sértæk áhrif á konur, mikilvægi þess að konur taki jafnan þátt í friðarumleitunum og friðarsamningum og að konur séu mikilvægir þátttakendur í að koma í veg fyrir átök. Öryggisráðið hafði verið undir gífurlegum þrýstingi frá kvennasamtökum um heim allan áður en ályktunin var samþykkt. Baráttan hafði farsælan endi og það er gjarnan talað um samþykktina sem sögulega. Þá voru aðeins liðin nokkur ár frá því að hundruð þúsundum kvenna hafði verið haldið í nauðgunarbúðum í fyrrverandi Júgóslavíu, suðurafrískar konur börðust við hlið karlmanna til að aflétta aðskilnaðarstefnunni og þjóðarmorð var framið í Rúanda á örfáum dögum. Stríðstækni þróaðist hratt á síðustu öld og hefur nú víðtækari áhrif á samfélög en áður og í dag er líklegra að óbreyttir borgarar falli í stríði en hermenn. Í ljósi þessa var málefnið hugleikið þeim konum sem sóttu kvennaráðstefnuna í Peking árið 1995, þær tóku höndum saman og höfðu óumdeilanlega áhrif á öryggisráðið. Aldrei hefur fleira fólk verið á flótta frá heimilum sínum vegna stríðs og/eða átaka en nú. Rannsóknir benda til að flest flóttafólk muni ekki eiga afturkvæmt til síns heima næstu tvo áratugi. Þetta verður að skoða með kynjuð áhrif í huga þar sem flótti hefur í för með sér aukna hættu fyrir konur og stúlkur sérstaklega. Þvinguð hjónabönd, kerfisbundnar nauðganir og kynferðislegt ofbeldi, heft aðgengi að menntun og heilbrigðisþjónustu sem og takmarkanir á þátttöku á vinnumarkaði eru líklegar afleiðingar fyrir konur og stúlkur í þessari viðkvæmu stöðu. Á þessum tímamótum er UN Women í forsvari fyrir víðtækri rannsókn sem unnin hefur verið um allan heim til að kanna hvað hefur áunnist hvað varðar bætt öryggi kvenna og stúlkna á átakatímum og þátttöku þeirra í friðaruppbyggingu. Niðurstöðurnar munu gefa til kynna hvernig megi yfirfæra lærdóm frá einu svæði yfir á annað og frammi fyrir hvaða áskorunum við stöndum nú. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á morgun, miðvikudag. Ég hvet alla til að fylgjast með þessum umræðum, láta sig málið varða og beita stjórnvöld um allan heim þrýstingi til að láta fjármagn fylgja þeim loforðum sem gefin verða á næstu dögum. Við vitum að við erum öll á sama báti. Þegar báturinn lekur í annan endann getum við ekki hrósað happi yfir að lekinn sé ekki okkar megin. Þegar báturinn sekkur hefur það áhrif á okkur öll. Við höfum sýnt eftirtektarverða samstöðu með fólki á flótta undanfarið. Leggjum okkar af mörkum til að koma í veg fyrir að fólk neyðist til að flýja og til að konur taki jafnan þátt í uppbyggingu samfélaga sinna þegar friður kemst á.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar