Lífeyrissjóðirnir hafa haft takmarkaða valkosti að velja úr til að ávaxta fé sjóðfélaga sinna eftir hrunið í íslensku efnahagslífi í viðjum gjaldeyrishafta.
Það er staðreynd að gjaldeyrishöftin hindra að lífeyrissjóðirnir nái æskilegri dreifingu í áhættu og góðri ávöxtun fjármuna sinna með fjárfestingum erlendis.
Hlutabréfamarkaðurinn hefur verið í mýflugumynd, þótt skráning Haga marki ákveðin tímamót enda tóku allir stóru lífeyrissjóðirnir þátt í frumskráningu félagsins á markað. Fram að skráningu Haga hafa það helst verið opinberar skuldir sem hafa staðið lífeyrissjóðunum til boða.
Fréttastofa hefur að undanförnu fjallað ítrekað um hlutafjáraukningu í Landsvirkjun og sölu á minnihluta í fyrirtækinu til lífeyrissjóða. Fyrir 25 prósenta hlut gætu fengist allt að 100 milljarðar króna miðað við verðmæti fyrirtækisins. Eins og fréttastofan hefur greint frá hafa nokkrir stóru lífeyrissjóðir sýnt þessu áhuga og Helgi Magnússon, formaður stjórnar Lífeyrissjóðs verzlunarmanna, sagði í fréttum okkar í gær að sjóðurinn hefði áhuga og allir myndu græða á því. Lífeyrissjóðirnir komi peningum í vinnu, ríkissjóður fái peninga í kassann og fjármögnun Landsvirkjunar verði tryggari.
Arnar Sigurmundsson, formaður Landssamtaka lífeyrissjóða tekur undir þetta. Eftir að ríkisstjórnin lagði fram áform um skattlagningu lífeyrissjóðanna síðasta vor óskuðu þeir eftir fundi í fjármálaráðuneytinu þar sem þeir buðust til að kaupa eignir af ríkinu ef fallið yrði frá skattlagningu.
Þær viðræður stóðu allar götur fram í nóvember. Arnar segir að strax hafi verið rætt um Landsvirkjun í því sambandi en að þeim hafi verið sagt að fyrirtækið væri ekki til sölu.
Arnar segir hinsvegar aðspurður að áhugi sé á því innan Lífeyrissjóðanna að þeir komi inn í Landsvirkjun í gegnum hlutafjáraukningu. Fyrst verði ríkið þó að taka ákvörðun um slíkt.
