Undrunin leiðir mig áfram Gunnþóra Gunnarsdóttir skrifar 30. september 2017 09:45 Önnu Líndal verður margt að yrkisefni í myndlistinni. Hún segir flest verka sinna vera viðbragð við einhverju að utan. Vísir/Ernir Elstu verkin á sýningunni eru beinskeytt þjóðfélagsstúdía á þeim hefðum og venjum sem við höfðum samþykkt að fara eftir. Ákveðið viðbragð við samfélagslegu áreiti. Ég hafði fundið mína leið til að tjá mig,“ segir Anna Líndal, myndlistarmaður og kvenréttindakona, stödd á Kjarvalsstöðum þar sem hún opnar yfirlitssýningu í dag.Heimilisfriður nefnist verkið á gólfinu. Í litlu dúkana hefur Anna saumað út myndir og setningar. Ein setninganna er: Molar eru líka brauð.Heimilisfriður heitir eitt af verkunum og um það segir hún þessa sögu: „Þegar ég dvaldi í vinnustofu í Bergen í Noregi sá ég litla servíettu með handsaumuðum fuglum og korni og setningunni „Molar eru líka brauð“ – á norsku. Mér fannst það mögnuð tilhugsun að konur væru að sauma út í frítíma sínum að þær ættu að sætta sig við mylsnuna í þjóðfélaginu. Ég upplifði það þannig. Upp frá því varð þessi hringur til. Hann er dæmigerður fyrir margt sem kemur til mín út frá undrun. Þannig má segja að undrunin leiði mig áfram.“ Marglit tvinnakefli vekja athygli í öðrum enda salarins. „Ég hélt sýningu 1996 sem hét Kortlagning hversdagslífsins. Þar fjallaði ég mikið um stöðu konunnar og tvinnakeflaverkið er í raun lofsöngur til framlags kvenna í samfélaginu, öll þau ósýnilegu störf sem þær hafa innt af hendi.“Tilbrigði kallar Anna þetta verk. Þar koma þræðir við sögu.Í nýrri verkunum er Anna enn að kortleggja. Nú er það landið. Með Jöklarannsóknafélaginu kveðst hún hafa farið tuttugu og tvo leiðangra upp í Grímsvötn frá árinu 1986 og skráð niðurstöður rannsóknanna með sínum hætti. Meðal annars hefur hún gert sín eigin landakort af svæðinu þar sem hæðarlínurnar eru handsaumaðar með kontórsting og allt sem mælt var með vélknúnu farartæki er markað með sikksakkspori saumavélar.Á heilum vegg er tvinnakeflaverk sem Anna segir lofsöng til framlags kvenna í samfélagið, allra þeirra ósýnilegu starfa sem þær hafa innt af hendi.Form skúlptúrs á gólfinu vísar til vatns og lands sem myndaðist í Grímsvatnagígnum í gosi 2004 og vídeóverk styður við hann. Sömuleiðis fá karlmennirnir sinn óð í vídeóverki. „Ég dáist að hæfileikum karla til að geta gert við hvaða tæki sem er og fengið allt til að virka,“ segir hún brosandi. Í hillum úti á gólfi er Samhengissafnið. Í því eru ýmsir sjaldgæfir hlutir sem tengjast ferðum Önnu um veröldina, þurrkaðar jurtir, skuggamyndir? í poka og fleira forvitnilegt. Safn sem varðveitir ótal sýnishorn úr ýmsum heimshornum og eru vitnisburður um túlkun hennar á umhverfinu. Menning Mest lesið Ísland lenti í síðasta sæti í Eurovision Lífið „Veistu það Frosti, ég get ekki tekið þetta viðtal“ Lífið Neyslusaga móður: „Það var rítalínið sem rústaði mér alveg“ Áskorun Íslendingar gáfu Króatíu 12 stig og Ísrael 8 stig Lífið Sviss sigurvegari Eurovision 2024 Lífið Fauk í Joost þegar hann var myndaður eftir flutninginn Lífið „Þegar manni líður vel í eigin skinni skín það í gegn“ Tíska og hönnun Fylgjast frekar með Falastinvision í mótmælaskyni Lífið „Ég hef aldrei lent í öðru eins“ Lífið „Drull sama hvað einhver apaköttur segir“ Tónlist Fleiri fréttir Fjögurra ára rússíbanareið að baki Vilja vekja áhuga ungu kynslóðarinnar á töfrum klassískrar tónlistar Hildur, Rán og Ásta fá Barnabókaverðlaun Reykjavíkurborgar Bein útsending: Setning Barnamenningarhátíðar Besti vinur úlfanna hlakkar til að tengjast áhorfendum í Hörpu Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein Sjá meira
Elstu verkin á sýningunni eru beinskeytt þjóðfélagsstúdía á þeim hefðum og venjum sem við höfðum samþykkt að fara eftir. Ákveðið viðbragð við samfélagslegu áreiti. Ég hafði fundið mína leið til að tjá mig,“ segir Anna Líndal, myndlistarmaður og kvenréttindakona, stödd á Kjarvalsstöðum þar sem hún opnar yfirlitssýningu í dag.Heimilisfriður nefnist verkið á gólfinu. Í litlu dúkana hefur Anna saumað út myndir og setningar. Ein setninganna er: Molar eru líka brauð.Heimilisfriður heitir eitt af verkunum og um það segir hún þessa sögu: „Þegar ég dvaldi í vinnustofu í Bergen í Noregi sá ég litla servíettu með handsaumuðum fuglum og korni og setningunni „Molar eru líka brauð“ – á norsku. Mér fannst það mögnuð tilhugsun að konur væru að sauma út í frítíma sínum að þær ættu að sætta sig við mylsnuna í þjóðfélaginu. Ég upplifði það þannig. Upp frá því varð þessi hringur til. Hann er dæmigerður fyrir margt sem kemur til mín út frá undrun. Þannig má segja að undrunin leiði mig áfram.“ Marglit tvinnakefli vekja athygli í öðrum enda salarins. „Ég hélt sýningu 1996 sem hét Kortlagning hversdagslífsins. Þar fjallaði ég mikið um stöðu konunnar og tvinnakeflaverkið er í raun lofsöngur til framlags kvenna í samfélaginu, öll þau ósýnilegu störf sem þær hafa innt af hendi.“Tilbrigði kallar Anna þetta verk. Þar koma þræðir við sögu.Í nýrri verkunum er Anna enn að kortleggja. Nú er það landið. Með Jöklarannsóknafélaginu kveðst hún hafa farið tuttugu og tvo leiðangra upp í Grímsvötn frá árinu 1986 og skráð niðurstöður rannsóknanna með sínum hætti. Meðal annars hefur hún gert sín eigin landakort af svæðinu þar sem hæðarlínurnar eru handsaumaðar með kontórsting og allt sem mælt var með vélknúnu farartæki er markað með sikksakkspori saumavélar.Á heilum vegg er tvinnakeflaverk sem Anna segir lofsöng til framlags kvenna í samfélagið, allra þeirra ósýnilegu starfa sem þær hafa innt af hendi.Form skúlptúrs á gólfinu vísar til vatns og lands sem myndaðist í Grímsvatnagígnum í gosi 2004 og vídeóverk styður við hann. Sömuleiðis fá karlmennirnir sinn óð í vídeóverki. „Ég dáist að hæfileikum karla til að geta gert við hvaða tæki sem er og fengið allt til að virka,“ segir hún brosandi. Í hillum úti á gólfi er Samhengissafnið. Í því eru ýmsir sjaldgæfir hlutir sem tengjast ferðum Önnu um veröldina, þurrkaðar jurtir, skuggamyndir? í poka og fleira forvitnilegt. Safn sem varðveitir ótal sýnishorn úr ýmsum heimshornum og eru vitnisburður um túlkun hennar á umhverfinu.
Menning Mest lesið Ísland lenti í síðasta sæti í Eurovision Lífið „Veistu það Frosti, ég get ekki tekið þetta viðtal“ Lífið Neyslusaga móður: „Það var rítalínið sem rústaði mér alveg“ Áskorun Íslendingar gáfu Króatíu 12 stig og Ísrael 8 stig Lífið Sviss sigurvegari Eurovision 2024 Lífið Fauk í Joost þegar hann var myndaður eftir flutninginn Lífið „Þegar manni líður vel í eigin skinni skín það í gegn“ Tíska og hönnun Fylgjast frekar með Falastinvision í mótmælaskyni Lífið „Ég hef aldrei lent í öðru eins“ Lífið „Drull sama hvað einhver apaköttur segir“ Tónlist Fleiri fréttir Fjögurra ára rússíbanareið að baki Vilja vekja áhuga ungu kynslóðarinnar á töfrum klassískrar tónlistar Hildur, Rán og Ásta fá Barnabókaverðlaun Reykjavíkurborgar Bein útsending: Setning Barnamenningarhátíðar Besti vinur úlfanna hlakkar til að tengjast áhorfendum í Hörpu Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein Sjá meira