Um sameiningu Tækniskólans og Fjölbrautaskólans við Ármúla Aðalheiður Steingrímsdóttir skrifar 9. maí 2017 10:00 Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Sjá meira
Rökin sem nefnd hafa verið fyrir því að sameina Tækniskólann (TS) og Fjölbrautaskólann við Ármúla (FÁ) eru rekstrarlegar forsendur og fækkun nemenda vegna fámennari árganga og styttingar menntunar í framhaldsskólum. Það er í sjálfu sér gott og gilt verkefni hverju sinni að fara yfir rekstur framhaldsskóla og skoða hvort hægt sé að haga hlutunum með öðrum hætti og að gæta þess að það bitni ekki á gæðum menntunar og hagsmunum nemenda. En sameining skólanna snýst ekki um þetta því hér eru á ferðinni miklu stærri atriði og grundvallarspurningar um stefnu í menntamálum og vinnubrögð. Fyrst þarf að halda því til haga hvernig stjórnvöld hafa með ákvörðunum sínum saumað að framhaldsskólum landsins með niðurskurði, og beinum sparnaðaraðgerðum sem felast í styttingu menntunar og að takmarka aðgengi 25 ára nemenda og eldri að skólunum sem hefur grafið smám saman undan kerfinu. Það eru þekktar aðferðir að draga máttinn úr opinberum stofnunum og að koma þeim því næst í hendur einkaaðila. Og ákvarðanirnar um að takmarka aðgengi 25 ára nemenda að skólunum eru heill kapítuli út af fyrir sig og sýna þær fullkomið skilningsleysi á högum ungs fólks. Vinnubrögðin í þessu máli eru ámælisverð. Í marga mánuði er búið að vinna að þessari sameiningu sem farið hefur leynt en það óheppilega gerist síðan að málin kvisast út og komast í kastljósið. Í kjölfarið eru málin lögð þannig upp að TS segir þau komin á kynningarstig en ráðherra að verið sé að skoða hlutina og engar ákvarðarnir hafi verið teknar. Starfsfólk FÁ upplifir að málin séu orðinn hlutur og að ekki sé hlustað á fagleg rök, og hvað má þá segja um nemendur. Hvernig stendur á því að það sé hægt bara si svona að fara með mál af þessu tagi framhjá starfsfólki og nemendum skólans og að afgreiða það „úti í bæ“ án þess að það komi fyrst til atbeina Alþingis? Er eitthvað í þessu máli sem ekki þolir dagsins ljós? Þeir sem stýra þarna ferðinni þurfa strax að gera hreint fyrir sínum dyrum. Er það eðlilegur hlutur að opinber skóli sé settur í hendur atvinnulífsins? Er það eðlilegur hlutur að hagsmunir atvinnulífsins ráði ákvörðunum í menntamálum? Er það endilega svo að hagsmunir nemenda og almennings séu þeir sömu og hagsmunir atvinnurekenda og atvinnulífsins? Eru hér að baki í þessu máli einhver lýðræðisleg fjöldasamtök sem eru málsvarar hagsmuna nemenda og almennings? Og sýnir sameining þessara skóla að ráðherra hyggst láta atvinnulífinu eftir það hlutverk að halda úti verk-, tækni- og starfsmenntun í landinu? Gæti þá næsta skrefið verið að setja fleiri skóla í hendur atvinnulífisins, VMA í hendur Samherja og VA í hendur Síldarvinnslunnar og Norðuráls? Það sjá allir sem um þetta vilja hugsa að þetta eru galnar hugmyndir og að við erum sem samfélag komin út á hættulegar brautir í menntamálum. Sameining TS og FÁ og vinnubrögðin í því máli gefa upp boltann með að verið er að lækka þröskuldana fyrir meiri umsvifum einkaaðila í almenna skólakerfinu og að lokað er á lýðræðislega umræðu um stefnumótun í menntamálum. Og hér er ástæða til að rifja upp orð forsætisráðherra á dögunum um að hann sæi hreint ekkert athugunarvert við að einkaaðilar sem hafa með höndum opinbera starfsemi fyrir almenning geti tekið hagnað úr rekstrinum. Við sem samfélag stöndum frammi fyrir miklum áskorunum vegna alþjóðavæðingar og tæknibreytinga. Það er staðreynd að við eigum í vök að verjast gegn áhrifum enskunnar og rætt er um að ákveðnar grundvallarstoðir menntunar séu í hættu, menning, saga og tunga, með þeim afleiðingum að þráðurinn milli kynslóðanna rakni upp. Það eru galin viðbrögð við okkar áskorunum og stöðu að veikja almenna skólakerfið og minnka menntun. Miklu frekar þurfum við sem samfélag að gefa í. Sterkt almennt skólakerfi er mikilvægur hluti af lýðræðislegu og opnu samfélagi og lífskjörum almennings í landinu.
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar
Gummi Kalli er rétti kosturinn sem biskup Íslands Áslaug Helga Hálfdánardóttir,Dís Gylfadóttir,Guðni Már Harðarson Skoðun