Drusluvaktin María Bjarnadóttir skrifar 21. júlí 2017 06:00 Það eru rúmlega 70 ár síðan íslensk stjórnvöld starfræktu sérstaka lögreglueiningu sem hafði eftirlit með saurlífi og lauslæti kvenna. Lögreglan hélt skrár og skýrslur um konur og sumar þeirra voru hreinlega lokaðar inni til þess að hemja þær í drusluganginum. Í nútíma jafnréttisparadísinni þykir okkur þessi fortíð fjarlæg. En þó að lögreglan sé ekki lengur á drusluvaktinni þá er vaktin ennþá furðuvel mönnuð leikum og lærðum sem skella skuldinni af kynferðisofbeldi á þær sem fyrir því verða. Of full í stuttu pilsi niðrí bæ? Sendi nektarmyndir af sér? Að sjálfsögðu verður ráðist að kynfrelsi þeirra. Að sjálfsögðu dreifa menn nektarmyndum áfram í heimildarleysi. Eða hvað? Drusluvaktin hefur látið á sjá eftir árhundraða árásir femínista, súffragetta, jafnréttissinna, druslugöngufólks og hvað svo sem svoleiðis fólk kallar sig. Þetta hefur valdið síversnandi starfsskilyrðum á vaktinni og þverrandi virðingu fyrir störfum hennar. Stofnanir sem áður var hægt að treysta á í varðstöðunni gegn druslugangi kvenna hafa farið að gefa eftir. Breska stofnunin Internet Watch Foundation réðst nýlega í herferð til þess að koma í veg fyrir að ungir menn dreifi nektarmyndum af öðrum heimildarlaust. Herferðin er studd af lögreglu, stjórnvöldum og tæknifyrirtækjum. Eins og konum sé bara frjálst að senda af sér nektarmyndir án afleiðinga! Það er sótt að drusluvaktinni úr öllum áttum. Það er hægt að taka þátt í aðförinni með því að ganga Druslugönguna í Reykjavík 29. júlí nk. Og með því að sleppa því að áframsenda nektarmyndir. Til dæmis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein María Bjarnadóttir Mest lesið Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun
Það eru rúmlega 70 ár síðan íslensk stjórnvöld starfræktu sérstaka lögreglueiningu sem hafði eftirlit með saurlífi og lauslæti kvenna. Lögreglan hélt skrár og skýrslur um konur og sumar þeirra voru hreinlega lokaðar inni til þess að hemja þær í drusluganginum. Í nútíma jafnréttisparadísinni þykir okkur þessi fortíð fjarlæg. En þó að lögreglan sé ekki lengur á drusluvaktinni þá er vaktin ennþá furðuvel mönnuð leikum og lærðum sem skella skuldinni af kynferðisofbeldi á þær sem fyrir því verða. Of full í stuttu pilsi niðrí bæ? Sendi nektarmyndir af sér? Að sjálfsögðu verður ráðist að kynfrelsi þeirra. Að sjálfsögðu dreifa menn nektarmyndum áfram í heimildarleysi. Eða hvað? Drusluvaktin hefur látið á sjá eftir árhundraða árásir femínista, súffragetta, jafnréttissinna, druslugöngufólks og hvað svo sem svoleiðis fólk kallar sig. Þetta hefur valdið síversnandi starfsskilyrðum á vaktinni og þverrandi virðingu fyrir störfum hennar. Stofnanir sem áður var hægt að treysta á í varðstöðunni gegn druslugangi kvenna hafa farið að gefa eftir. Breska stofnunin Internet Watch Foundation réðst nýlega í herferð til þess að koma í veg fyrir að ungir menn dreifi nektarmyndum af öðrum heimildarlaust. Herferðin er studd af lögreglu, stjórnvöldum og tæknifyrirtækjum. Eins og konum sé bara frjálst að senda af sér nektarmyndir án afleiðinga! Það er sótt að drusluvaktinni úr öllum áttum. Það er hægt að taka þátt í aðförinni með því að ganga Druslugönguna í Reykjavík 29. júlí nk. Og með því að sleppa því að áframsenda nektarmyndir. Til dæmis.