Grætur gests auga Phil Nuttridge skrifar 19. október 2017 07:00 Það breytti lífi mínu að koma í fyrsta sinn til Íslands frá Oxford árið 2013. Síðan þá hef ég heimsótt Ísland þrettán sinnum en í ferðum mínum sinni ég ástríðu minni sem er náttúruljósmyndun. Fleiri Íslandsferðir eru á prjónunum en eftirlætisstaðir mínir á Íslandi eru á Vestfjörðum og þar standa Strandir upp úr. Það gerir einstök náttúrufegurð svæðisins en líka vinalegt fólkið sem þarna býr. Þyngst vegur þó sú staðreynd að á Ströndum eru mun færri ferðamenn en í nágrenni Reykjavíkur þar sem mér finnst votta fyrir eins konar gullgrafaraæði í ferðaþjónustu. Þegar ég var staddur á Kaffi Norðurfirði síðastliðið sumar í minni sjöttu ferð á Strandir, var mér bent á að skoða fallega fossa í Ófeigsfirði, Hvalárfossa. Ég ók að þessum tignarlegu fossum, en lengra náði vegurinn ekki. Þar rakst ég á íslensk hjón sem höfðu gengið um svæðið í nokkra daga. Þau spurðu mig hvort ég væri kominn til að skoða „Fossinn“. Ég svaraði því játandi. Þá útskýrði maðurinn að enn stórkostlegri foss en Hvalárfoss væri að finna í rösklega klukkustundar göngu upp með gljúfrunum. Hann sýndi mér myndir á símanum sínum af fossinum sem hann kallaði Rjúkanda. Mér varð strax ljóst að hér væri um sérstakan foss að ræða og sannkallaðan gimstein. Hjónin sögðu mér jafnframt frá fyrirhuguðum virkjanaframkvæmdum og hver örlögum þessa foss og fossanna í kring yrðu. Þetta jók bara á forvitni mína og ég lagði því af stað með myndavélar mínar upp með tignarlegum gljúfrunum. Mikilfengleiki Rjúkanda kom mér í opna skjöldu. Hann er vissulega tröllaukinn að stærð en úr fjarlægð sá ég aðeins úðamökkinn sem mér skilst að hann dragi nafn sitt af. Þegar nær dró titraði jörðin undan krafti fossins. Í samanburði eru Seljalandsfoss og Skógarfoss, sem ég hef oftsinnis myndað, hálfgerðir lækir. Auk þess er umhverfi Rjúkanda ósnortið, fjarri mannabyggð, sem eykur á stórfengleik hans. Þarna sá ég engin skilti, engar öryggisgirðingar og engin mannvirki eða vegi. Ég þurfti heldur ekki að greiða aðgangseyri til að njóta fossins. Mér leið næstum eins og óboðnum gesti í veislu sjálfrar náttúrunnar.Verðmæti sem ekki á að spilla Rjúkandi hefur verið þarna í þúsundir ára, eða frá því löngu áður en nokkur steig fyrst fæti á landið ykkar. Hann tilheyrir óspilltri íslenskri náttúru, en slík svæði eru ekki á hverju strái og mikil verðmæti fólgin í þeim. Það var áhrifamikil stund að standa við brún fossins – enda leið mér eins og fossinn hefði kýlt mig utanundir, svo mikill var krafturinn. Þrátt fyrir margra ára reynslu sem náttúruljósmyndari leið mér eins og hæfileikar mínir dygðu ekki til að festa fossinn á filmu. Að endingu tókst mér þó að ná ljósmynd þar sem vel sést í bæði fossinn og gljúfrin neðan hans. Rjúkandi er einhver fallegasti foss sem ég hef nokkru sinni séð og örlög hans hryggja mig ósegjanlega. Svæðið í heild sinni með fjölda fossa, gljúfrum og heiðum eru verðmæti sem ekki ætti að spilla. Ég vil því skora á sem flesta sem vilja reisa þarna vatnsaflsvirkjun að ganga með mér upp að Rjúkanda, standa við fossbrúnina og segja mér augliti til auglitis að þeir hafi rétt til að skemma hann - náttúruperlu sem komandi kynslóðir Íslendinga, en ekki síður erlendir ferðamenn, eiga rétt á að fá að njóta um ókomin ár. Í gamalli íslenskri bók segir að glöggt sé gests augað. Gests augað getur einnig tárfellt. Þið Íslendingar ættuð að hugsa ykkur um tvisvar áður en þið skemmið náttúruperlur ykkar á Ströndum. Höfundur er ljósmyndari og Íslandsvinur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Það breytti lífi mínu að koma í fyrsta sinn til Íslands frá Oxford árið 2013. Síðan þá hef ég heimsótt Ísland þrettán sinnum en í ferðum mínum sinni ég ástríðu minni sem er náttúruljósmyndun. Fleiri Íslandsferðir eru á prjónunum en eftirlætisstaðir mínir á Íslandi eru á Vestfjörðum og þar standa Strandir upp úr. Það gerir einstök náttúrufegurð svæðisins en líka vinalegt fólkið sem þarna býr. Þyngst vegur þó sú staðreynd að á Ströndum eru mun færri ferðamenn en í nágrenni Reykjavíkur þar sem mér finnst votta fyrir eins konar gullgrafaraæði í ferðaþjónustu. Þegar ég var staddur á Kaffi Norðurfirði síðastliðið sumar í minni sjöttu ferð á Strandir, var mér bent á að skoða fallega fossa í Ófeigsfirði, Hvalárfossa. Ég ók að þessum tignarlegu fossum, en lengra náði vegurinn ekki. Þar rakst ég á íslensk hjón sem höfðu gengið um svæðið í nokkra daga. Þau spurðu mig hvort ég væri kominn til að skoða „Fossinn“. Ég svaraði því játandi. Þá útskýrði maðurinn að enn stórkostlegri foss en Hvalárfoss væri að finna í rösklega klukkustundar göngu upp með gljúfrunum. Hann sýndi mér myndir á símanum sínum af fossinum sem hann kallaði Rjúkanda. Mér varð strax ljóst að hér væri um sérstakan foss að ræða og sannkallaðan gimstein. Hjónin sögðu mér jafnframt frá fyrirhuguðum virkjanaframkvæmdum og hver örlögum þessa foss og fossanna í kring yrðu. Þetta jók bara á forvitni mína og ég lagði því af stað með myndavélar mínar upp með tignarlegum gljúfrunum. Mikilfengleiki Rjúkanda kom mér í opna skjöldu. Hann er vissulega tröllaukinn að stærð en úr fjarlægð sá ég aðeins úðamökkinn sem mér skilst að hann dragi nafn sitt af. Þegar nær dró titraði jörðin undan krafti fossins. Í samanburði eru Seljalandsfoss og Skógarfoss, sem ég hef oftsinnis myndað, hálfgerðir lækir. Auk þess er umhverfi Rjúkanda ósnortið, fjarri mannabyggð, sem eykur á stórfengleik hans. Þarna sá ég engin skilti, engar öryggisgirðingar og engin mannvirki eða vegi. Ég þurfti heldur ekki að greiða aðgangseyri til að njóta fossins. Mér leið næstum eins og óboðnum gesti í veislu sjálfrar náttúrunnar.Verðmæti sem ekki á að spilla Rjúkandi hefur verið þarna í þúsundir ára, eða frá því löngu áður en nokkur steig fyrst fæti á landið ykkar. Hann tilheyrir óspilltri íslenskri náttúru, en slík svæði eru ekki á hverju strái og mikil verðmæti fólgin í þeim. Það var áhrifamikil stund að standa við brún fossins – enda leið mér eins og fossinn hefði kýlt mig utanundir, svo mikill var krafturinn. Þrátt fyrir margra ára reynslu sem náttúruljósmyndari leið mér eins og hæfileikar mínir dygðu ekki til að festa fossinn á filmu. Að endingu tókst mér þó að ná ljósmynd þar sem vel sést í bæði fossinn og gljúfrin neðan hans. Rjúkandi er einhver fallegasti foss sem ég hef nokkru sinni séð og örlög hans hryggja mig ósegjanlega. Svæðið í heild sinni með fjölda fossa, gljúfrum og heiðum eru verðmæti sem ekki ætti að spilla. Ég vil því skora á sem flesta sem vilja reisa þarna vatnsaflsvirkjun að ganga með mér upp að Rjúkanda, standa við fossbrúnina og segja mér augliti til auglitis að þeir hafi rétt til að skemma hann - náttúruperlu sem komandi kynslóðir Íslendinga, en ekki síður erlendir ferðamenn, eiga rétt á að fá að njóta um ókomin ár. Í gamalli íslenskri bók segir að glöggt sé gests augað. Gests augað getur einnig tárfellt. Þið Íslendingar ættuð að hugsa ykkur um tvisvar áður en þið skemmið náttúruperlur ykkar á Ströndum. Höfundur er ljósmyndari og Íslandsvinur.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar