Viðskipti innlent

Kit Kat-dómur róar íslenska súkkulaðiframleiðendur

Stefán Ó. Jónsson skrifar
Kit Kat súkkulaðið þykir ekki nógu sérstakt til að hljóta sérstaka vernd í Evrópu.
Kit Kat súkkulaðið þykir ekki nógu sérstakt til að hljóta sérstaka vernd í Evrópu. Vísir/Getty
Eftir um 11 ára baráttu fyrir dómstólum úrskurðaði Evrópudómstólinn í gær að hönnun og bragð súkkulaðistykkisins Kit Kat skuli ekki njóta sérstakrar verndar. Sælgætisframleiðendur álfunnar geta því nokkuð óhræddir hafið framleiðslu á „fjórum trapísulaga stöngum á ferköntuðum grunni,“ eins og Evrópudómstóllinn lýsir Kit Kat.

Auðjón Guðmundsson, framkvæmdastjóri markaðs- og sölusviðs hjá Nóa Siríus, segir málið hið áhugaverðasta. Um hafi verið að ræða baráttu tveggja risa fyrir dómstólum; annars vegar Nestlé sem er með Kit Kat og hins vegar Mondelēz sem er hvað þekktast fyrir Cadbury-súkkulaði, Milka og Kvikk Lunsj. Íslendingar þekkja vel til Kvikk Lunsj, sem eins og Kit Kat samanstendur af fjórum samfestum súkkulaðistöngum.

Kit Kat og Kvikk Lunsj eru óneitanlega mjög lík. Kvikk Lunsj kom á markað tveimur árum á eftir Kit Kat.Vísir/epa
„Þetta er barátta sem maður sæi ekki íslensk fyrirtæki standa í,“ segir Auðjón. „Við myndum aldrei hafa efni á því að standa í þessum málaferlum - sérstaklega ef Nestlé hefði fengið einkarétt á þessari útfærslu.“

Auðjón segir að þó svo að Nói Siríus sé ekki á þeim buxunum að hefja framleiðslu á sambærilegu súkkulaði sé því ekki að neita að úrskurðurinn opnar möguleika fyrir sælgætisframleiðendur - „að þetta sé hægt, án þess að þurfa að hafa áhyggjur af því að þau fái einhvern risa á bakið með sinn lögfræðiher.“

Ein helsta röksemd Evrópudómstólsins var sú að Kit Kat væri ekki nógu þekkt í öllum aðildarríkjum Evrópusambandsins til þess að réttlæta verndina. Auðjón segir þó að ekki fari á milli mála að súkkulaðið hafi mótað, í hugum Íslendinga hið minnsta, hvernig sambærileg súkkulaði eigi að líta út og bragðast.

„Hraustlegar“ eftirhermur ekkert einsdæmi

Aðspurður hvort að úrskurðurinn setji Nóa Siríus í óþægilega stöðu, nú þegar önnur fyrirtæki gætu nokkuð áhyggjulaus apað eftir sælgæti fyrirtæksins, segir Auðjón að ómögulegt sé að segja hver þróunin gæti orðið. Rétt sé þó að undirstrika að vörumerki séu áfram jafn varin og áður, því sé ólíklegt að Nói Siríus hefji framleiðslu á rauðlituðu „Bit Bat“-súkkulaði á næstunni.

Engu að síður hafi sælgætisframleiðendur ætíð ákveðnar áhyggjur af því hverju keppinautar þeirra taki upp á. „Menn hafa kóperað útlit ákveðinna vara ansi hraustlega í gegnum tíðina,“ segir Auðjón.

Má í því samhengi nefna súkkulaðistykkin Toblerone - sem óhætt er að segja að sé með einkennandi útlit - og eftirhermuna Twin Peaks. Eins og sjá má á myndinni hér að neðan eru vörurnar nær algjörlega sambærilegar, að frátöldum tveimur tindum á síðarnefnda súkkulaðinu. Twin Peaks er framleitt fyrir lágvöruverðsverslunarkeðjuna Poundland. Keðjan setti sig í samband við súkkulaðiframleiðanda og óskaði eftir nákvæmri staðkvæmdarvöru fyrir Toblerone sem það gæti selt á lægra verði.

Fyrrnefnt Mondelēz, sem framleiðir Toblerone, sótti Poundland til saka og eftir þriggja mánaða baráttu komust fyrirtækin að niðurstöðu: Poundland mátti áfram selja Twin Peaks, svo lengi sem þau myndu breyta umbúðunum.

Toblerone fyrir ofan og Twin Peaks (í nýju umbúðnum) fyrir neðan.Vísir





Fleiri fréttir

Sjá meira


×