Stutt svar til Guðmundar Andra Stefán Karlsson skrifar 11. maí 2017 07:00 Guðmundur Andri Thorsson svarar grein minni um pólitískan rétttrúnað og hatursorðræðu. Þó að Guðmundur geri sér far um að setja fram mál sitt með hófstilltum og málefnalegum hætti finnst mér gæta svolítils misskilning í túlkun hans á grein minni. Greinarhöfundur segir t.d. á einum stað: „Stefán skrifar svolítið eins og það séu mikilsverð réttindi að fá að stunda „hatursorðræðu“ og að það sé „þöggun“ þegar amast er við henni.“ Þessi fullyrðing er röng og beinir umræðunni frá kjarna málsins. Ég er ekki að réttlæta ómálefnalegt skítkast. Það sem ég er að segja er að þeir sem aðhyllast pólitískan rétttrúnað vilja skilgreina allt sem hatursorðræðu sem ekki samræmist þeirra skoðunum í þeim tilgangi að þagga niður í umræðunni. Ef til vill hefur þessi setning í grein minni farið framhjá Guðmundi þar sem segir: „Einstaklingurinn hefur rétt og kröfu til að gagnrýna allt með því að leggja það í dóm skynseminnar og vísindalegrar nálgunar.“ Ég get ekki lesið út úr þessari setningu að þarna sé verið að hvetja til hatursorðræðu. Pólitískur rétttrúnaður hefur ekkert með háttvísi og mannasiði að gera eins og Guðmundur Andri virðist halda fram. Mér hefur stundum fundist að þeir einu sem stunda hatursorðræðu séu talsmenn pólitísks rétttrúnaðar með því að kalla alla þá rasista eða eitthvað sýnu verra, sem setja fram skoðanir sem eru ekki að þeirra skapi. Það eru slíkir orðaleppar sem leysa fúlan vind og hafa þann tilgang að þagga niður í fólki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Guðmundur Andri Thorsson svarar grein minni um pólitískan rétttrúnað og hatursorðræðu. Þó að Guðmundur geri sér far um að setja fram mál sitt með hófstilltum og málefnalegum hætti finnst mér gæta svolítils misskilning í túlkun hans á grein minni. Greinarhöfundur segir t.d. á einum stað: „Stefán skrifar svolítið eins og það séu mikilsverð réttindi að fá að stunda „hatursorðræðu“ og að það sé „þöggun“ þegar amast er við henni.“ Þessi fullyrðing er röng og beinir umræðunni frá kjarna málsins. Ég er ekki að réttlæta ómálefnalegt skítkast. Það sem ég er að segja er að þeir sem aðhyllast pólitískan rétttrúnað vilja skilgreina allt sem hatursorðræðu sem ekki samræmist þeirra skoðunum í þeim tilgangi að þagga niður í umræðunni. Ef til vill hefur þessi setning í grein minni farið framhjá Guðmundi þar sem segir: „Einstaklingurinn hefur rétt og kröfu til að gagnrýna allt með því að leggja það í dóm skynseminnar og vísindalegrar nálgunar.“ Ég get ekki lesið út úr þessari setningu að þarna sé verið að hvetja til hatursorðræðu. Pólitískur rétttrúnaður hefur ekkert með háttvísi og mannasiði að gera eins og Guðmundur Andri virðist halda fram. Mér hefur stundum fundist að þeir einu sem stunda hatursorðræðu séu talsmenn pólitísks rétttrúnaðar með því að kalla alla þá rasista eða eitthvað sýnu verra, sem setja fram skoðanir sem eru ekki að þeirra skapi. Það eru slíkir orðaleppar sem leysa fúlan vind og hafa þann tilgang að þagga niður í fólki.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar