Skálkaskjól Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar 5. júlí 2018 11:34 Umfjöllun fjölmiðla um kynferðisbrot og frásagnir brotaþola eru vafalaust einn mikilvægasti þáttur þess að tekist hefur að brjóta niður þagnarmúrinn sem umlukti þessi sársaukafullu mál árum saman. Með því að rjúfa þögnina og ræða þessi viðkvæmu mál opinskátt hafa fjölmiðlar sent botaþolum þau skilaboð að það er hægt að nálgast hjálp og aðstoð. Þú ert ekki ein(n). Mikilvægi þessa fyrir brotaþola verður seint ofmetið. Þess vegna var dapurlegt að lesa leiðara Kristínar Þorsteinsdóttur, útgefanda Fréttablaðsins, síðastliðinn laugardag. Þar tekur Kristín þennan málaflokk og freistar þess að gera hann að skjóli fyrir ófaglegum og röngum fréttaflutningi fjölmiðla sem hún stýrði í svokölluðu Hlíðamáli. Í þessum illa ígrunduðu skrifum er látið að því liggja að Hæstiréttur hafi í dómi sínum verið að „hanka blaðamenn á smáatriðum“. Í því samband er rétt að minna á að Hæstiréttur hefur aldrei áður í dæmt jafn marga blaðamenn, fyrir jafn mörg ærumeiðandi ummæli sem viðhöfð voru í jafn mörgum fjölmiðlum og í þessu dómsmáli. Skilaboð Hæstaréttar eru einföld og skýr. Vinnubrög Kristínar og starfsmanna hennar voru með öllu ólíðandi og óverjandi. Miðað við leiðarann virðast þau samt ekki hafa komist til skila. Staðreyndin er sú að fjölmiðlafólkið sem Hæstiréttur dæmdi í þessu máli virti ekki þær grunnreglur vandaðrar blaðamennsku að ganga úr skugga um að heimildir þeirra væru réttar. Afleiðingin var sú að tveir ungir menn voru rændir ærunni og hrökkluðust úr landi. Í raun er skammarlegt að ekki hafi enn verið beðist afsökunar á þeim hrapalegu mistökum. Enn verra er svo þegar sú sem átti að veita starfsfólki sínu leiðsögn notar eitt af mikilvægustu málum okkar tíma sem skálkaskjól fyrir fúskið. Höfundur er hæstaréttarlögmaður og flutti mál nr. 729/2017 í Hæstrétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Tengdar fréttir Tímaskekkja 30. júní 2018 08:30 Mest lesið Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Hingað og ekki lengra Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Ég skil ekki Ævar Þór Benediktsson Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vernd náttúrunnar er ákvörðun Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hver er okkar ábyrgð á ofbeldi meðal barna Hafdís Hrönn Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Er verkalýðsbarátta á Íslandi að hnigna? Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar Skoðun Má ekkert gera fyrir millistéttina? Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Milljarðarnir óteljandi og bókun 35 Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Háskólinn sveik stúdenta um góðar samgöngur Guðni Thorlacius,Katla Ólafsdóttir skrifar Skoðun „Bara“ kennari Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Yazan Tamimi – spegill á sjálfsmynd þjóðar Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Hvað er niðurskurðarstefna? Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Framtíðin liggur í bættri nýtingu auðlinda Helga Kristín Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Öryggi sjúklinga – gerum og greinum betur Alma D. Möller skrifar Sjá meira
Umfjöllun fjölmiðla um kynferðisbrot og frásagnir brotaþola eru vafalaust einn mikilvægasti þáttur þess að tekist hefur að brjóta niður þagnarmúrinn sem umlukti þessi sársaukafullu mál árum saman. Með því að rjúfa þögnina og ræða þessi viðkvæmu mál opinskátt hafa fjölmiðlar sent botaþolum þau skilaboð að það er hægt að nálgast hjálp og aðstoð. Þú ert ekki ein(n). Mikilvægi þessa fyrir brotaþola verður seint ofmetið. Þess vegna var dapurlegt að lesa leiðara Kristínar Þorsteinsdóttur, útgefanda Fréttablaðsins, síðastliðinn laugardag. Þar tekur Kristín þennan málaflokk og freistar þess að gera hann að skjóli fyrir ófaglegum og röngum fréttaflutningi fjölmiðla sem hún stýrði í svokölluðu Hlíðamáli. Í þessum illa ígrunduðu skrifum er látið að því liggja að Hæstiréttur hafi í dómi sínum verið að „hanka blaðamenn á smáatriðum“. Í því samband er rétt að minna á að Hæstiréttur hefur aldrei áður í dæmt jafn marga blaðamenn, fyrir jafn mörg ærumeiðandi ummæli sem viðhöfð voru í jafn mörgum fjölmiðlum og í þessu dómsmáli. Skilaboð Hæstaréttar eru einföld og skýr. Vinnubrög Kristínar og starfsmanna hennar voru með öllu ólíðandi og óverjandi. Miðað við leiðarann virðast þau samt ekki hafa komist til skila. Staðreyndin er sú að fjölmiðlafólkið sem Hæstiréttur dæmdi í þessu máli virti ekki þær grunnreglur vandaðrar blaðamennsku að ganga úr skugga um að heimildir þeirra væru réttar. Afleiðingin var sú að tveir ungir menn voru rændir ærunni og hrökkluðust úr landi. Í raun er skammarlegt að ekki hafi enn verið beðist afsökunar á þeim hrapalegu mistökum. Enn verra er svo þegar sú sem átti að veita starfsfólki sínu leiðsögn notar eitt af mikilvægustu málum okkar tíma sem skálkaskjól fyrir fúskið. Höfundur er hæstaréttarlögmaður og flutti mál nr. 729/2017 í Hæstrétti.
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar