Afskræmd umfjöllun um áhrif hvala í tengslum við loftslagsmálin Hópur vistfræðinga skrifar 31. ágúst 2023 11:00 Samkvæmt stöðu þekkingar sem við höfum öðlast fyrir tilstuðlan fjölda alþjóðlegra rannsókna vitum við að hvalir og önnur stór sjávardýr hafa vistmótandi áhrif á umhverfi sitt. Þeir styrkja vistferla og stuðla að heilbrigði vistkerfa. Dæmi um það er eftirfarandi: Ferðalög hvalanna og aðferðir við fæðuöflun, t.d. með róti á sjávarbotni eða rekstri á fæðutorfum upp að yfirborðinu, sem gerir öðrum dýrum kleift að nálgast annars óaðgengilega fæðu. Flutning næringarefna upp að yfirborði sjávar með úrgangi sem eykur ljóstillífun þörunga (og um leið kolefnisbindingu) sem jafnframt nýtist smærri dýrum sem nærast á lífrænum leifum í úrgangi hvalanna. Flutningur á kolefni og næringu til sjávarbotns með hvalahræjum. Á líkamsleifum hvala myndast tímabundin vistkerfi er þau falla niður á sjávarbotninn. Í djúpsjó er jafnframt að finna lífverur hverra lífsferlar og lífshættir eru aðlagaðir að aðgengi að hræjum stórra sjávardýra, líkt og hvala. Með hræjunum flyst talsvert magn næringar niður á hafsbotn þar sem framleiðsla á lífmassa er að jafnaði afar lítil. Þegar einstaka hlutar vistkerfisins eru teknir úr samhengi Til að hafa áhrif á skoðanir fólks á tilteknum málaflokkum er því miður ósjaldan að órökstuddar staðhæfingar séu lagðar fram til að styðja ákveðinn málstað. Dæmi um slíkt er nýleg tilraun greinahöfunda Morgunblaðsins um að sannfæra lesendur um gagnsemi hvalveiða, sjá hér: https://www.mbl.is/200milur/frettir/2023/08/15/veidibann_gegn_loftslagsmarkmidum/?fbclid=IwAR092M5u7SAUAy_XMqmsdDMz4wK6J8sD9qPm7QgYIIVkRmKZdl56GrG2QJg. https://www.mbl.is/mogginn/bladid/netgreinar/innskraning/?redirect=/mogginn/bladid/netgreinar/2023/08/10/hvalveidar_draga_ur_losun_koltvisyrings/%3F_t%3D1693415492.3345451 Þar fullyrða þeir að grisjun í stofnum langreyða muni hjálpa við að ná markmiðum Íslands um að draga úr losun á gróðurhúsalofttegundum. Gamla mýtan um að hvalirnir éti allan fiskinn er kolfallinn og því virðast menn leita að nýjum rökum. Í fyrrgreindum innsendum greinum til Morgunblaðsins er stuðst við óritrýnd skrif efnafræðings, Guðjóns Atla Auðunssonar, á heimasíðu hans (gudjonatli.wordpress.com), þar sem tíundað er hversu smávægilegt framlag einnar langreyðar og svo langreyðastofnsins við Ísland er í stóra samhenginu hvað varðar kolefnisbindingu og dreifingu á næringarefnum í efri lögum sjávar. Áherslur í skrifum Guðjóns eru vafalaust svar við fjölda útgefinna ritrýndra greina þar sem vísindafólk skýrir frá ítarlegum rannsóknum á mögulegu framlagi hvala og fleiri sjávarlífvera í vistkerfum sjávar. Þar sammælist langflest vísindafólk um það að framlag stórra og langlífra dýra eins og hvala í vistkerfum hafsins sé gífurlega mikilvægt og stuðli að heilbrigði sjávarvistkerfa. Ný samantekt á stöðu þeirrar þekkingar má lesa í skýrslunni „Hvalir í vistkerfum hafsins” á síðu Matvælaráðuneytisins. Sem dæmi ýta hvalir frekar undir stöðugleika vistkerfa með því að draga úr miklum sveiflum í lífmassaframleiðslu á fæðusvæðum sínum. Þekking vísindasamfélagsins á framlagi hvala til kolefnisbindingar er þó enn bundin mikilli óvissu vegna skorts á mælanlegum gögnum. Hins vegar er engum blöðum um það að fletta að miðað við flest önnur sjávardýr þá er framlag hvala til bindingar kolefnis hlutfallslega hátt. Að skilja að fullu og hvað þá magngreina hin fjölbreyttu gangverk vistkerfa og áhrif tiltekinna tegunda á aðrar tegundir er ákaflega flókið. Ástæðan er sú að áhrif einnar tegundar geta verið svo ótrúlega fjölbreytt og ná oftast til fjölda lífvera. Því er ekki óalgengt að hagsmunaaðilar leiti oft einfaldra útskýringa málstað sínum til stuðnings, útskýringa sem oftast nær gefa alranga mynd af raunveruleikanum. Í skrifum sínum fellur efnafræðingurinn Guðjón í þá gryfju að taka út úr vistfræðilegu samhengi tvo afmarkaða þætti í líkamsstarfsemi einnar dýrategundar. Þessir þættir voru annars vegar kolefnisbinding og hins vegar næringarefnadreifing langreyðarinnar. Í skrifunum misferst alfarið að fjalla um aðrar lífverur sem eiga í hlut og víxl- og gagnverkanir á milli þeirra eða tengsl við ólífræna þætti umhverfisins. Greinahöfundar í Morgunblaðinu taka ályktanir Guðjóns gagnrýnislaust upp og bera á borð lesenda Morgunblaðsins, líklega til að sækjast eftir stuðningi við hvalveiðar. Efnafræðingurinn skoðar þættina tvo sem sjálfstæða og hvorki m.t.t. til uppsafnaðra áhrifa allra annarra hvalategunda við Ísland né með tilliti til annarra áhrifa sem langreyðar hafa á vistkerfi sjávar. Með þeirri aðferð dæmir hann því framlag og áhrif tegundarinnar í vistkerfinu marklaust. Þegar afmarkað framlag einnar tegundar, hvað þá eins einstaklings innan tegundar, er tekið úr vistfræðilegu samhengi getur framlagið jú virst lítilfjörlegt í stóra samhenginu. Því er dregið í efa að einstaka langreyður leggi mikið af mörkum til vistkerfis síns. Réttara er að tala um samfélag hvala í slíkum samantektum, ekki einn einstakling, því einstaklingurinn hverfur fljótt í fjöldann. Þannig er mál með vexti að í úrgangi hvala er töluvert magn niturs, en það er næringarefni sem svifþörungar þurfa til vaxtar og viðhalds. Það sem við vitum er að framboð næringarefna eins og niturs virðist vera nægt við Ísland að vetrarlagi vegna blöndunar sjávar og þar sem frumframleiðendur eru ekki virkir á þeim tíma. Hér verður sjórinn svo aftur næringarefnasnauður að loknum vorblóma þegar svifþörungar hafa nýtt nitrið og önnur næringarefni. Frumniðurstöður nýlegrar rannsóknar benda til að áhrifin af auknu aðgengi að næringarefnum að sumri í gegnum úrgangslosun hvala á virkni svifþörunga séu marktæk, en það kemur ekki fram í umfjöllun Guðjóns. Þess ber að nefna að í umfjölluninni er höfundi jafnframt tíðrætt hversu vel hvalahræin séu nýtt á hafsbotni og því sé kolefnisbindingin í raun ekki mikil. Það sem kemur ekki fram er að með nýtingu lífvera á hafsbotni á hvalaleifum, sem þangað falla, flyst orkan og kolefnið sem var í hvalaskrokkunum inn í fæðuvef djúpsjávar. Þar sem sá fæðuvefur er nokkuð aðskilin fæðuvefum í efri lögum sjávar dregur djúpsjávarfæðuvefurinn úr því að kolefnið losni sem koltvísýringur út í kolefnishringrás andrúmsloftsins og efra borðs sjávar. Rétt er að benda á varðandi mikilvægi hvalahræja á botni sjávar, að til eru margar tegundir sjávarhryggleysingja í djúpsjó sem eru háðar hvalahræjum til að taka út þroska sinn og ljúka lífsferli sínum. Þær eru því sérstaklega aðlagaðar að því að nýta þá orkuuppsprettu sem hvalahræin eru. Það sem langreyðar eru sakaðar um í umræddum skrifum efnafræðingsins og í greinum Morgunblaðsins er að þær andi frá sér óhóflega miklu af koltvísýringi og stuðli þannig að aukinni losun gróðurhúsalofttegunda. Ef við stöldrum hér aðeins við og setjum hlutina í samhengi með því að rifja upp eitt andartak úr hverju lífríki jarðar er samsett! AKKÚRAT. Þá er það jú samsett úr lífverum sem anda frá sér koltvísýringi, lífverum sem nýta þennan koltvísýring til frumframleiðslu (ljóstillífunar) og svo ýmsum örverum sem ýmist stunda ljóstillífun, nýta önnur efnasambönd til bruna eða stunda frumframleiðslu með efnatillífun. Ef við einbeitum okkur að koltvísýringsspúandi lífverum jarðar þá eru það jú langreyðar og allar hinar dýrategundirnar sem anda frá sér koltvísýringi og prumpa frá sér metani. Þetta gera örverur og sveppir líka; sem sagt losa gróðurhúsalofttegundir með bruna. Meira að segja plöntur losa frá sér koltvísýring ef út í það er farið. Fyrir upphaf iðnbyltingarinnar var losun koltvísýrings og annarra gróðurhúsalofttegunda út í andrúmsloftið á jörðinni í nokkuð góðu jafnvægi við bindingu kolefnis bæði fyrir tilstuðlan ljóstillífandi lífvera en einnig náttúrulegrar bindingar kolefnis í jörðu og djúpsjó. Eftir iðnbyltinguna hefur þetta jafnvægi raskast stórkostlega og í vellystingum okkar snúumst við í hringi í kringum okkur sjálf og veltum vöngum yfir því hvernig sé best að draga úr þessum áhrifum og verða betri íbúar jarðar. En við eigum erfitt með að gefa upp þægindin auðvitað. Það er deginum ljósara að athafnir okkar mannfólksins eru ástæða þess gífurlega umfram magns koltvísýrings sem velkist um í lofthjúpnum og er tilkominn vegna bruna okkar á jarðefnaeldsneyti, þær eru ástæða búsvæðaeyðingar, mengunar, flutnings framandi ágengra tegunda milli svæða og ofnýtingar villtra stofna. Þetta allt leiðir svo til algers hruns á líffræðilegri fjölbreytni jarðar. Vegna allra þessara athafna okkar er lífmassi villtra spendýra kominn niður í 4% af heildinni á meðan mannkynið telur um 34% og búfénaðurinn okkar 62%. Hvalveiðar geta ekki talist framlag til kolefnishlutleysis. Nýting náttúruauðlinda verður að vera sjálfbær eigi hún að vera réttlætanleg. Fæðuvefur og vistkerfi sjávar er flókið og ekki er hægt að handvelja einstaka þætti úr þeim flókna lífsins vef til að rökstyðja veiðar einstakra tegunda. Taka þarf tillit til vistkerfisins alls þegar áhrifin eru metin. Fyrir hönd stjórnar Vistfræðifélags Íslands: Edda Elísabet Magnúsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Starri Heiðmarsson, líffræðingur (Ph.D) Filipa Samarra, líffræðingur (Ph.D) Isabel Barrio, líffræðingur (Ph.D) Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Fyrir hönd Náttúruminjasafns Íslands: Hilmar Malmquist, líffræðingur (Ph.D) Fyrir hönd stjórnar Líffræðifélags Íslands: Guðmundur Árni Þórisson, líffræðingur (Ph.D) Ásthildur Erlingsdóttir, doktorsnemi í líffræði Hermann Kári Hannesson, líffræðinemi Ragnhildur Guðmundsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Kalina H. Kapralova, líffræðingur (Ph.D) Aðrir: Joe Roman, líffræðingur (Ph.D) við Háskólann í Vermont Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjölmiðlar Vísindi Loftslagsmál Hvalveiðar Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Sjá meira
Samkvæmt stöðu þekkingar sem við höfum öðlast fyrir tilstuðlan fjölda alþjóðlegra rannsókna vitum við að hvalir og önnur stór sjávardýr hafa vistmótandi áhrif á umhverfi sitt. Þeir styrkja vistferla og stuðla að heilbrigði vistkerfa. Dæmi um það er eftirfarandi: Ferðalög hvalanna og aðferðir við fæðuöflun, t.d. með róti á sjávarbotni eða rekstri á fæðutorfum upp að yfirborðinu, sem gerir öðrum dýrum kleift að nálgast annars óaðgengilega fæðu. Flutning næringarefna upp að yfirborði sjávar með úrgangi sem eykur ljóstillífun þörunga (og um leið kolefnisbindingu) sem jafnframt nýtist smærri dýrum sem nærast á lífrænum leifum í úrgangi hvalanna. Flutningur á kolefni og næringu til sjávarbotns með hvalahræjum. Á líkamsleifum hvala myndast tímabundin vistkerfi er þau falla niður á sjávarbotninn. Í djúpsjó er jafnframt að finna lífverur hverra lífsferlar og lífshættir eru aðlagaðir að aðgengi að hræjum stórra sjávardýra, líkt og hvala. Með hræjunum flyst talsvert magn næringar niður á hafsbotn þar sem framleiðsla á lífmassa er að jafnaði afar lítil. Þegar einstaka hlutar vistkerfisins eru teknir úr samhengi Til að hafa áhrif á skoðanir fólks á tilteknum málaflokkum er því miður ósjaldan að órökstuddar staðhæfingar séu lagðar fram til að styðja ákveðinn málstað. Dæmi um slíkt er nýleg tilraun greinahöfunda Morgunblaðsins um að sannfæra lesendur um gagnsemi hvalveiða, sjá hér: https://www.mbl.is/200milur/frettir/2023/08/15/veidibann_gegn_loftslagsmarkmidum/?fbclid=IwAR092M5u7SAUAy_XMqmsdDMz4wK6J8sD9qPm7QgYIIVkRmKZdl56GrG2QJg. https://www.mbl.is/mogginn/bladid/netgreinar/innskraning/?redirect=/mogginn/bladid/netgreinar/2023/08/10/hvalveidar_draga_ur_losun_koltvisyrings/%3F_t%3D1693415492.3345451 Þar fullyrða þeir að grisjun í stofnum langreyða muni hjálpa við að ná markmiðum Íslands um að draga úr losun á gróðurhúsalofttegundum. Gamla mýtan um að hvalirnir éti allan fiskinn er kolfallinn og því virðast menn leita að nýjum rökum. Í fyrrgreindum innsendum greinum til Morgunblaðsins er stuðst við óritrýnd skrif efnafræðings, Guðjóns Atla Auðunssonar, á heimasíðu hans (gudjonatli.wordpress.com), þar sem tíundað er hversu smávægilegt framlag einnar langreyðar og svo langreyðastofnsins við Ísland er í stóra samhenginu hvað varðar kolefnisbindingu og dreifingu á næringarefnum í efri lögum sjávar. Áherslur í skrifum Guðjóns eru vafalaust svar við fjölda útgefinna ritrýndra greina þar sem vísindafólk skýrir frá ítarlegum rannsóknum á mögulegu framlagi hvala og fleiri sjávarlífvera í vistkerfum sjávar. Þar sammælist langflest vísindafólk um það að framlag stórra og langlífra dýra eins og hvala í vistkerfum hafsins sé gífurlega mikilvægt og stuðli að heilbrigði sjávarvistkerfa. Ný samantekt á stöðu þeirrar þekkingar má lesa í skýrslunni „Hvalir í vistkerfum hafsins” á síðu Matvælaráðuneytisins. Sem dæmi ýta hvalir frekar undir stöðugleika vistkerfa með því að draga úr miklum sveiflum í lífmassaframleiðslu á fæðusvæðum sínum. Þekking vísindasamfélagsins á framlagi hvala til kolefnisbindingar er þó enn bundin mikilli óvissu vegna skorts á mælanlegum gögnum. Hins vegar er engum blöðum um það að fletta að miðað við flest önnur sjávardýr þá er framlag hvala til bindingar kolefnis hlutfallslega hátt. Að skilja að fullu og hvað þá magngreina hin fjölbreyttu gangverk vistkerfa og áhrif tiltekinna tegunda á aðrar tegundir er ákaflega flókið. Ástæðan er sú að áhrif einnar tegundar geta verið svo ótrúlega fjölbreytt og ná oftast til fjölda lífvera. Því er ekki óalgengt að hagsmunaaðilar leiti oft einfaldra útskýringa málstað sínum til stuðnings, útskýringa sem oftast nær gefa alranga mynd af raunveruleikanum. Í skrifum sínum fellur efnafræðingurinn Guðjón í þá gryfju að taka út úr vistfræðilegu samhengi tvo afmarkaða þætti í líkamsstarfsemi einnar dýrategundar. Þessir þættir voru annars vegar kolefnisbinding og hins vegar næringarefnadreifing langreyðarinnar. Í skrifunum misferst alfarið að fjalla um aðrar lífverur sem eiga í hlut og víxl- og gagnverkanir á milli þeirra eða tengsl við ólífræna þætti umhverfisins. Greinahöfundar í Morgunblaðinu taka ályktanir Guðjóns gagnrýnislaust upp og bera á borð lesenda Morgunblaðsins, líklega til að sækjast eftir stuðningi við hvalveiðar. Efnafræðingurinn skoðar þættina tvo sem sjálfstæða og hvorki m.t.t. til uppsafnaðra áhrifa allra annarra hvalategunda við Ísland né með tilliti til annarra áhrifa sem langreyðar hafa á vistkerfi sjávar. Með þeirri aðferð dæmir hann því framlag og áhrif tegundarinnar í vistkerfinu marklaust. Þegar afmarkað framlag einnar tegundar, hvað þá eins einstaklings innan tegundar, er tekið úr vistfræðilegu samhengi getur framlagið jú virst lítilfjörlegt í stóra samhenginu. Því er dregið í efa að einstaka langreyður leggi mikið af mörkum til vistkerfis síns. Réttara er að tala um samfélag hvala í slíkum samantektum, ekki einn einstakling, því einstaklingurinn hverfur fljótt í fjöldann. Þannig er mál með vexti að í úrgangi hvala er töluvert magn niturs, en það er næringarefni sem svifþörungar þurfa til vaxtar og viðhalds. Það sem við vitum er að framboð næringarefna eins og niturs virðist vera nægt við Ísland að vetrarlagi vegna blöndunar sjávar og þar sem frumframleiðendur eru ekki virkir á þeim tíma. Hér verður sjórinn svo aftur næringarefnasnauður að loknum vorblóma þegar svifþörungar hafa nýtt nitrið og önnur næringarefni. Frumniðurstöður nýlegrar rannsóknar benda til að áhrifin af auknu aðgengi að næringarefnum að sumri í gegnum úrgangslosun hvala á virkni svifþörunga séu marktæk, en það kemur ekki fram í umfjöllun Guðjóns. Þess ber að nefna að í umfjölluninni er höfundi jafnframt tíðrætt hversu vel hvalahræin séu nýtt á hafsbotni og því sé kolefnisbindingin í raun ekki mikil. Það sem kemur ekki fram er að með nýtingu lífvera á hafsbotni á hvalaleifum, sem þangað falla, flyst orkan og kolefnið sem var í hvalaskrokkunum inn í fæðuvef djúpsjávar. Þar sem sá fæðuvefur er nokkuð aðskilin fæðuvefum í efri lögum sjávar dregur djúpsjávarfæðuvefurinn úr því að kolefnið losni sem koltvísýringur út í kolefnishringrás andrúmsloftsins og efra borðs sjávar. Rétt er að benda á varðandi mikilvægi hvalahræja á botni sjávar, að til eru margar tegundir sjávarhryggleysingja í djúpsjó sem eru háðar hvalahræjum til að taka út þroska sinn og ljúka lífsferli sínum. Þær eru því sérstaklega aðlagaðar að því að nýta þá orkuuppsprettu sem hvalahræin eru. Það sem langreyðar eru sakaðar um í umræddum skrifum efnafræðingsins og í greinum Morgunblaðsins er að þær andi frá sér óhóflega miklu af koltvísýringi og stuðli þannig að aukinni losun gróðurhúsalofttegunda. Ef við stöldrum hér aðeins við og setjum hlutina í samhengi með því að rifja upp eitt andartak úr hverju lífríki jarðar er samsett! AKKÚRAT. Þá er það jú samsett úr lífverum sem anda frá sér koltvísýringi, lífverum sem nýta þennan koltvísýring til frumframleiðslu (ljóstillífunar) og svo ýmsum örverum sem ýmist stunda ljóstillífun, nýta önnur efnasambönd til bruna eða stunda frumframleiðslu með efnatillífun. Ef við einbeitum okkur að koltvísýringsspúandi lífverum jarðar þá eru það jú langreyðar og allar hinar dýrategundirnar sem anda frá sér koltvísýringi og prumpa frá sér metani. Þetta gera örverur og sveppir líka; sem sagt losa gróðurhúsalofttegundir með bruna. Meira að segja plöntur losa frá sér koltvísýring ef út í það er farið. Fyrir upphaf iðnbyltingarinnar var losun koltvísýrings og annarra gróðurhúsalofttegunda út í andrúmsloftið á jörðinni í nokkuð góðu jafnvægi við bindingu kolefnis bæði fyrir tilstuðlan ljóstillífandi lífvera en einnig náttúrulegrar bindingar kolefnis í jörðu og djúpsjó. Eftir iðnbyltinguna hefur þetta jafnvægi raskast stórkostlega og í vellystingum okkar snúumst við í hringi í kringum okkur sjálf og veltum vöngum yfir því hvernig sé best að draga úr þessum áhrifum og verða betri íbúar jarðar. En við eigum erfitt með að gefa upp þægindin auðvitað. Það er deginum ljósara að athafnir okkar mannfólksins eru ástæða þess gífurlega umfram magns koltvísýrings sem velkist um í lofthjúpnum og er tilkominn vegna bruna okkar á jarðefnaeldsneyti, þær eru ástæða búsvæðaeyðingar, mengunar, flutnings framandi ágengra tegunda milli svæða og ofnýtingar villtra stofna. Þetta allt leiðir svo til algers hruns á líffræðilegri fjölbreytni jarðar. Vegna allra þessara athafna okkar er lífmassi villtra spendýra kominn niður í 4% af heildinni á meðan mannkynið telur um 34% og búfénaðurinn okkar 62%. Hvalveiðar geta ekki talist framlag til kolefnishlutleysis. Nýting náttúruauðlinda verður að vera sjálfbær eigi hún að vera réttlætanleg. Fæðuvefur og vistkerfi sjávar er flókið og ekki er hægt að handvelja einstaka þætti úr þeim flókna lífsins vef til að rökstyðja veiðar einstakra tegunda. Taka þarf tillit til vistkerfisins alls þegar áhrifin eru metin. Fyrir hönd stjórnar Vistfræðifélags Íslands: Edda Elísabet Magnúsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Starri Heiðmarsson, líffræðingur (Ph.D) Filipa Samarra, líffræðingur (Ph.D) Isabel Barrio, líffræðingur (Ph.D) Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Fyrir hönd Náttúruminjasafns Íslands: Hilmar Malmquist, líffræðingur (Ph.D) Fyrir hönd stjórnar Líffræðifélags Íslands: Guðmundur Árni Þórisson, líffræðingur (Ph.D) Ásthildur Erlingsdóttir, doktorsnemi í líffræði Hermann Kári Hannesson, líffræðinemi Ragnhildur Guðmundsdóttir, líffræðingur (Ph.D) Kalina H. Kapralova, líffræðingur (Ph.D) Aðrir: Joe Roman, líffræðingur (Ph.D) við Háskólann í Vermont
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun