10 ára óvissuferð í boði Bjarna Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar 12. apríl 2023 08:00 Aldrei hafa fleiri keypt sér sína fyrstu íbúð en á árunum 2020 og 2021. Aðstæður voru góðar, talað var um að svo yrði áfram og að tími verðtryggðra lána væri liðinn. Aðeins tveimur árum síðar er verðbólgan tæp 10% og stýrivextir Seðlabankans 7,5%. Ekki er búist við að markmið Seðlabankans um 2,5% verðbólgu náist fyrr en 2027. Tími verðtryggðra lána er ekki liðinn og ungt fólk býr ekki lengur í lágvaxtalandinu Íslandi. Ungt fólk býr heima hjá foreldrum sínum því það er ekki hægt að kaupa íbúð nema að eiga pabba eða mömmu sem geta hlaupið undir bagga. Vextir á Íslandi hafa hækkað margfalt á við önnur ríki þar sem verðbólgan er svipuð. Tveir valkostir „Vandi okkar er sá að við höfum dálítið tapað trú fólks á að við náum verðbólgunni niður. Það verður að breytast“, sagði Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra á dögunum þegar hann kynnti fjármálaáætlun sína fyrir 2024-2028. Fyrir aðeins 18 mánuðum teppalagði Sjálfstæðisflokkurinn nánast allt auglýsingapláss sem fannst fyrir þingkosningar með slagorðinu Land tækifæranna. Það væri stöðugleikinn sem gerði Ísland að landi tækifæranna. Kjósendur hefðu val um stöðugleika eða óvissuferð. Skilaboðin voru skýr: Stöðugleikinn veltur á því að ríkisstjórnin sitji áfram. Þar talaði fjármálaráðherra beint inn í veski landsmanna og minnti á að tugþúsundir Íslendinga væru nú með lægri afborganir vegna þess að vextir væru lágir. Það væri engin tilviljun. Þessir sömu Íslendingar finna nú harkalega fyrir því að óvissuferðin var þegar allt kom til alls í boði Sjálfstæðisflokksins. Kjósendur fengu hins vegar þann pólitíska stöðugleika sem fjármálaráðherra þráði: engar breytingar við ríkisstjórnarborðið. Eða tvær þjóðir? Staðreyndin er sú að það er ekki jafnt gefið á Íslandi. Hér býr ein þjóð í krónuhagkerfi sem tekur á sig margfalt hærri vaxtahækkanir en þarf í grannríkjunum. Svo er það hin þjóðin. Fyrirtækin sem nota aðra gjaldmiðla en krónuna og gera upp í evru og dollara. Alls eru þetta 248 fyrirtæki, þar á meðal stærstu sjávarútvegsfyrirtæki landsins. Ástæða þess að fyrirtækin velja annan gjaldmiðil en krónu er einföld og mjög skiljanleg. Krónan kostar of mikið og er óútreiknanleg. Sífelldar vaxtahækkanir hafa þess vegna ekki áhrif á þessi fyrirtæki. Vaxtahækkanirnar hafa hins vegar mikil áhrif á venjulegt fólk með húsnæðislán og þau fyrirtæki sem eru eftir inni í krónuhagkerfinu. Þetta eru litlu og meðalstóru fyrirtækin og fólkið sem er að reyna að eignast heimili. Fyrir venjulegt fólk er ekkert sem mælir með krónunni. Krónan leiðir af sér hærri vexti og fákeppni því erlend fyrirtæki vilja ekki starfa í krónuhagkerfinu. Þau vilja stöðugleika. Þar af leiðandi vantar heilbrigða samkeppni á tryggingamarkaði, bankamarkaði, matvörumarkaði og víðar. Krónan er ljósmóðir fákeppninnar. Í síðasta fjárlagafrumvarpi blasti við að fjármálaráðherra ætlaði ekki að berjast gegn verðbólgunni. Þvert á móti var farið í hækka gjöld sem ýtti undir meiri verðbólgu. Raunverulegt aðhald var ekkert og engar aðgerðir til að stöðva skuldasöfnun. Viðreisn lagði mikla áherslu á mikilvægi þess að berjast með Seðlabankanum gegn verðbólgu. Við lögðum fram nokkrar breytingartillögur, m.a. að skuldir ríkisins yrðu lækkaðar um 20 milljarða á árinu. Tillögur um fækkun ráðuneyta, tillögur um hækkun veiðigjalda og tillögur um hækkun kolefnisgjalds. Allar voru þessar tillögur felldar. Fjárlög fjármálaráðherra enduðu í 120 milljarða mínus. Ábyrgðarleysi kostar Í nýrri fjármálaáætlun segir að vaxandi verðbólga kalli á aðhald í opinberum fjármálum. Vandamálið er að þessum orðum er ekki fylgt eftir. Þar er líka fjallað um að vaxtakjör ríkisins hafi versnað. Fá Evrópuríki eru með hærra hlutfall vaxtakostnaðar en Ísland og vaxtakostnaður er þriðji stærsti útgjaldaliður ríkisins. Ríkið er þar í svipaðri stöðu og heimilin. Lánin eru dýrari. Fjármálaráðherra segir að þess vegna séu miklir hagsmunir fólgnir í því að „halda skuldavexti í lágmarki.” Markmiðið er sem sagt ekki að lækka skuldir heldur að auka þær ekkert ofboðslega. Í sömu fjármálaáætlun segir samt: „Það eru því miklir hagsmunir fólgnir í því fyrir ríkissjóð að draga úr hallarekstri eins og kostur er og lækka með því fjármagnskostnað. Minni halli dregur einnig úr þörf Seðlabankans á að hækka stýrivexti.” En þrátt fyrir að samhengið sé augljóst milli þess að ríkið minnki halla og að Seðlabanki neyðist til að hækka vexti gerist lítið. Engin augljós merki eru heldur um að ráðast eigi í tekjuöflun, svo sem með því að sækja tekjur í sjávarútveginn eða með gjaldtöku á ferðaþjónustu. Fjármálaáætlun talar um að veiðigjöld verði mögulega hækkuð 2025 og að sala á Íslandsbanka muni leiða til að hægt sé að lækka skuldir og vaxtakostnað. Vandamálið er að mikilvæg sala er nú í uppnámi. Ástæðan eru þættir sem tengjast fjármálaráðherra. Tekjurnar verða því aðallega sóttar til fjölskyldnanna í landinu sem eru að sprengja sig á húsnæðislánum og til sömu fyrirtækja og eru föst í krónuhagkerfinu. Þau fá nú á sig skattahækkun. Seðlabankinn hefur á sama tíma hækkað stýrivexti tólf sinnum í röð og vextir á óverðtryggðum húsnæðislánum eru komnir yfir 9%. Seðlabankinn hefur sömuleiðis þrengt lánaskilyrði. Það er erfiðara en áður að taka lán og kaupa íbúð. Allar þessar aðgerðir bíta ungt fólk og barnafjölskyldur fast. Og allt hækkar Hallarekstur ríkissjóðs verður áfram staðreynd út árið 2027. Á vakt fjármálaráðherra hefur orðið ævintýraleg útgjaldaaukning sem skilað hefur mörg hundruð milljarða króna halla. Ekkert heimili væri hægt að reka með þessum hætti. Og fá heimili myndu setja sér það sem markmið að hægja á aukningu útgjalda þegar við blasir að dæmið gengur alls ekki upp. Allt gerist þetta á vakt flokksins sem treystir engum nema sjálfum sér til að fara vel með skattfé. Á vakt flokksins sem farið hefur með völd í fjármálaráðuneytinu, með stuttu hléi, síðastliðinn áratug. Fyrir síðustu kosningar sagði fjármálaráðherra: „Við þurfum öll að borga fyrir ábyrgðarleysi með hærri afborgunum um mánaðamótin, í hærri sköttum á launaseðlinum og í hærra verði á kassanum úti í búð.“ Og allt er þetta að ganga eftir - á vakt Sjálfstæðisflokksins. Höfundur er þingmaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Húsnæðismál Viðreisn Seðlabankinn Fjármál heimilisins Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Hvað getur Ísland gefið öðrum þjóðum? Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Veðrið, veskið og Íslendingurinn María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Að mæðra barn í hjarta sínu Hólmfríður Anna Baldursdóttir skrifar Skoðun Jákvæður orðaforði eykur hamingju og vellíðan Helga Fjóla Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir skrifar Skoðun Látum hjartað ráða för Sigrún Traustadóttir skrifar Skoðun Vekjum risann Guðmundur Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Katrín Jakobsdóttir forseti Viðar Pálsson skrifar Skoðun Þjóðarsátt líka fyrir fatlað fólk Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Í ker eða kistu Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar Skoðun Gummi Kalli, einlægur, skemmtilegur og frábær leiðtogi Arnar Ragnarsson skrifar Skoðun Ræstingafyrirtæki og starfsmannaleigur í jafnréttisparadísinni Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Forysta til framtíðar Hópur presta skrifar Skoðun Fyrir hverja eru skoðanakannanir? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Án varna, ekkert frelsi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Mýtan um launin Elsa Nore skrifar Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Viltu vera memm? Birna Dröfn Birgisdóttir skrifar Skoðun Tíminn að renna út Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Sjá meira
Aldrei hafa fleiri keypt sér sína fyrstu íbúð en á árunum 2020 og 2021. Aðstæður voru góðar, talað var um að svo yrði áfram og að tími verðtryggðra lána væri liðinn. Aðeins tveimur árum síðar er verðbólgan tæp 10% og stýrivextir Seðlabankans 7,5%. Ekki er búist við að markmið Seðlabankans um 2,5% verðbólgu náist fyrr en 2027. Tími verðtryggðra lána er ekki liðinn og ungt fólk býr ekki lengur í lágvaxtalandinu Íslandi. Ungt fólk býr heima hjá foreldrum sínum því það er ekki hægt að kaupa íbúð nema að eiga pabba eða mömmu sem geta hlaupið undir bagga. Vextir á Íslandi hafa hækkað margfalt á við önnur ríki þar sem verðbólgan er svipuð. Tveir valkostir „Vandi okkar er sá að við höfum dálítið tapað trú fólks á að við náum verðbólgunni niður. Það verður að breytast“, sagði Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra á dögunum þegar hann kynnti fjármálaáætlun sína fyrir 2024-2028. Fyrir aðeins 18 mánuðum teppalagði Sjálfstæðisflokkurinn nánast allt auglýsingapláss sem fannst fyrir þingkosningar með slagorðinu Land tækifæranna. Það væri stöðugleikinn sem gerði Ísland að landi tækifæranna. Kjósendur hefðu val um stöðugleika eða óvissuferð. Skilaboðin voru skýr: Stöðugleikinn veltur á því að ríkisstjórnin sitji áfram. Þar talaði fjármálaráðherra beint inn í veski landsmanna og minnti á að tugþúsundir Íslendinga væru nú með lægri afborganir vegna þess að vextir væru lágir. Það væri engin tilviljun. Þessir sömu Íslendingar finna nú harkalega fyrir því að óvissuferðin var þegar allt kom til alls í boði Sjálfstæðisflokksins. Kjósendur fengu hins vegar þann pólitíska stöðugleika sem fjármálaráðherra þráði: engar breytingar við ríkisstjórnarborðið. Eða tvær þjóðir? Staðreyndin er sú að það er ekki jafnt gefið á Íslandi. Hér býr ein þjóð í krónuhagkerfi sem tekur á sig margfalt hærri vaxtahækkanir en þarf í grannríkjunum. Svo er það hin þjóðin. Fyrirtækin sem nota aðra gjaldmiðla en krónuna og gera upp í evru og dollara. Alls eru þetta 248 fyrirtæki, þar á meðal stærstu sjávarútvegsfyrirtæki landsins. Ástæða þess að fyrirtækin velja annan gjaldmiðil en krónu er einföld og mjög skiljanleg. Krónan kostar of mikið og er óútreiknanleg. Sífelldar vaxtahækkanir hafa þess vegna ekki áhrif á þessi fyrirtæki. Vaxtahækkanirnar hafa hins vegar mikil áhrif á venjulegt fólk með húsnæðislán og þau fyrirtæki sem eru eftir inni í krónuhagkerfinu. Þetta eru litlu og meðalstóru fyrirtækin og fólkið sem er að reyna að eignast heimili. Fyrir venjulegt fólk er ekkert sem mælir með krónunni. Krónan leiðir af sér hærri vexti og fákeppni því erlend fyrirtæki vilja ekki starfa í krónuhagkerfinu. Þau vilja stöðugleika. Þar af leiðandi vantar heilbrigða samkeppni á tryggingamarkaði, bankamarkaði, matvörumarkaði og víðar. Krónan er ljósmóðir fákeppninnar. Í síðasta fjárlagafrumvarpi blasti við að fjármálaráðherra ætlaði ekki að berjast gegn verðbólgunni. Þvert á móti var farið í hækka gjöld sem ýtti undir meiri verðbólgu. Raunverulegt aðhald var ekkert og engar aðgerðir til að stöðva skuldasöfnun. Viðreisn lagði mikla áherslu á mikilvægi þess að berjast með Seðlabankanum gegn verðbólgu. Við lögðum fram nokkrar breytingartillögur, m.a. að skuldir ríkisins yrðu lækkaðar um 20 milljarða á árinu. Tillögur um fækkun ráðuneyta, tillögur um hækkun veiðigjalda og tillögur um hækkun kolefnisgjalds. Allar voru þessar tillögur felldar. Fjárlög fjármálaráðherra enduðu í 120 milljarða mínus. Ábyrgðarleysi kostar Í nýrri fjármálaáætlun segir að vaxandi verðbólga kalli á aðhald í opinberum fjármálum. Vandamálið er að þessum orðum er ekki fylgt eftir. Þar er líka fjallað um að vaxtakjör ríkisins hafi versnað. Fá Evrópuríki eru með hærra hlutfall vaxtakostnaðar en Ísland og vaxtakostnaður er þriðji stærsti útgjaldaliður ríkisins. Ríkið er þar í svipaðri stöðu og heimilin. Lánin eru dýrari. Fjármálaráðherra segir að þess vegna séu miklir hagsmunir fólgnir í því að „halda skuldavexti í lágmarki.” Markmiðið er sem sagt ekki að lækka skuldir heldur að auka þær ekkert ofboðslega. Í sömu fjármálaáætlun segir samt: „Það eru því miklir hagsmunir fólgnir í því fyrir ríkissjóð að draga úr hallarekstri eins og kostur er og lækka með því fjármagnskostnað. Minni halli dregur einnig úr þörf Seðlabankans á að hækka stýrivexti.” En þrátt fyrir að samhengið sé augljóst milli þess að ríkið minnki halla og að Seðlabanki neyðist til að hækka vexti gerist lítið. Engin augljós merki eru heldur um að ráðast eigi í tekjuöflun, svo sem með því að sækja tekjur í sjávarútveginn eða með gjaldtöku á ferðaþjónustu. Fjármálaáætlun talar um að veiðigjöld verði mögulega hækkuð 2025 og að sala á Íslandsbanka muni leiða til að hægt sé að lækka skuldir og vaxtakostnað. Vandamálið er að mikilvæg sala er nú í uppnámi. Ástæðan eru þættir sem tengjast fjármálaráðherra. Tekjurnar verða því aðallega sóttar til fjölskyldnanna í landinu sem eru að sprengja sig á húsnæðislánum og til sömu fyrirtækja og eru föst í krónuhagkerfinu. Þau fá nú á sig skattahækkun. Seðlabankinn hefur á sama tíma hækkað stýrivexti tólf sinnum í röð og vextir á óverðtryggðum húsnæðislánum eru komnir yfir 9%. Seðlabankinn hefur sömuleiðis þrengt lánaskilyrði. Það er erfiðara en áður að taka lán og kaupa íbúð. Allar þessar aðgerðir bíta ungt fólk og barnafjölskyldur fast. Og allt hækkar Hallarekstur ríkissjóðs verður áfram staðreynd út árið 2027. Á vakt fjármálaráðherra hefur orðið ævintýraleg útgjaldaaukning sem skilað hefur mörg hundruð milljarða króna halla. Ekkert heimili væri hægt að reka með þessum hætti. Og fá heimili myndu setja sér það sem markmið að hægja á aukningu útgjalda þegar við blasir að dæmið gengur alls ekki upp. Allt gerist þetta á vakt flokksins sem treystir engum nema sjálfum sér til að fara vel með skattfé. Á vakt flokksins sem farið hefur með völd í fjármálaráðuneytinu, með stuttu hléi, síðastliðinn áratug. Fyrir síðustu kosningar sagði fjármálaráðherra: „Við þurfum öll að borga fyrir ábyrgðarleysi með hærri afborgunum um mánaðamótin, í hærri sköttum á launaseðlinum og í hærra verði á kassanum úti í búð.“ Og allt er þetta að ganga eftir - á vakt Sjálfstæðisflokksins. Höfundur er þingmaður Viðreisnar.
Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir Skoðun
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson skrifar
Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir Skoðun