Ísland er landið Marta Eiríksdóttir skrifar 26. maí 2015 07:00 Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00 Mest lesið Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Mannréttindi sama hvað Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Sjá meira
Það er gott að búa á Íslandi. Ég finn það svo vel þegar ég hef prófað að búa í útlöndum. Þá kann ég enn betur að meta allt íslenskt. Íslenska þjóðarsálin er partur af mér. Kraftur, sköpun og þrautseigja, allt þetta einkennir mig sem Íslending. Það er líka gott að upplifa íslenskar hefðir heima á Íslandi í sínu rétta umhverfi þegar ég hef búið í Noregi undanfarin fjögur ár. Einfaldir hlutir eins og að borða rúgbrauð með þykku íslensku smjöri og plokkfisk. Normalbrauð með osti. Ferskan fisk. Harðfisk. Hangikjöt og uppstúf. Sviðasultu og slátur með rófustöppu. Lambalæri. Egils malt og appelsín. Gamaldags páskaegg frá Nóa Síríus. Lesa íslensku dagblöðin. Fara í sund og heita potta. Drekka vatn úr krana. Leyfa sér þann munað að fara kannski einu sinni á ári í Bláa lónið. Heyra íslenskt mál talað alls staðar. Sjá íslenska dagskrárgerð í sjónvarpi eða hlusta á RÚV. Aðfangadagskvöld klukkan sex. Gamlárskvöld, brennur og rakettur. Þrettándinn. Jólahefðir Íslendinga eru heldur engu líkar. Grunnskólar og leikskólar klæðast jólabúningi. Hátíð í bæ. Börnin flytja fallegan helgileik um fæðingu Jesú. Íslendingar hafa haldið í þá sterku hefð að virða hvíld og heilög jól í faðmi fjölskyldunnar. Fjölskylda fram yfir túrista. Allt er svo einstaklega hátíðlegt á Íslandi um jól og jafnvel páska hjá þeim sem enn virða helgihald upprisunnar. Ísland er frábært land, náttúran er falleg og hrá, veðrið hressandi. Ísland er landið mitt. En það er vont að búa á Íslandi ef maður er alltaf að kvarta og kveina, sér ekkert gott í því sem er að gerast í kringum mann og vælir endalaust. Þá er líklega best að flytja úr landi og kynnast lífsháttum annarrar þjóðar. Þá er kominn tími til að hrista upp í sjálfum sér og gá hvort það sé grænna hinum megin, læra eitthvað nýtt og vonandi finna gleði sína á ný. Nú er gullæði á Íslandi vegna fjölgunar erlendra ferðamanna til landsins. Allir ætla að græða. Ráða til sín ódýrt erlent vinnuafl og túristarnir spyrja hvar Íslendingarnir séu. Ég spyr, hvers vegna erum við ekki með íslenskt starfsfólk í ferðaþjónustunni og minnkum atvinnuleysið? Það er gaman að taka á móti gestum og sýna þeim gersemar landsins en útlendingar vilja flestir sjá og upplifa þetta séríslenska og kynnast um leið þjóðinni sjálfri. Svo má ekki gleyma því að flestir Íslendingar búa enn þá sjálfir allt árið í landinu sínu. Þeir eiga rétt á því að umgangast landið sitt eins og áður án þess að greiða himinháar upphæðir fyrir. Ísland er jú fyrst og fremst fyrir íbúa landsins. Það er áríðandi að halda jarðsambandi á meðan þessi áhugi útlendinga gengur yfir. Halda ró sinni og ekki gleyma sér í græðgi, nóg höfum við lært. Höldum í það sem er íslenskt, það vekur einnig forvitni túrista. Þegar ég ferðast til útlanda þá vil ég kynnast því sem er ekta og tilheyrir menningu hvers lands. Ég hef engan áhuga á að skoða tilbúið umhverfi. Verum því ekta, ánægð með okkur, öndum djúpt og róum okkur aðeins niður. Leyfum Íslandi fyrst og fremst að vera land íslensku þjóðarinnar og varðveitum um leið þjóðararfinn okkar.
Hvert rennur auðlindaarðurinn? Fjármálaráðherra hefur tekið upp hugmynd um stofnun sérstaks auðlindasjóðs sem væri ekki hluti ríkissjóðs heldur skýrt afmarkaðir fjármunir í ríkisreikningi. Einn mikilvægur munur er hins vegar á fyrri hugmyndum og hugmyndum fjármálaráðherra. 8. maí 2015 07:00
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar