Erum við á réttri leið? Guðrún Helga Bjarnadóttir skrifar 28. apríl 2014 21:30 Ég hef velt því fyrir mér síðustu misseri hvort við erum örugglega á réttri leið í forvörnum gegn kynferðislegu ofbeldi á börnum. Samtökin sem ég hef starfað fyrir frá 2009 heita samtökin Blátt áfram – forvarnarverkefni. Þau hafa lagt höfuðáherslu á að fræða fullorðna fólkið. Fræðslan gengur út á að finna leiðir til að koma í veg fyrir ofbeldi. Þetta kallast fyrsta stigs forvörn og er alfarið byggt á ábyrgð hins fullorðna. Síðustu tvö árin hef ég tekið eftir aukinni áherslu fólks á að fræða börnin, sem er vel. En þessi áhersla virðist ekki haldast í hendur við að fræða fullorðna, kennara, foreldra og aðra sem koma að uppeldi og fræðslu barna. Því spyr ég mig; Er rétt að leggja þá ábyrgð á börn að þau eigi að vita hvert á að leita, þau eigi að vita hvar mörk liggja og þau eigi að vita hvernig þau eiga að bregðast við? Eru hinir fullorðnu undir það búin að taka rétt á móti þessum börnum? Ég spyr mig líka hvort of mikil áhersla sé lögð á að sinna börnunum EFTIR að brot hafa átt sér stað, eða viljum við allt til vinna að brotin eigi sér alls EKKI stað. Þar liggur munurinn. Hinir fullorðnu, hinir eldri og/eða hinir sterkari eru þau sem fremja brot á börnum. Skilaboðin eiga fyrst og fremst að ná til þeirra. Þið berið ábyrgðina, ekki börnin. Það er ykkar að gera allt sem í ykkar valdi stendur til að koma í veg fyrir að ofbeldi eigi sér stað. Ég sé ekki að við Íslendingar séum að sinna því nægjanlega vel. Samtökin Blátt áfram hafa síðustu 7 árin boðið upp á námskeið, námskeiðið Verndara barna, sem snýst fyrst og fremst um að koma í veg fyrir að kynferðislegt ofbeldi eigi sér stað. Þar sem erfitt er að koma í veg fyrir að allt ofbeldi eigi sér stað, er í öðru lagi unnið með viðbrögð hins fullorðna. Hvernig eigum við að bregðast við? Hvert leitum við? Hvað svo? Liggur þetta ekki í augum uppi? Er þetta ekki það sem er mikilvægast? Er eðlilegt að fræða börn frá leikskólaaldri um kynferðisofbeldi, benda þeim á hvað þau geta gert ef eða þegar þau eða einhver sem þau þekkja hafa orðið fyrir því, ef hinir fullorðnu eru ekki undir það búin að bregðast rétt við? Er eðlilegt að fræða börn um þeirra persónulegu mörk og einkastaðina til að koma í veg fyrir kynferðisofbeldi eða hvaða ofbeldi sem er, ef hinir fullorðnu vita ekki hvað forvörn er eða hvað hjálpar barninu ef þetta er ekki virt? Kæru foreldrar, kennarar, þjálfarar, ömmur og afar. Takið ábyrgðina í ykkar hendur. Ekki bíða eftir að eitthvað slæmt gerist fyrir börnin í ykkar lífi. Sautján prósent barna verður fyrir kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur (Hrefna Ólafsdóttir, 2011) það er sú staðreynd sem blasir við. Það gæti verið þitt barn eða barn í þinni umsjá. Hjálpið okkur að stöðva þennan faraldur sem hefur fengið að geisa frá örófi alda. Skoðið hvaða fræðsla er í boði og takið næsta skref – í þágu barnanna – með stuðningi við Verndara barna og þátttöku í árangursríku forvarnarstarfi þeirra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Að hengja prest fyrir biskup, að hengja manneskju fyrir stofnun Hödd Vilhjálmsdóttir Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Sjá meira
Ég hef velt því fyrir mér síðustu misseri hvort við erum örugglega á réttri leið í forvörnum gegn kynferðislegu ofbeldi á börnum. Samtökin sem ég hef starfað fyrir frá 2009 heita samtökin Blátt áfram – forvarnarverkefni. Þau hafa lagt höfuðáherslu á að fræða fullorðna fólkið. Fræðslan gengur út á að finna leiðir til að koma í veg fyrir ofbeldi. Þetta kallast fyrsta stigs forvörn og er alfarið byggt á ábyrgð hins fullorðna. Síðustu tvö árin hef ég tekið eftir aukinni áherslu fólks á að fræða börnin, sem er vel. En þessi áhersla virðist ekki haldast í hendur við að fræða fullorðna, kennara, foreldra og aðra sem koma að uppeldi og fræðslu barna. Því spyr ég mig; Er rétt að leggja þá ábyrgð á börn að þau eigi að vita hvert á að leita, þau eigi að vita hvar mörk liggja og þau eigi að vita hvernig þau eiga að bregðast við? Eru hinir fullorðnu undir það búin að taka rétt á móti þessum börnum? Ég spyr mig líka hvort of mikil áhersla sé lögð á að sinna börnunum EFTIR að brot hafa átt sér stað, eða viljum við allt til vinna að brotin eigi sér alls EKKI stað. Þar liggur munurinn. Hinir fullorðnu, hinir eldri og/eða hinir sterkari eru þau sem fremja brot á börnum. Skilaboðin eiga fyrst og fremst að ná til þeirra. Þið berið ábyrgðina, ekki börnin. Það er ykkar að gera allt sem í ykkar valdi stendur til að koma í veg fyrir að ofbeldi eigi sér stað. Ég sé ekki að við Íslendingar séum að sinna því nægjanlega vel. Samtökin Blátt áfram hafa síðustu 7 árin boðið upp á námskeið, námskeiðið Verndara barna, sem snýst fyrst og fremst um að koma í veg fyrir að kynferðislegt ofbeldi eigi sér stað. Þar sem erfitt er að koma í veg fyrir að allt ofbeldi eigi sér stað, er í öðru lagi unnið með viðbrögð hins fullorðna. Hvernig eigum við að bregðast við? Hvert leitum við? Hvað svo? Liggur þetta ekki í augum uppi? Er þetta ekki það sem er mikilvægast? Er eðlilegt að fræða börn frá leikskólaaldri um kynferðisofbeldi, benda þeim á hvað þau geta gert ef eða þegar þau eða einhver sem þau þekkja hafa orðið fyrir því, ef hinir fullorðnu eru ekki undir það búin að bregðast rétt við? Er eðlilegt að fræða börn um þeirra persónulegu mörk og einkastaðina til að koma í veg fyrir kynferðisofbeldi eða hvaða ofbeldi sem er, ef hinir fullorðnu vita ekki hvað forvörn er eða hvað hjálpar barninu ef þetta er ekki virt? Kæru foreldrar, kennarar, þjálfarar, ömmur og afar. Takið ábyrgðina í ykkar hendur. Ekki bíða eftir að eitthvað slæmt gerist fyrir börnin í ykkar lífi. Sautján prósent barna verður fyrir kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur (Hrefna Ólafsdóttir, 2011) það er sú staðreynd sem blasir við. Það gæti verið þitt barn eða barn í þinni umsjá. Hjálpið okkur að stöðva þennan faraldur sem hefur fengið að geisa frá örófi alda. Skoðið hvaða fræðsla er í boði og takið næsta skref – í þágu barnanna – með stuðningi við Verndara barna og þátttöku í árangursríku forvarnarstarfi þeirra.
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar