Mjúkir taktar með klassískum áhrifum Björn Teitsson skrifar 7. desember 2014 11:30 Kiasmos Tónlist Kiasmos Kiasmos Erased Tapes Kiasmos er samstarfsverkefni þeirra Ólafs Arnalds, sem hefur getið sér ágætis orð fyrir tilraunakennda tónlist undir klassískum áhrifum, og hins færeyska Janusar Rasmussen, sem er þekktastur sem aðaldriffjöðrin í rafpoppsveitinni Bloodgroup. Hafa þeir félagar starfað saman um nokkurt skeið og sent frá sér stuttskífur með óreglulegu millibili. Í lok októbermánaðar leit fyrsta breiðskífa piltanna dagsins ljós og er gripurinn samnefndur samstarfsverkefninu/hljómsveitinni. Um er að ræða vandaða plötu sem flokkast til raftónlistar og sem slík er hún jafnvel nokkuð tilraunakennd. Klassísk áhrif frá Ólafi koma berlega í ljós og þá notast þeir félagar við talsvert af „live“ hljóðfærum sem gefa hljómnum aðra vídd. Taktarnir eru útpældir, hljómurinn er mjúkur, ef svo má að orði komast, og erfitt að henda reiður á hvort tónlistin sé dansvæn eða ekki. Kæmi til þess að platan yrði spiluð á klúbbi, væri það líklega rétt fyrir lokun þegar hugur gesta er orðinn tómur og fljótandi. Ef til vill myndi enska orðið „atmospheric“ hæfa hér – en því miður virðist íslenskan ekki geta fangað þá stemningu sem orðinu fylgir. En raftónlistaráhugamenn vita. Þeir vita. Þeir Ólafur og Janus ná að mynda ágætan heildarsvip, platan er jöfn og sterk frá upphafi til enda. Bestu lögin eru níu mínútna súpurnar Thrown og Burnt en hápunktinum er náð í Bent – sem er líklegasta lagið til að slá í gegn á klúbbagólfum Evrópu, hafi það ekki gert það nú þegar.Platan er sem fyrr segir einkar vönduð. Helsti galli hennar, ef galla skyldi kalla, væri að hún er of vönduð. Orðsporið sem fer af þeim Ólafi og Janusi er að þeir séu miklir fullkomnunarsinnar, sem er auðvitað jákvætt. En hljómurinn mætti vera aðeins meira „dirty.“ En það mætti auðvitað segja um allt. Já, allt!Niðurstaða:Flott skífa frá metnaðarfullum tónlistarmönnum sem hafa lagt mikla vinnu í verkið. Mögulega of mikla, hljómurinn mætti vera smá „dirty.“ Gagnrýni Menning Mest lesið Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Menning Þórdís Björk og Júlí Heiðar eignuðust hárprúða stúlku Lífið Af vængjum fram: Búlgörsku mafíunni að mæta yrði Ásdísi dömpað Lífið Baltasar og Sunneva afhjúpa kynið Lífið Forseti Hæstaréttar og Kristján Loftsson í gámapartýi Lífið Matti og tengdó selja 220 milljóna króna einbýlishús Lífið Endurtekið hvött til að hvíla bláa litinn Lífið Inga Lind selur íbúð við Valshlíð Lífið Gleðitár hjá hundrað konum á Geysi Lífið Föruneyti Pingsins: Enn barist í Baldurs Gate Lífið Fleiri fréttir Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira
Tónlist Kiasmos Kiasmos Erased Tapes Kiasmos er samstarfsverkefni þeirra Ólafs Arnalds, sem hefur getið sér ágætis orð fyrir tilraunakennda tónlist undir klassískum áhrifum, og hins færeyska Janusar Rasmussen, sem er þekktastur sem aðaldriffjöðrin í rafpoppsveitinni Bloodgroup. Hafa þeir félagar starfað saman um nokkurt skeið og sent frá sér stuttskífur með óreglulegu millibili. Í lok októbermánaðar leit fyrsta breiðskífa piltanna dagsins ljós og er gripurinn samnefndur samstarfsverkefninu/hljómsveitinni. Um er að ræða vandaða plötu sem flokkast til raftónlistar og sem slík er hún jafnvel nokkuð tilraunakennd. Klassísk áhrif frá Ólafi koma berlega í ljós og þá notast þeir félagar við talsvert af „live“ hljóðfærum sem gefa hljómnum aðra vídd. Taktarnir eru útpældir, hljómurinn er mjúkur, ef svo má að orði komast, og erfitt að henda reiður á hvort tónlistin sé dansvæn eða ekki. Kæmi til þess að platan yrði spiluð á klúbbi, væri það líklega rétt fyrir lokun þegar hugur gesta er orðinn tómur og fljótandi. Ef til vill myndi enska orðið „atmospheric“ hæfa hér – en því miður virðist íslenskan ekki geta fangað þá stemningu sem orðinu fylgir. En raftónlistaráhugamenn vita. Þeir vita. Þeir Ólafur og Janus ná að mynda ágætan heildarsvip, platan er jöfn og sterk frá upphafi til enda. Bestu lögin eru níu mínútna súpurnar Thrown og Burnt en hápunktinum er náð í Bent – sem er líklegasta lagið til að slá í gegn á klúbbagólfum Evrópu, hafi það ekki gert það nú þegar.Platan er sem fyrr segir einkar vönduð. Helsti galli hennar, ef galla skyldi kalla, væri að hún er of vönduð. Orðsporið sem fer af þeim Ólafi og Janusi er að þeir séu miklir fullkomnunarsinnar, sem er auðvitað jákvætt. En hljómurinn mætti vera aðeins meira „dirty.“ En það mætti auðvitað segja um allt. Já, allt!Niðurstaða:Flott skífa frá metnaðarfullum tónlistarmönnum sem hafa lagt mikla vinnu í verkið. Mögulega of mikla, hljómurinn mætti vera smá „dirty.“
Gagnrýni Menning Mest lesið Gríman 2024: Saknaðarilmur hlaut flestar tilnefningar Menning Þórdís Björk og Júlí Heiðar eignuðust hárprúða stúlku Lífið Af vængjum fram: Búlgörsku mafíunni að mæta yrði Ásdísi dömpað Lífið Baltasar og Sunneva afhjúpa kynið Lífið Forseti Hæstaréttar og Kristján Loftsson í gámapartýi Lífið Matti og tengdó selja 220 milljóna króna einbýlishús Lífið Endurtekið hvött til að hvíla bláa litinn Lífið Inga Lind selur íbúð við Valshlíð Lífið Gleðitár hjá hundrað konum á Geysi Lífið Föruneyti Pingsins: Enn barist í Baldurs Gate Lífið Fleiri fréttir Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira