Frosti segir ómögulegt að eiginkona ráðherra hefði getað hagnast

„Mér fannst þessi grein byggja á einhverjum misskilningi,“ segir Frosti Sigurjónsson, formaður efnahags- og viðskiptanefndar Alþingis, í samtali við Vísi. Greinin sem um ræðir er pistill Jóhannesar Benediktssonar á Stundinni þar sem því er velt upp að félög á Tortóla hafi hagnast á breyttu skattaundanþágu sem samþykkt var undir lok síðasta árs.

Lögin voru samþykkt í byrjun nóvember á síðasta ári og fela í sér undanþágu gömlu viðskiptabankanna og sparisjóðanna frá skattskyldu og greiðslu afdráttarskatts af vöxtum sem greiddir eru úr landi. Undanþágan byggir á þeirri forsendu að við greiðslu stöðugleikaframlagsins sæti eignir þeirra ekki lengur fjármagnshöftum .

„Þarna var ekki verið að afnema skattskyldu heldur aðeins afdráttarskattinn,“ segir Frosti. „Fyrirtækin, sem áttu að halda utan um skuldabréfaútgáfur föllnu bankanna til kröfuhafanna, sem nema þúsundum, vildu ekki taka bréfin til skráningar ef að á þeim hvíldi afdráttarskattur. Þau sögðu að verkefnið yrði þá illframkvæmanlegt.“

Ástæðan fyrir því var sú að erfitt hefði verið að vita hjá hverjum það ætti að halda skattinum eftir og mismiklum þá eftir því í hvaða ríki kröfuhafinn greiðir sína skatta. „Málið var kynnt vel fyrir okkur í efnahags- og viðskiptanefnd og við sáum fyrir okkur að með meiri kostnaði við skuldabréfaútgáfuna þá myndi minna renna í ríkissjóð. Því var þessi leið farin.“

Gullgerðarlist ef almennir kröfuhafa hagnast

Í áðurnefndum pistli á Stundinni er rýnt í ræður þingmanna þegar frumvarpið var til meðferðar í þinginu. Þar kemur meðal annars fram að þessi undanþága kemur þeim best sem eiga félög í skattaskjólum á borð við Tortóla. Þar eru ræður nokkurra þingmanna raktar, meðal annars ræða frá Frosta.

Í einni þeirra sagði Frosti að „[sér væri] ekki kunnugt um hvort eitthvert Tortóla-lið [væri] meðal eigenda að kröfum í slitabúin. Við spurðum ráðuneytið hvort ríkissjóður færi á mis við einhverjar tekjur með þessari undanþágu. Svörin voru á þá leið að ekki væri gert ráð fyrir því, það væri kannski ekki hægt að útiloka það gjörsamlega.“

Anna Stella Pálsdóttir, eiginkona forsætisráðherra Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar, er eigandi félags sem skráð er á Tortóla og er ýjað að því í niðurlagi greinarinnar að þau hjón hafi mögulega verið þau einu sem græddu á málinu. Frosti segir það alrangt og í raun fráleitt.

„Það er þannig með skattlagningu á fjármagnstekjur að þú verður að hafa einhvern hagnað svo það sé mögulegt. Það er ekki hægt að skattleggja tap,“ segir Frosti. Hann segir enn fremur að ómögulegt hafi verið fyrir eiginkonu ráðherrans að hagnast með því að framselja kröfu sína.

„Það hefði þá verið einhver gullgerðarlist sem ég skil ekki. Það er ómögulegt þar sem hún er í svo djúpu tapi sem almennur kröfuhafi. Aðilarnir sem keyptu kröfur skömmu eftir hrun á fimm prósentum af nafnvirði og seldu svo fyrir fimmfalt hærra verð, þeir hagnast. En það er algerlega ómögulegt fyrir hana þar sem hún átti eign sína fyrir fall bankanna,“ segir Frosti að lokum.