Kennslukonan og kjarabaráttan Hulda María Magnúsdóttir skrifar 28. september 2016 15:43 Um daginn stóð ég uppi á borði, íklædd kjól, að reyna að koma skjávarpanum í kennslustofunni minni í lag. Á meðan ég dundaði við þetta grínaðist ég með það hvort þetta væri nú ekki lýsandi fyrir fjárhagsstöðu Reykjavíkurborgar (ekki við sjálfa mig heldur foreldrana sem voru mættir á fund og fylgdust með mér). Það var hlegið, skjávarpinn hrökk í gang og ég gat haldið kynningarfund. Ég var samt ekki að segja neinn brandara. Þrátt fyrir yfirlýsingar borgarstjóra um að X mikið af peningum hafi verið sett í skólakerfið á undanförnum árum verða kennarar lítið sem ekkert varir við það. Það að eitthvað hafi mögulega skánað þýðir ekki að það sé komið í lag. Að tengja það saman að ekki sé hægt að halda uppi ákveðnu þjónustustigi vegna kjarasamninga grunn- og leikskólakennara er hrein móðgun! Í alvöru talað! Get ég ekki fengið launahækkun nema þjónustan við barnið mitt verði skert? Í hvers konar veruleika á ég að fá samviskubit yfir því að vilja sanngjörn laun fyrir vinnuna mína? Krafan í stéttinni núna er 5 ára háskólanám til að fá réttindi sem grunnskólakennari, meistarapróf er skilyrði og það á einfaldlega að borga almennilega fyrir það, punktur. Fyrir þremur árum skrifaði ég opið bréf til borgarfulltrúa í Reykjavík og bauð þeim að koma í heimsókn til mín í kennslustofuna. Reyndar bætti ég um betur og bauð þeim að skipta við mig í eins og viku eða svo, aðeins að leyfa þeim að prófa kennslustofuna (og mér að prófa ráðhúsið). Það er skemmst frá því að segja að enn hefur ekki neinn borgarfulltrúi heimsótt kennslustofuna mína (eða kaffistofuna í skólanum) eða reynt sig við kennsluna. Það er greinilega mun auðveldara að tala um hlutina en að finna þá á eigin skinni. Svo ég leyfi mér að sletta: „If you can´t walk the walk, don´t talk the talk!“ Ekki segja mér að þið vitið af álagi á kennurum, að það þurfi að bæta hitt og þetta og alls konar. Ég veit þetta allt saman og það þarf ekki að segja mér frá því, það þarf ekki að segja neinum kennara frá því. Það sem þarf er að gera eitthvað í því! Hvernig væri að kjörnir fulltrúar myndu leggja það á sig að koma skipulega í heimsóknir í skólana? Þá er ég ekki að tala um tyllidagaheimsóknir með ræðuhöldum og myndatökum heldur alvörunni heimsóknir þar sem talað við kennara og staðan á gólfinu skoðuð! Ég veit að skólakerfið er ekki það eina í borginni sem þarf að reka en ég veit líka að það er hlutfallslega mjög stór hluti og það mætti því væntanlega eyða hlutfallslega góðum tíma borgarfulltrúa í að tala við fólkið sem heldur því uppi! Það er líka ekkert sem bannar sveitarfélögunum að semja hvert við sína kennara og þannig skapa sína eigin stefnu í skólamálum. Að verða sveitarfélagið sem er eftirsóttur vinnustaður fyrir að leggja metnað í að vera í fremstu röð á landinu. Þá er ég ekki að vísa í einhver meðaltöl úr samræmdu prófunum heldur að þörfum nemenda sé sinnt á viðunandi hátt og kennurum búnar aðstæður til að geta mætt þessum þörfum. Það er því miður ekki staðan í dag og ég leyfi mér hér með að skora á minn vinnuveitanda, stærsta sveitarfélag landsins, að fara á undan með góðu fordæmi og sýna í verki að Reykjavík vill raunverulega eiga og viðhalda góðu skólastarfi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Má „ég líka“ fá hærri laun? Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Hraðlest: töfralausn? Haraldur Sigþórsson og Inga María Árnadóttir Skoðun Hégómastefna Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Er starf mitt sem hjúkrunarfræðingur ósýnilegt? Henný Björk Birgisdóttir Skoðun Þarf breytingar í borginni? Inga María Hlíðar Thorsteinsson Skoðun Stöndum vörð um úthverfin Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Um daginn stóð ég uppi á borði, íklædd kjól, að reyna að koma skjávarpanum í kennslustofunni minni í lag. Á meðan ég dundaði við þetta grínaðist ég með það hvort þetta væri nú ekki lýsandi fyrir fjárhagsstöðu Reykjavíkurborgar (ekki við sjálfa mig heldur foreldrana sem voru mættir á fund og fylgdust með mér). Það var hlegið, skjávarpinn hrökk í gang og ég gat haldið kynningarfund. Ég var samt ekki að segja neinn brandara. Þrátt fyrir yfirlýsingar borgarstjóra um að X mikið af peningum hafi verið sett í skólakerfið á undanförnum árum verða kennarar lítið sem ekkert varir við það. Það að eitthvað hafi mögulega skánað þýðir ekki að það sé komið í lag. Að tengja það saman að ekki sé hægt að halda uppi ákveðnu þjónustustigi vegna kjarasamninga grunn- og leikskólakennara er hrein móðgun! Í alvöru talað! Get ég ekki fengið launahækkun nema þjónustan við barnið mitt verði skert? Í hvers konar veruleika á ég að fá samviskubit yfir því að vilja sanngjörn laun fyrir vinnuna mína? Krafan í stéttinni núna er 5 ára háskólanám til að fá réttindi sem grunnskólakennari, meistarapróf er skilyrði og það á einfaldlega að borga almennilega fyrir það, punktur. Fyrir þremur árum skrifaði ég opið bréf til borgarfulltrúa í Reykjavík og bauð þeim að koma í heimsókn til mín í kennslustofuna. Reyndar bætti ég um betur og bauð þeim að skipta við mig í eins og viku eða svo, aðeins að leyfa þeim að prófa kennslustofuna (og mér að prófa ráðhúsið). Það er skemmst frá því að segja að enn hefur ekki neinn borgarfulltrúi heimsótt kennslustofuna mína (eða kaffistofuna í skólanum) eða reynt sig við kennsluna. Það er greinilega mun auðveldara að tala um hlutina en að finna þá á eigin skinni. Svo ég leyfi mér að sletta: „If you can´t walk the walk, don´t talk the talk!“ Ekki segja mér að þið vitið af álagi á kennurum, að það þurfi að bæta hitt og þetta og alls konar. Ég veit þetta allt saman og það þarf ekki að segja mér frá því, það þarf ekki að segja neinum kennara frá því. Það sem þarf er að gera eitthvað í því! Hvernig væri að kjörnir fulltrúar myndu leggja það á sig að koma skipulega í heimsóknir í skólana? Þá er ég ekki að tala um tyllidagaheimsóknir með ræðuhöldum og myndatökum heldur alvörunni heimsóknir þar sem talað við kennara og staðan á gólfinu skoðuð! Ég veit að skólakerfið er ekki það eina í borginni sem þarf að reka en ég veit líka að það er hlutfallslega mjög stór hluti og það mætti því væntanlega eyða hlutfallslega góðum tíma borgarfulltrúa í að tala við fólkið sem heldur því uppi! Það er líka ekkert sem bannar sveitarfélögunum að semja hvert við sína kennara og þannig skapa sína eigin stefnu í skólamálum. Að verða sveitarfélagið sem er eftirsóttur vinnustaður fyrir að leggja metnað í að vera í fremstu röð á landinu. Þá er ég ekki að vísa í einhver meðaltöl úr samræmdu prófunum heldur að þörfum nemenda sé sinnt á viðunandi hátt og kennurum búnar aðstæður til að geta mætt þessum þörfum. Það er því miður ekki staðan í dag og ég leyfi mér hér með að skora á minn vinnuveitanda, stærsta sveitarfélag landsins, að fara á undan með góðu fordæmi og sýna í verki að Reykjavík vill raunverulega eiga og viðhalda góðu skólastarfi.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar