Hvað er góður skóli? Hulda María Magnúsdóttir skrifar 24. apríl 2017 11:57 Ég er kennari. Grunnskólakennari. Ég vinn við það að kenna unglingum samfélagsfræði og reyni eftir bestu getu að sinna því starfi af metnaði, áhuga og einlægni. Nú er ég í 5. skipti á mínum 10 ára kennaraferli að útskrifa umsjónarnemendur mína úr 10. bekk og að sjálfsögðu erum við að ræða um næsta vetur, framtíðina. Hvað ætla nemendur að gera að loknu grunnskólanámi? „Komast inn í góðan skóla“ er voða algengt svar. Gjarnan fylgir upptalning á einhverjum skólum. Frá fyrstu svona umræðunni minni hef ég farið eftir ákveðinni línu. Góður skóli er sá skóli sem er góður fyrir þig, sá skóli sem hentar þér best. Það er ekki flóknara. Ennþá er ég að taka sömu umræðuna, fara með sömu rulluna. „Ekki horfa á það hvað skólarnir heita. Byrjið á að hugsa hvort þið viljið fara í bóknám eða verknám. Ef bóknám hvort þá í bekkjarkerfi eða áfangakerfi? Ef verknám þá hvaða verknám? Farðu í þann skóla sem er á þínu áhugasviði. Ef þú vilt verða viðskiptafræðingur liggur vel við að fara í Verslunarskólann en fyrir þann sem vill verða bifvélavirki væri Verslunarskólinn afar slakur kostur.“ Það er nefnilega svo mikilvægt að velja ekki skóla út frá einhverju nafni eða einhverri stöðu heldur þann skóla sem mætir þörfum og áhugasviði nemandans. Þessi lenska að gera bóknámi oft hærra undir höfði en verknámi, sem að mínu viti er ekki bara bundin við Ísland, er án efa áhrifavaldur í því að við glímum við skort á iðnaðarmönnum. Þessi hugmyndafræði sem virðist vera ríkjandi, að stúdentspróf og háskólapróf séu eina rétta leiðin. Það virðist líka einhvern veginn vera orðræðan að þeir sem eru klárari fari í bóknám, hinir fari í verknám. Sjálf hef ég oftar en einu sinni lent í rökræðum um slíkt og það gerir mig alltaf jafn reiða! Það er talað um einstaklingsmiðað nám, mismunandi styrkleika, „enginn er góður í öllu, allir eru góðir í einhverju“ en raunin er svo önnur. Ég hef heyrt af nemendum sem veigra sér við að sækja um verknám þar sem þeir vilja ekki fá á sig einhvern stimpil, klárir krakkar sem fara bóknámsbrautina vegna utanaðkomandi pressu. Ég hef heyrt fleiri en eitt foreldri tala um að „auðvitað er mikilvægt að hafa iðnaðarmenn, einhverjir þurfa að sinna þessum störfum en ekki mitt barn.“ Þá opna ég venjulega munninn og læta í mér heyra (ekki að hann sér almennt lokaður og þegjandi svo sem). Stundum þegar ég ræði þetta, og fólk þekkir ekki minn bakgrunn, telur það mig bara vera einhverja bitra gellu sem gekk illa í skóla og er á móti kerfinu. Þvert á móti þá gekk mér mjög vel í skóla, ég er stúdent frá einum af „vinsælu skólunum“ og með þrjár háskólagráður, allt voða bóklegt og innrammað í normið. Það breytir því ekki að ég met verknám bróður míns ekkert minna en allt mitt bóknám og að sama skapi met ég bóknámið mitt ekkert minna en verknámið hans. Við höfum ólíka hæfileika, ólík áhugasvið. Þetta snýst nefnilega um það, hvar hæfileikar manns og áhugasvið liggja, ekki hvaða stimpill er heppilegastur. Þó að þessi stutti pistill muni líklega ekki breyta hugarfari þjóðar vona ég samt sem áður að hann veki einhverja, nemendur, foreldra, kennara, alla til umhugsunar. Hvernig menntasamfélag viljum við hér á Íslandi? Viljum við einsleitt þramm í átt að bóknámi eða fjölbreytta möguleika þar sem við metum fólk jafnt að verðleikum hvort sem það er klárt á bókina eða hagt í höndunum eða jafnvel hvort tveggja. Því það getur bara líka alveg verið þannig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flykkist til Kristófer Már Maronsson Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flýr Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson Skoðun Ofhugsanir: orsök & afleiðing Sara Pálsdóttir Skoðun Íslenski skorturinn Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun Virkjum lýðræðið Jórdís Skúladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson skrifar Skoðun Loftslag eða lífskjör: bæði betra Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Virkjum lýðræðið Jórdís Skúladóttir skrifar Skoðun Ráðstefna um þjóðarátak í húsnæðismálum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Íslenski skorturinn Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Ofhugsanir: orsök & afleiðing Sara Pálsdóttir skrifar Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flykkist til Kristófer Már Maronsson skrifar Skoðun Öldrunarþjónustan – tækifæri og áskoranir Sandra B. Franks skrifar Skoðun ChatGPT um íslenska húsnæðismarkaðinn Yngvi Ómar Sighvatsson skrifar Skoðun Milljónir úr launaumslögum til vopnakaupa Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Í orði en ekki á borði - stuðningur Íslands við Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Fatlað fólk á Íslandi Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hver er ábyrgð Icelandair? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Gervigreindin og atvinnulífið Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Eins og þú kallar í skóginn….. – við þurfum að þora að ræða viðkvæmu málin Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hinn stóri pakki ósýnilegrar reynslu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun GOGG, GOGG, GOGG og aftur GOGG Guðrún Njálsdóttir skrifar Skoðun Eru sumir íslenskir stjórnmálamenn að bergmála áróður Kremlar? Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Beðið eftir orkumálaráðherra Eggert Valur Guðmundsson,Gunnar Aron Ólason skrifar Skoðun Ísland: Landið sem unga fólkið flýr Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun „Við verðum að fylgja lögum“ Hópur listafólks skrifar Skoðun Ég er ekki alki Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun „Þetta reddast“ og heilsan að húfi? Alexander Aron Guðjónsson,Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Nauðsyn námsgagna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýar Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ég er kennari. Grunnskólakennari. Ég vinn við það að kenna unglingum samfélagsfræði og reyni eftir bestu getu að sinna því starfi af metnaði, áhuga og einlægni. Nú er ég í 5. skipti á mínum 10 ára kennaraferli að útskrifa umsjónarnemendur mína úr 10. bekk og að sjálfsögðu erum við að ræða um næsta vetur, framtíðina. Hvað ætla nemendur að gera að loknu grunnskólanámi? „Komast inn í góðan skóla“ er voða algengt svar. Gjarnan fylgir upptalning á einhverjum skólum. Frá fyrstu svona umræðunni minni hef ég farið eftir ákveðinni línu. Góður skóli er sá skóli sem er góður fyrir þig, sá skóli sem hentar þér best. Það er ekki flóknara. Ennþá er ég að taka sömu umræðuna, fara með sömu rulluna. „Ekki horfa á það hvað skólarnir heita. Byrjið á að hugsa hvort þið viljið fara í bóknám eða verknám. Ef bóknám hvort þá í bekkjarkerfi eða áfangakerfi? Ef verknám þá hvaða verknám? Farðu í þann skóla sem er á þínu áhugasviði. Ef þú vilt verða viðskiptafræðingur liggur vel við að fara í Verslunarskólann en fyrir þann sem vill verða bifvélavirki væri Verslunarskólinn afar slakur kostur.“ Það er nefnilega svo mikilvægt að velja ekki skóla út frá einhverju nafni eða einhverri stöðu heldur þann skóla sem mætir þörfum og áhugasviði nemandans. Þessi lenska að gera bóknámi oft hærra undir höfði en verknámi, sem að mínu viti er ekki bara bundin við Ísland, er án efa áhrifavaldur í því að við glímum við skort á iðnaðarmönnum. Þessi hugmyndafræði sem virðist vera ríkjandi, að stúdentspróf og háskólapróf séu eina rétta leiðin. Það virðist líka einhvern veginn vera orðræðan að þeir sem eru klárari fari í bóknám, hinir fari í verknám. Sjálf hef ég oftar en einu sinni lent í rökræðum um slíkt og það gerir mig alltaf jafn reiða! Það er talað um einstaklingsmiðað nám, mismunandi styrkleika, „enginn er góður í öllu, allir eru góðir í einhverju“ en raunin er svo önnur. Ég hef heyrt af nemendum sem veigra sér við að sækja um verknám þar sem þeir vilja ekki fá á sig einhvern stimpil, klárir krakkar sem fara bóknámsbrautina vegna utanaðkomandi pressu. Ég hef heyrt fleiri en eitt foreldri tala um að „auðvitað er mikilvægt að hafa iðnaðarmenn, einhverjir þurfa að sinna þessum störfum en ekki mitt barn.“ Þá opna ég venjulega munninn og læta í mér heyra (ekki að hann sér almennt lokaður og þegjandi svo sem). Stundum þegar ég ræði þetta, og fólk þekkir ekki minn bakgrunn, telur það mig bara vera einhverja bitra gellu sem gekk illa í skóla og er á móti kerfinu. Þvert á móti þá gekk mér mjög vel í skóla, ég er stúdent frá einum af „vinsælu skólunum“ og með þrjár háskólagráður, allt voða bóklegt og innrammað í normið. Það breytir því ekki að ég met verknám bróður míns ekkert minna en allt mitt bóknám og að sama skapi met ég bóknámið mitt ekkert minna en verknámið hans. Við höfum ólíka hæfileika, ólík áhugasvið. Þetta snýst nefnilega um það, hvar hæfileikar manns og áhugasvið liggja, ekki hvaða stimpill er heppilegastur. Þó að þessi stutti pistill muni líklega ekki breyta hugarfari þjóðar vona ég samt sem áður að hann veki einhverja, nemendur, foreldra, kennara, alla til umhugsunar. Hvernig menntasamfélag viljum við hér á Íslandi? Viljum við einsleitt þramm í átt að bóknámi eða fjölbreytta möguleika þar sem við metum fólk jafnt að verðleikum hvort sem það er klárt á bókina eða hagt í höndunum eða jafnvel hvort tveggja. Því það getur bara líka alveg verið þannig.
Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason Skoðun
Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun
Skoðun Hvað lærum við af hinum sem er ósammála? Samtal um loftslagsmál Haukur Logi Jóhannsson skrifar
Skoðun Tölum um það sem er í boði fyrir ungt fólk Bjarney Rún Haraldsdóttir,Eva Rós Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? - Seinni hluti Magnea Marinósdóttir skrifar
Skoðun Það sem við vökvum, það vex: Taktu stjórn á algóritma samfélagsmiðla og huga þínum Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason skrifar
Skoðun Eins og þú kallar í skóginn….. – við þurfum að þora að ræða viðkvæmu málin Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar
Skoðun Eru sumir íslenskir stjórnmálamenn að bergmála áróður Kremlar? Guðni Freyr Öfjörð skrifar
Skoðun Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir skrifar
Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu - Samanburður við nágrannalöndin Þórarinn Hjaltason Skoðun
Eiga íbúðir að vera heimili fólks eða fjárfestingarkostur og munaðarvara? Magnea Marinósdóttir Skoðun