Reykingasamfélagið Atli Fannar Bjarkarson skrifar 31. júlí 2010 06:00 Reykingafólk er samfélag innan samfélagsins. Það hópar sig saman í vinnu, til að svala fíkninni í fullkominni einingu. Reykingasamfélagið aðhyllist hugmyndir kommúnisma; allir skulu fá að reykja jafn mikið, ef einhver á ekki sígarettur er honum reddað og treyst til að deila þegar hann er klyfjaður. Loks skrásetja reykingamenn í huganum þá sem aðeins þiggja án þess að deila með samfélaginu. Hugsjónin er falleg, en eins og kommúnisminn neyðist reykingasamfélagið til að glíma við ógnarafl sem er að ganga af því dauðu: Fjöldann. Fjöldinn vinnur að því að gera líf reykingafólks bæði óbærilegra og kostnaðarsamara. Tilgangurinn hlýtur að vera algjör útrýming og það gengur sæmilega. Vígin falla nefnilega eitt af öðru og eftir að forræðishyggjuliðið fattaði að Þorgrímur Þráinsson gerir það sama fyrir tóbaksforvarnir og Sóley Tómasdóttir fyrir réttindabaráttu kvenna hefur kyndilberum tóbaksframleiðenda fækkað ört. Einu sinni voru til dæmis öskubakkar á hverju heimili. Í dag krossleggur reykingafólk fingurna og óskar þess að það séu svalir þar sem það drekkur bjór á laugardögum. Einu sinni mátti reykja í flugvélum. Það má ekki í dag og tilhugsunin er svo yfirgengilega viðbjóðsleg að virkustu skæruliðar reykingasamfélags myndu hugsa sig tvisvar um yrði það leyft á ný. Flugferðir eru nógu ömurleg lífsreynsla - sérstaklega fyrir þá sem eru ekki með gráðu í vélaverkfræði og/eða eru hærri en 180 sentimetrar. Ef það mætti reykja í þessum sjálfsvígshólkum myndi ég kyssa utanlandsferðir bless - sem væri eins og að sleikja öskubakka, ef mark er takandi á antí-reykingaáróðri tíunda áratugarins. Styttra er síðan það mátti reykja inni á skemmtistöðum. Þegar reykingabannið var fyrst rætt var eins og ragnarök skemmtanalífs Íslands væru yfirvofandi. Allir sem einn áttu skemmtistaðir og barir að fara lóðbeint á hausinn og reykingasamfélagið átti ekki orð yfir fasisma stjórnvalda. Það er enn þá fullt af skemmtistöðum á Íslandi, þannig að vælið var í besta falli hystería. Hugsanlega í nikótínfráhvörfum. Reykingafólk má reyndar eiga að það er einlægt í tillitsleysi sínu gagnvart öðru fólki. Það einfaldlega skilur ekki að fylgifnykurinn þeirra stígur upp úr ímynduðum glerhúsunum - enda er það löngu búið að mölva allar rúðurnar í baráttunni fyrir ömurlegum málstað sínum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun
Reykingafólk er samfélag innan samfélagsins. Það hópar sig saman í vinnu, til að svala fíkninni í fullkominni einingu. Reykingasamfélagið aðhyllist hugmyndir kommúnisma; allir skulu fá að reykja jafn mikið, ef einhver á ekki sígarettur er honum reddað og treyst til að deila þegar hann er klyfjaður. Loks skrásetja reykingamenn í huganum þá sem aðeins þiggja án þess að deila með samfélaginu. Hugsjónin er falleg, en eins og kommúnisminn neyðist reykingasamfélagið til að glíma við ógnarafl sem er að ganga af því dauðu: Fjöldann. Fjöldinn vinnur að því að gera líf reykingafólks bæði óbærilegra og kostnaðarsamara. Tilgangurinn hlýtur að vera algjör útrýming og það gengur sæmilega. Vígin falla nefnilega eitt af öðru og eftir að forræðishyggjuliðið fattaði að Þorgrímur Þráinsson gerir það sama fyrir tóbaksforvarnir og Sóley Tómasdóttir fyrir réttindabaráttu kvenna hefur kyndilberum tóbaksframleiðenda fækkað ört. Einu sinni voru til dæmis öskubakkar á hverju heimili. Í dag krossleggur reykingafólk fingurna og óskar þess að það séu svalir þar sem það drekkur bjór á laugardögum. Einu sinni mátti reykja í flugvélum. Það má ekki í dag og tilhugsunin er svo yfirgengilega viðbjóðsleg að virkustu skæruliðar reykingasamfélags myndu hugsa sig tvisvar um yrði það leyft á ný. Flugferðir eru nógu ömurleg lífsreynsla - sérstaklega fyrir þá sem eru ekki með gráðu í vélaverkfræði og/eða eru hærri en 180 sentimetrar. Ef það mætti reykja í þessum sjálfsvígshólkum myndi ég kyssa utanlandsferðir bless - sem væri eins og að sleikja öskubakka, ef mark er takandi á antí-reykingaáróðri tíunda áratugarins. Styttra er síðan það mátti reykja inni á skemmtistöðum. Þegar reykingabannið var fyrst rætt var eins og ragnarök skemmtanalífs Íslands væru yfirvofandi. Allir sem einn áttu skemmtistaðir og barir að fara lóðbeint á hausinn og reykingasamfélagið átti ekki orð yfir fasisma stjórnvalda. Það er enn þá fullt af skemmtistöðum á Íslandi, þannig að vælið var í besta falli hystería. Hugsanlega í nikótínfráhvörfum. Reykingafólk má reyndar eiga að það er einlægt í tillitsleysi sínu gagnvart öðru fólki. Það einfaldlega skilur ekki að fylgifnykurinn þeirra stígur upp úr ímynduðum glerhúsunum - enda er það löngu búið að mölva allar rúðurnar í baráttunni fyrir ömurlegum málstað sínum.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun