Lífið

Með áhuga á furðulegum mat

Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar
"Málefni fatlaðs fólks brenna heitt á mér enda er það hópur sem ég tilheyri sjálf,“ segir Steinunn Þóra.
"Málefni fatlaðs fólks brenna heitt á mér enda er það hópur sem ég tilheyri sjálf,“ segir Steinunn Þóra. Vísir/Vilhelm
Áttir þú von á að verða þingmaður í fullu starfi þegar þú gafst kost á þér á lista hjá VG? Nei, ég reiknaði með varaþingmannssæti eins og raunin varð eftir kosningar. En eftir að Árni Þór Sigurðsson hvarf af þingi á síðasta ári kom ég inn. Að sjálfsögðu var ég til í að taka því sem að höndum bæri og er þakklát fyrir að fá að spreyta mig á þessu mikilvæga starfi.

Er það eins og þú hélst? Ég hafði áður fengið nasasjón af því sem varaþingmaður svo ég renndi ekki alveg blint í sjóinn. Þetta er þó talsvert öðruvísi vinna en ég hélt. Álagið er mikið og stöðugt enda er í raun aldrei hægt að plægja sig í gegnum alla þá pappíra og gögn sem starfinu fylgja, það eru alltaf fleiri skýrslur eða álit sem maður gæti lesið. Það er mikilvægt að vera góður hlustandi og eiga létt með að greina aðalatriði mála hratt og örugglega.





Steinunn, Stefán og Böðvar í kröfugöngu 1. maí.
Einhver sérstök mál sem brenna á þér? Málefni fatlaðs fólks brenna heitt á mér enda er það hópur sem ég tilheyri sjálf. Er með taugasjúkdóminn MS og köst vegna hans skilja eftir sig skemmdir í taugaslíðrum sem valda hreyfiskerðingu. Ég get til dæmis einungis gengið stuttar vegalengdir.

Málefni lágtekjuhópa brenna líka á mér, enda skoðun mín að við sem samfélag þurfum að huga sérstaklega að hag þeirra, ekki síst að bæta hag barna í efnalitlum fjölskyldum. Hinir efnameiri eiga mun fleiri tækifæri til að bjarga sér sjálfir.

Afvopnunar- og friðarmál eru mér líka hugleikin og raunar byrjaði pólitísk þátttaka mín á þeim vettvangi á framhaldsskólaárunum. Við horfum upp á vaxandi misskiptingu í heiminum og það er alveg ljóst að það er vonlaust að tryggja varanlegan frið og öryggi nema með því að ráðast að rótum vandans. Við þurfum að skapa samfélag jöfnuðar og raunverulegs frelsis í sátt við náttúruna.





Mæðgurnar Steinunn Þóra og Ólína í lautarferð í Grasagarðinum.
Hverjir af þínum eiginleikum koma sér best í þinginu? Þær háskólagreinar sem ég lærði, sem eru mannfræði og fötlunarfræði,  kalla á að ég hafi brennandi áhuga á mannlegu samfélagi og öllum þess skrítnu öngum. Það er mikilvægur eiginleiki þegar kemur að því að pæla sig í gegnum þykkar skýrslur um hvers kyns mál sem mörgum virðast kannski óáhugaverð við fyrstu sýn. Við nánari skoðun finn ég nálega alltaf á þeim áhugaverða fleti.

Breyttir þú um fatastíl þegar þú settist á þing? Já, og þó ég reyni að vera snyrtileg og talsvert formlegri í klæðaburði en ég hef verið fram til þessa á ég alltaf hálft í hvoru von á að gerð verði athugasemd við klæðnað minn. En á Alþingi situr ekki – og á ekki að sitja – einsleitur hópur fólks og það á að geta endurspeglast í alls konar fatastíl.





Stefán og Þóra gefin saman í Elliðaárdal af Hilmari Erni allsherjargoða.
Hvernig var að alast upp í Neskaupstað?  Það kom sér vel á unglingsárunum að geta komist í uppgrip hjá Síldarvinnslunni á meðan félagarnir fyrir sunnan reyttu arfa á unglingavinnutaxta.

Hjálpar þú Stefáni Pálssyni, manni þínum, að búa til Útsvarsspurningar?
Stundum kem ég með tillögur að einhverju sem mér finnst að hann ætti að spyrja um. Oftar eru þó spurningar prufaðar á mér og mig grunar að ef ég á auðvelt með að svara þeim séu þær færðar í léttari flokkana.



Ef þú kæmist í tímavél, hvert vildir þú að hún flytti þig?
Þarf ekki að huga að upphafinu? Það væri gríðarlega fróðlegt að fara aftur til Mesópótamíu um það leyti sem akuryrkja hófst, fólk tók sér fasta búsetu og flóknari samfélög mynduðust. En það gerðist svo sem ekki á einni kynslóð, svo þetta gæti orðið nokkuð tímafrekt ferðalag.

 

Systurnar Steinunn Þóra og Vigdís Hlíf Sigurðardóttir í sólskinsskapi.
Hvaða bók ertu að lesa? Ég var rétt í þessu að ljúka við Vonarlandið eftir Kristínu Steinsdóttur og skemmst er frá því að segja að mér fannst hún frábær. Eins og góðri bók sæmir tókst henni bæði að græta mig og láta mig skella upp úr. Það hafa ýmsar sögulegar skáldsögur verið ritaðar um Reykjavík á ofanverðri nítjándu öld, en fáar eins og þessi sem fjallar um líf og kjör verkakvennanna, þeirra sem háðu hörðustu lífsbaráttuna og er aldrei hampað.

Hver eru helstu áhugamálin fyrir utan pólitík? Mér finnst óskaplega gaman að borða mat sem aðrir hafa eldað ofan í mig. Og því furðulegri eða meira framandi sem maturinn er, þeim mun meiri verður áhugi minn. Þessi mataráhugi gekk þó mögulega úr hófi fram þegar ég stóð mig að því að sitja nánast slefandi yfir fræðslumynd í sjónvarpinu þar sem fátæk börn í Venesúela voru að seðja hungrið með því að grilla sér tarantúlu. Vá, hvað mig langaði að fá bita hjá þeim til að smakka.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×