Eins og að horfa á bíómynd í óvanalega hárri upplausn Jónas Sen skrifar 14. apríl 2016 10:15 „Emilía lék blaðlaust og fipaðist aldrei,“ segir í dómnum. Vísir/Pjetur Tónlist Sinfóníutónleikar Verk eftir Ibert, Ravel og Dvorák í flutningi Sinfóníuhljómsveitar Íslands Einleikari: Emilía Rós Sigfúsdóttir. Stjórnandi: Antonio Méndez. Eldborg, Hörpu Fimmtudaginn 7. apríl Emilía Rós Sigfúsdóttir kom, sá og sigraði á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið. Hún er flautuleikari og var í aðalhlutverkinu í konsertinum eftir Jaques Ibert. Þetta er snúin tónsmíð, laglínur einleikarans eru flúraðar og vísa í allar áttir. Það getur varla verið auðvelt að læra þær utanað. En Emilía lék blaðlaust og fipaðist aldrei. Ekki aðeins var tæknileg hlið flutningsins afburðagóð, túlkunin var fullkomlega trúverðug líka. Tónlistin er lífleg, rytmísk og snörp, en hægari hlutar eru innhverfir og draumkenndir. Hver svo sem stemningin var þá miðlaði Emilía henni áreynslulaust til áheyrenda. Það var unaður að hlýða á hana leika. Hljómsveitarstjórinn, Antonio Méndez fylgdi Emilíu líka af kostgæfni, útkoman var hárfínt samspil. Tvo önnur verk voru á dagskránni, hið fyrra var Rapsodie espagnole eftir Ravel. Rapsódía er frjálslegt tónlistarform þar sem oft er leitast við að segja sögu í tónum. Í verki Ravels er andrúmsloftið grípandi, lengi vel er tónlistin lágstemmd, en það er í henni sterk undiralda; maður hefur á tilfinningunni að eitthvað rosalegt sé í aðsigi. Músíkin rís enda upp í magnaða hápunkta, þeir eru gríðarlega áhrifamiklir. Tónlistin var enn öflugri vegna þess hve leikur hljómsveitarinnar var góður. Satt best að segja er langt síðan hún hefur spilað af slíkri nákvæmni. Sinfónían er vissulega oftast góð, en smáatriðin eru misvel útfærð. Núna var flutningurinn kraftmikill, en samt voru smæstu blæbrigði fáguð og smekklega sett fram. Það var eins og að horfa á bíómynd í óvanalega hárri upplausn, þar sem hægt er að sjá hvert hár á viðkomandi leikara, hvert gras í garðinum, hverja flugu á sveimi. Eftir hlé var áttunda sinfónían eftir Dvorák á efnisskránni. Þetta er stórbrotin tónsmíð með safaríkum laglínum og hnausþykkum hljómum sem skapa munúðarfullt andrúmsloft. Músíkin er myndræn og þegar hljómsveitin lék hana sá maður allt mögulegt fyrir sér. Aftur voru smáatriðin fínlega ofin, og meginlínur skýrt mótaðar. Strengirnir voru sérlega samtaka og fókuseraðir, og aðrir hljóðfærahópar voru pottþéttir. Krafturinn í túlkuninni var sannfærandi, það var í henni flæði og andagift sem gaman var að upplifa. Þetta var frábært!Niðurstaða: Óaðfinnanlegir tónleikar; magnaður hljómsveitarleikur, glæsilegur einleikur. Menning Mest lesið Talin ólíklegust til að komast áfram Lífið Bauð öllum bæjarbúum í matarboð Lífið Á slóðum Arabíu Lárens með Anthony Hopkins Bíó og sjónvarp „Æskuheimilið hans er bara rústir“ Lífið Vítalía og Arnar Grant í kossaflensi Lífið Myndavél frá afa algjör fjársjóður Tíska og hönnun „Ekki lengur þræll þess að finnast ég ekki nóg“ Lífið Gult og glæsilegt einbýlishús Sölva til sölu Lífið „Vildi greinilega ekki að einhver úr fjölskyldunni kæmi að honum“ Lífið Lykilfólkið á bak við tjöldin hjá forsetaefnunum Lífið Fleiri fréttir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Tröllaukinn kór valtaði yfir pínulítinn píanóleikara True Detective: Draugagangur á Dalvík Sjá meira
Tónlist Sinfóníutónleikar Verk eftir Ibert, Ravel og Dvorák í flutningi Sinfóníuhljómsveitar Íslands Einleikari: Emilía Rós Sigfúsdóttir. Stjórnandi: Antonio Méndez. Eldborg, Hörpu Fimmtudaginn 7. apríl Emilía Rós Sigfúsdóttir kom, sá og sigraði á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar Íslands á fimmtudagskvöldið. Hún er flautuleikari og var í aðalhlutverkinu í konsertinum eftir Jaques Ibert. Þetta er snúin tónsmíð, laglínur einleikarans eru flúraðar og vísa í allar áttir. Það getur varla verið auðvelt að læra þær utanað. En Emilía lék blaðlaust og fipaðist aldrei. Ekki aðeins var tæknileg hlið flutningsins afburðagóð, túlkunin var fullkomlega trúverðug líka. Tónlistin er lífleg, rytmísk og snörp, en hægari hlutar eru innhverfir og draumkenndir. Hver svo sem stemningin var þá miðlaði Emilía henni áreynslulaust til áheyrenda. Það var unaður að hlýða á hana leika. Hljómsveitarstjórinn, Antonio Méndez fylgdi Emilíu líka af kostgæfni, útkoman var hárfínt samspil. Tvo önnur verk voru á dagskránni, hið fyrra var Rapsodie espagnole eftir Ravel. Rapsódía er frjálslegt tónlistarform þar sem oft er leitast við að segja sögu í tónum. Í verki Ravels er andrúmsloftið grípandi, lengi vel er tónlistin lágstemmd, en það er í henni sterk undiralda; maður hefur á tilfinningunni að eitthvað rosalegt sé í aðsigi. Músíkin rís enda upp í magnaða hápunkta, þeir eru gríðarlega áhrifamiklir. Tónlistin var enn öflugri vegna þess hve leikur hljómsveitarinnar var góður. Satt best að segja er langt síðan hún hefur spilað af slíkri nákvæmni. Sinfónían er vissulega oftast góð, en smáatriðin eru misvel útfærð. Núna var flutningurinn kraftmikill, en samt voru smæstu blæbrigði fáguð og smekklega sett fram. Það var eins og að horfa á bíómynd í óvanalega hárri upplausn, þar sem hægt er að sjá hvert hár á viðkomandi leikara, hvert gras í garðinum, hverja flugu á sveimi. Eftir hlé var áttunda sinfónían eftir Dvorák á efnisskránni. Þetta er stórbrotin tónsmíð með safaríkum laglínum og hnausþykkum hljómum sem skapa munúðarfullt andrúmsloft. Músíkin er myndræn og þegar hljómsveitin lék hana sá maður allt mögulegt fyrir sér. Aftur voru smáatriðin fínlega ofin, og meginlínur skýrt mótaðar. Strengirnir voru sérlega samtaka og fókuseraðir, og aðrir hljóðfærahópar voru pottþéttir. Krafturinn í túlkuninni var sannfærandi, það var í henni flæði og andagift sem gaman var að upplifa. Þetta var frábært!Niðurstaða: Óaðfinnanlegir tónleikar; magnaður hljómsveitarleikur, glæsilegur einleikur.
Menning Mest lesið Talin ólíklegust til að komast áfram Lífið Bauð öllum bæjarbúum í matarboð Lífið Á slóðum Arabíu Lárens með Anthony Hopkins Bíó og sjónvarp „Æskuheimilið hans er bara rústir“ Lífið Vítalía og Arnar Grant í kossaflensi Lífið Myndavél frá afa algjör fjársjóður Tíska og hönnun „Ekki lengur þræll þess að finnast ég ekki nóg“ Lífið Gult og glæsilegt einbýlishús Sölva til sölu Lífið „Vildi greinilega ekki að einhver úr fjölskyldunni kæmi að honum“ Lífið Lykilfólkið á bak við tjöldin hjá forsetaefnunum Lífið Fleiri fréttir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Tröllaukinn kór valtaði yfir pínulítinn píanóleikara True Detective: Draugagangur á Dalvík Sjá meira