(Ó)hamingja er smitandi Alexander Briem skrifar 8. ágúst 2013 07:00 Undanfarið hafa margir Íslendingar vælt um það að hvað aðrir Íslendingar væli mikið. Í þessum skrifuðu orðum hef ég búið í Bretlandi í tæpt ár og fólk hér vælir líka gífurlega mikið. Annaðhvort hefur verið allt of kalt eða allt of heitt. Reginmunurinn er kannski sá að það eru ekki jafn skýr merki um undirliggjandi reiði í væli þeirra Breta sem orðið hafa á vegi mínum. Ekki svo að segja að Íslendingar verði bálreiðir út í veðrið en Íslendingum mislíkar vissulega misrétti, og það réttilega. Fólk er einfaldlega ósammála um hvað telst til misréttis, vegna þess að fólk er misjafnt. Sumir eru gagnkynhneigðir og aðrir samkynhneigðir. Helmingur mannkyns er t.d. með öðruvísi kynfæri en ég. Ég er gagnkynhneigður karlmaður og í mínum huga fyrirfinnst ekki meira misrétti en það augljósasta; annars vegar skilar kvenkynið tveimur þriðju af launuðum vinnustundum mannkyns, fær tíund af heildarlaunum mannkyns og á innan við eitt prósent eigna. Hins vegar sú staðreynd að í núverandi heimalandi mínu sagðist aðeins einn af hverjum hundrað vera samkynhneigður, þrátt fyrir að um árabil hafi verið talið að a.m.k. einn af hverjum tíu væri samkynhneigður. Þetta var í fyrstu könnun um kynhneigð sem gerð var á vegum hins opinbera hér. Könnunin er aðeins þriggja ára gömul. Flestir þeirra sem sögðust vera samkynhneigðir bjuggu í Lundúnum en fæstir á Norður-Írlandi. Hvernig ætli útkoman yrði ef sama könnun yrði gerð af hinu opinbera í Rússlandi? Síðan má að sjálfsögðu rífast um alla þessa tölfræði, en til hvers? Hvað fæst út úr því? Frá örófi alda hefur tíðkast að iðka þrætubókarlist til að dreifa athygli almennings frá aðalatriðum. Frá sjálfsögðum mannréttindum. Frá því sem væri hægt að breyta, legði fólk þá orku sem fer í rifrildi í einfaldar gjörðir. Ef það er kalt úti, getum við rætt málin á yfirveguðum nótum á meðan farið er í úlpur. Ef það er heitt úti, fækkum við fötum. „Bombing for peace is like fucking for virginity.“Til valdhafa Fólk getur verið ósammála því sem Jón Gnarr stendur fyrir en allir geta verið sammála um að hann er undantekningin sem sannar regluna. Reglan er sú að valdhafar eru íhaldssamir, sem þýðir bókstaflega að þeir halda í fortíðina og því lengra sem farið er aftur í tímann verður staða kvenna og samkynhneigðra verri og verri. Jón Gnarr er maður í valdastöðu sem notar frumlegar aðferðir til að vekja athygli á sjálfsögðum mannréttindum, athygli sem nær langt út fyrir landsteinana. Því hefur verið hughreystandi að fylgjast með en í raun þykir mér það líka gífurlega sorglegt. Ég fer að hugsa um hvað allir aðrir borgarstjórar, forsetar og ríkisstjórnir heims gætu afrekað en kjósa í stað þess að vera fjötraðir í viðjum vanans og iðka sína þrætubókarlist. Ég velti því alvarlega fyrir mér hvort fólk vilji ekki breytingar til hins betra fyrir alla heildina. Vill fólk bara vekja athygli á sjálfu sér til að koma sér áfram á ímyndaða toppinn? Vill fólk kannski bara búa í sjálffélagi í stað samfélags? Ekki lítur út fyrir það þegar við göngum saman, hvort sem það er í Druslugöngu eða Gleðigöngu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson Skoðun Skoðun Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Náttúruminjasafn Íslands má sinna sýningahaldi! Hilmar J. Malmquist skrifar Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hjarta umhverfismála Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Sjá meira
Undanfarið hafa margir Íslendingar vælt um það að hvað aðrir Íslendingar væli mikið. Í þessum skrifuðu orðum hef ég búið í Bretlandi í tæpt ár og fólk hér vælir líka gífurlega mikið. Annaðhvort hefur verið allt of kalt eða allt of heitt. Reginmunurinn er kannski sá að það eru ekki jafn skýr merki um undirliggjandi reiði í væli þeirra Breta sem orðið hafa á vegi mínum. Ekki svo að segja að Íslendingar verði bálreiðir út í veðrið en Íslendingum mislíkar vissulega misrétti, og það réttilega. Fólk er einfaldlega ósammála um hvað telst til misréttis, vegna þess að fólk er misjafnt. Sumir eru gagnkynhneigðir og aðrir samkynhneigðir. Helmingur mannkyns er t.d. með öðruvísi kynfæri en ég. Ég er gagnkynhneigður karlmaður og í mínum huga fyrirfinnst ekki meira misrétti en það augljósasta; annars vegar skilar kvenkynið tveimur þriðju af launuðum vinnustundum mannkyns, fær tíund af heildarlaunum mannkyns og á innan við eitt prósent eigna. Hins vegar sú staðreynd að í núverandi heimalandi mínu sagðist aðeins einn af hverjum hundrað vera samkynhneigður, þrátt fyrir að um árabil hafi verið talið að a.m.k. einn af hverjum tíu væri samkynhneigður. Þetta var í fyrstu könnun um kynhneigð sem gerð var á vegum hins opinbera hér. Könnunin er aðeins þriggja ára gömul. Flestir þeirra sem sögðust vera samkynhneigðir bjuggu í Lundúnum en fæstir á Norður-Írlandi. Hvernig ætli útkoman yrði ef sama könnun yrði gerð af hinu opinbera í Rússlandi? Síðan má að sjálfsögðu rífast um alla þessa tölfræði, en til hvers? Hvað fæst út úr því? Frá örófi alda hefur tíðkast að iðka þrætubókarlist til að dreifa athygli almennings frá aðalatriðum. Frá sjálfsögðum mannréttindum. Frá því sem væri hægt að breyta, legði fólk þá orku sem fer í rifrildi í einfaldar gjörðir. Ef það er kalt úti, getum við rætt málin á yfirveguðum nótum á meðan farið er í úlpur. Ef það er heitt úti, fækkum við fötum. „Bombing for peace is like fucking for virginity.“Til valdhafa Fólk getur verið ósammála því sem Jón Gnarr stendur fyrir en allir geta verið sammála um að hann er undantekningin sem sannar regluna. Reglan er sú að valdhafar eru íhaldssamir, sem þýðir bókstaflega að þeir halda í fortíðina og því lengra sem farið er aftur í tímann verður staða kvenna og samkynhneigðra verri og verri. Jón Gnarr er maður í valdastöðu sem notar frumlegar aðferðir til að vekja athygli á sjálfsögðum mannréttindum, athygli sem nær langt út fyrir landsteinana. Því hefur verið hughreystandi að fylgjast með en í raun þykir mér það líka gífurlega sorglegt. Ég fer að hugsa um hvað allir aðrir borgarstjórar, forsetar og ríkisstjórnir heims gætu afrekað en kjósa í stað þess að vera fjötraðir í viðjum vanans og iðka sína þrætubókarlist. Ég velti því alvarlega fyrir mér hvort fólk vilji ekki breytingar til hins betra fyrir alla heildina. Vill fólk bara vekja athygli á sjálfu sér til að koma sér áfram á ímyndaða toppinn? Vill fólk kannski bara búa í sjálffélagi í stað samfélags? Ekki lítur út fyrir það þegar við göngum saman, hvort sem það er í Druslugöngu eða Gleðigöngu.
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar