Geggjaður Golgatahlátur Bjarni Karlsson og Jóna Hrönn Bolladóttir skrifa 23. mars 2024 16:00 Okkur langar að þakka Rúv fyrir helgileikinn um Jesú á krossinum sem boðið var upp á hjá Gísla Marteini á föstudagskvöldið. Það er vandséð hvernig hefði mátt gera þetta betur. Allt var svo fyndið og skemmtilegt þegar Berglind Festival fór með krossinn í Smáralind og spurði skrýtinna spurninga um lærisneiðar, krossfitt og alls konar svo fólk varð bara ringlað og hló og hló. Þarna tókst þáttagerðarfólkinu að fanga svo vel stemmninguna eins og henni einmitt er lýst í guðspjöllunum þegar Jesús var kominn á Golgata. Áður hafði hann verið færður í kjánalegan kóngabúning með kórónu úr þyrnum og látinn halda á einhverri bambusstöng til að lúkka eins og valdsmaður. Það hafði verið gott grín. Svo, áður en hann var negldur upp, var honum boðinn vínsopi – en það var bara plat. Það var nefnilega búið að setja gall í vínið svo að þetta var svona ógeðsdrykkur sem hann fékk! Þó náði stemmningin ekki hámarki sínu fyrr en búið var að negla Jesú fastan á krossinn. Þá fyrst varð húmorinn virkilega svartur. – Öðrum bjargaði hann en sjálfum sér getur hann ekki bjargað, sagði einn og menn byrjuðu að hristast. – Ef þú ert Kristur, stígðu þá niður af krossinum! gall þá í einum. Menn hafa stutt sig hver við annan og grátið af hlátri. Loks toppaðist sprellið algerlega þegar annar nafnlausu ræningjanna sem héngu þarna sitt hvoru megin, og var sjálfur að fara að drepast, blandaði sér í fjörið: „Ert þú ekki Kristur? Bjargaðu sjálfum þér og okkur!“ Við þetta útspil úr algerlega óvæntri átt hafa m.a.s. óbreyttir hermenn leyft sér að hlægja svo að glamraði í sverðum og skjöldum. Þess vegna var svo gott hjá Berglindi Festival að hafa svona ólíkt fólk á öllum aldri í helgileiknum og líka ein virkilega fín og flott hjón sem þjóðin þekkir. Fólk sem hefur allt og þarf ekkert að óttast neitt svona eins og kom fyrir Jesú. Fyndið að sjá einmitt þau skottast um með krossinn á milli sín í Smáralindinni. Síðan var líka svo hressilegt þegar Berglind bara kom með krossinn inn í stúdíóið og öll sem voru í settinu hjá honum Gísla gátu hlegið svo innilega saman og enginn af þessu frábæra og upplýsta fólki vissi neitt út á hvað þetta krossflipp allt saman gekk nema væntanlegur forsetaframbjóðandi tengdi það helst við súkkulaðiát. Í okkar huga staðfesti Berglind að hún skilur gildi helgileikja og kann til verka þegar hún gat sérstaklega um viðmælanda sem hún hafði fengið í Smáralind sem hefði vitað margt um Golgata og tjáð sig af alvöru um málefnið. En það hafði þurft að sleppa því innskoti af tækniástæðum. Fullkomin snilld. Hvað skyldi þessi kona sem ekki var með í þættinum hafa sagt? Það væri gaman að vita en væri samt auðvitað spoiler. Kannski hefur konan sýnt kross sem hún bar um hálsinn og sagt hvað hann merkir í hennar lífi. Kannski hefur hún sagt frá því að vináttan sem hún ætti við Jesú væri henni haldreipi í tilverunni. Að þjáningarnar sem Jesús leið séu líkar ýmsu sem hún hafi þurft að kynnast. Hún hafi nefnilega líka verið yfirgefinn, svikin, hædd og meidd. Kannski var hún að segja eitthvað svona sem ekki á heima í helgileikjum um Golgatahláturinn. Sennilega hefur þörfin fyrir að hlægja að þjáningunnni aldrei leitað jafn sterkt á okkur og einmitt þessa páska. Með því að hlægja að þessu öllu saman hvílist okkar skelkaða taugakerfi. Okkur langar svo mikið að vera í hópi hinna velheppnuðu sem ekki hafa áhyggjur af stýrivöxtum, húsnæði, heilsu eða öryggi. Á meðan við hlægjum líður okkur eins og við séum hólpin. Það er eðlilegt. Kross Jesú truflar og ónáðar. Ekkert er óvæntara og þ.a.l. fyndnara en grátandi Guð. Almáttugur Guð sem fer ekki með vald sem feng eða eign heldur tekur á sjálfan sig alla kvöl og angist. Guð sem tekur mannleg kjör alvarlega. Er það ekki hámark allrar fyndni? Við veðjum að konan sem ekki passaði í helgileikinn verður í hópi þeirra þúsunda hér á landi og milljónanna um allan heim sem næsta fimmtudagskvöld, skírdagskvöld, ganga til altaris að taka við líkama og blóði Jesú í brauði og víni. Þannig mun hún staðfesta fyrir sjálfri sér og öllum sem vilja vita það, að hún lítur ekki niður á neinn og neitar jafnframt að lúta valdinu sem á öllum öldum drepur skellihlægjandi. Kanski mun hún líka sitja og hlusta á Passíusálma á föstudaginn langa. Þeir eru mjög fyndnir eins og þjóðin veit. Klárlega mun einmitt þessi kona vakna snemma á páskadag og sameinast í raunheimum með alls kyns ókunnugu fólki í sinni kirkju sem á það eitt sameiginlegt að langa enn og aftur að heyra söguna af Jesú. Söguna um undrið sem verður þegar vald ástarinnar afvopnar ástina á valdinu. Sú saga vekur annan og ólíkan hlátur. Páskahláturinn er feginshlátur sem vaknar þegar maður fattar að lífið er ekki keppni í heppni. Þá er gott að fara heim og brjóta páskaeggið og muna að rétt eins og skurnið skilur ungann frá birtu himinsins þannig er vald heimsins og sjálfur dauðinn bara hismi. Lifi lífið! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Trúmál Ríkisútvarpið Jóna Hrönn Bolladóttir Bjarni Karlsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Þú getur leyft þér það Rannveig Borg Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd Jakob S. Jónsson, Skoðun Má ég taka þátt … í lífinu? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason Skoðun Helga Þórisdóttir - Minn forseti Valdimar Óskarsson Skoðun Skoðun Skoðun Versta kerfi í heimi? Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Má ég taka þátt … í lífinu? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd skrifar Skoðun Helga Þórisdóttir - Minn forseti Valdimar Óskarsson skrifar Skoðun Styðjum Katrínu Jakobsdóttur Gerður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hvaðan kemur þessi ótti við tilfinningar? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Lyf og dáleiðsla Hannes Björnsson skrifar Skoðun Hvað þarf til að forseti beiti málskotsrétti? Salvör Nordal skrifar Skoðun Kosningar nálgast Halldóra Æsa Aradóttir skrifar Skoðun Auðlindirnar okkar Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson skrifar Skoðun Fagleg uppbygging myndlistar í forgrunni Tinna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Breytum reiði í gleði Natan Kolbeinsson skrifar Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Blóðugt upp fyrir axlir Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Stafrænt samstarf sveitarfélaga þarf aukið vægi Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Fyrir ykkur, Blessing, Mary og Esther Guðrún Árnadóttir,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir skrifar Skoðun Hver á að setja málið á dagskrá? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góður málsvari íslenskrar menningar Kristín Huld Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er hægt að fá bólusetningu gegn "Besserwisserum"? Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Söfn í þágu fræðslu og rannsókna Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Meðmælabréf með forsetaefni Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn? Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun „Hlutdrægni” Ríkisútvarpsins og „hnignun” íslenskunnar Magnús Lyngdal Magnússon skrifar Skoðun Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Okkur langar að þakka Rúv fyrir helgileikinn um Jesú á krossinum sem boðið var upp á hjá Gísla Marteini á föstudagskvöldið. Það er vandséð hvernig hefði mátt gera þetta betur. Allt var svo fyndið og skemmtilegt þegar Berglind Festival fór með krossinn í Smáralind og spurði skrýtinna spurninga um lærisneiðar, krossfitt og alls konar svo fólk varð bara ringlað og hló og hló. Þarna tókst þáttagerðarfólkinu að fanga svo vel stemmninguna eins og henni einmitt er lýst í guðspjöllunum þegar Jesús var kominn á Golgata. Áður hafði hann verið færður í kjánalegan kóngabúning með kórónu úr þyrnum og látinn halda á einhverri bambusstöng til að lúkka eins og valdsmaður. Það hafði verið gott grín. Svo, áður en hann var negldur upp, var honum boðinn vínsopi – en það var bara plat. Það var nefnilega búið að setja gall í vínið svo að þetta var svona ógeðsdrykkur sem hann fékk! Þó náði stemmningin ekki hámarki sínu fyrr en búið var að negla Jesú fastan á krossinn. Þá fyrst varð húmorinn virkilega svartur. – Öðrum bjargaði hann en sjálfum sér getur hann ekki bjargað, sagði einn og menn byrjuðu að hristast. – Ef þú ert Kristur, stígðu þá niður af krossinum! gall þá í einum. Menn hafa stutt sig hver við annan og grátið af hlátri. Loks toppaðist sprellið algerlega þegar annar nafnlausu ræningjanna sem héngu þarna sitt hvoru megin, og var sjálfur að fara að drepast, blandaði sér í fjörið: „Ert þú ekki Kristur? Bjargaðu sjálfum þér og okkur!“ Við þetta útspil úr algerlega óvæntri átt hafa m.a.s. óbreyttir hermenn leyft sér að hlægja svo að glamraði í sverðum og skjöldum. Þess vegna var svo gott hjá Berglindi Festival að hafa svona ólíkt fólk á öllum aldri í helgileiknum og líka ein virkilega fín og flott hjón sem þjóðin þekkir. Fólk sem hefur allt og þarf ekkert að óttast neitt svona eins og kom fyrir Jesú. Fyndið að sjá einmitt þau skottast um með krossinn á milli sín í Smáralindinni. Síðan var líka svo hressilegt þegar Berglind bara kom með krossinn inn í stúdíóið og öll sem voru í settinu hjá honum Gísla gátu hlegið svo innilega saman og enginn af þessu frábæra og upplýsta fólki vissi neitt út á hvað þetta krossflipp allt saman gekk nema væntanlegur forsetaframbjóðandi tengdi það helst við súkkulaðiát. Í okkar huga staðfesti Berglind að hún skilur gildi helgileikja og kann til verka þegar hún gat sérstaklega um viðmælanda sem hún hafði fengið í Smáralind sem hefði vitað margt um Golgata og tjáð sig af alvöru um málefnið. En það hafði þurft að sleppa því innskoti af tækniástæðum. Fullkomin snilld. Hvað skyldi þessi kona sem ekki var með í þættinum hafa sagt? Það væri gaman að vita en væri samt auðvitað spoiler. Kannski hefur konan sýnt kross sem hún bar um hálsinn og sagt hvað hann merkir í hennar lífi. Kannski hefur hún sagt frá því að vináttan sem hún ætti við Jesú væri henni haldreipi í tilverunni. Að þjáningarnar sem Jesús leið séu líkar ýmsu sem hún hafi þurft að kynnast. Hún hafi nefnilega líka verið yfirgefinn, svikin, hædd og meidd. Kannski var hún að segja eitthvað svona sem ekki á heima í helgileikjum um Golgatahláturinn. Sennilega hefur þörfin fyrir að hlægja að þjáningunnni aldrei leitað jafn sterkt á okkur og einmitt þessa páska. Með því að hlægja að þessu öllu saman hvílist okkar skelkaða taugakerfi. Okkur langar svo mikið að vera í hópi hinna velheppnuðu sem ekki hafa áhyggjur af stýrivöxtum, húsnæði, heilsu eða öryggi. Á meðan við hlægjum líður okkur eins og við séum hólpin. Það er eðlilegt. Kross Jesú truflar og ónáðar. Ekkert er óvæntara og þ.a.l. fyndnara en grátandi Guð. Almáttugur Guð sem fer ekki með vald sem feng eða eign heldur tekur á sjálfan sig alla kvöl og angist. Guð sem tekur mannleg kjör alvarlega. Er það ekki hámark allrar fyndni? Við veðjum að konan sem ekki passaði í helgileikinn verður í hópi þeirra þúsunda hér á landi og milljónanna um allan heim sem næsta fimmtudagskvöld, skírdagskvöld, ganga til altaris að taka við líkama og blóði Jesú í brauði og víni. Þannig mun hún staðfesta fyrir sjálfri sér og öllum sem vilja vita það, að hún lítur ekki niður á neinn og neitar jafnframt að lúta valdinu sem á öllum öldum drepur skellihlægjandi. Kanski mun hún líka sitja og hlusta á Passíusálma á föstudaginn langa. Þeir eru mjög fyndnir eins og þjóðin veit. Klárlega mun einmitt þessi kona vakna snemma á páskadag og sameinast í raunheimum með alls kyns ókunnugu fólki í sinni kirkju sem á það eitt sameiginlegt að langa enn og aftur að heyra söguna af Jesú. Söguna um undrið sem verður þegar vald ástarinnar afvopnar ástina á valdinu. Sú saga vekur annan og ólíkan hlátur. Páskahláturinn er feginshlátur sem vaknar þegar maður fattar að lífið er ekki keppni í heppni. Þá er gott að fara heim og brjóta páskaeggið og muna að rétt eins og skurnið skilur ungann frá birtu himinsins þannig er vald heimsins og sjálfur dauðinn bara hismi. Lifi lífið!
Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar