Hvernig á að drulla yfir lýðræðislegan rétt þjóðar - Örnámskeið í boði Steingríms J. Sigfússonar Ágústa Ágústsdóttir skrifar 10. desember 2020 15:31 Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Umhverfismál Þjóðgarðar Hálendisþjóðgarður Ágústa Ágústsdóttir Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ef ég hef einhverntíman verið hrædd um minn lýðræðislega rétt, þá er það á þessari stundu. Að valdamaður á alþingi geti stigið fram og gólað eins og ofvaxinn strákur að rifna úr frekju, „Ég vil, ég ætla, sama hvað“ finnst mér bera sterkan keim af yfirgangi og algjörri hunsun á rétti hins almenna þjóðfélagsþegns. Lýðræði er Steingrími ekki ofarlega í huga nú sem oftar. Er ekki hægt að vernda umhverfi og náttúru Íslands nema stofna þjóðgarð ? Þeir þjóðgarðar sem nú þegar eru starfræktir eru góðir og gildir en rekstur þeirra er til skammar. Hvernig væri að byrja á að sýna þjóðinni að ríkið geti rekið þau batterí sómasamlega svo menn geti verið stoltir af ? Þjóðgarðarnir eru langsvelt fyrirbæri umkringd þungu og flóknu regluverki sem stýrt er af einu marghöfða bákni. Miðað við þá takmörkuðu fjármuni sem lagðir hafa verið í uppbyggingu Vatnajökulsþjóðgarðs þegar horft er til háleitra hugmynda við stofnun hans, þá skil ég og fleiri ekki hvernig mönnum dettur í hug að tala um „stærsta þjóðgarð Evrópu“. Úr hvaða peningabrunnum á að ausa til að koma þessu fyrirbæri á koppinn ? Það dylst engum að lausn allra mála hjá vinstri grænum eru meiri skattar. Skattar sem við þjóðin fáum að borga og eru nú þegar búnir að vera tikka inn síðustu misserin. Engan flokk veit ég eins skattaglaðan og flokk Steingríms. Hefur það fram til þessa verið erfiðleikum bundið fyrir Steingrím að heimsækja og njóta "helgidóms" síns ? Liggur hans heilaga altari undir skemmdum eða hefur honum verið meinaður aðgangur að því ? Höfum við ekki getað ferðast um og notið hálendis okkar hingað til í sátt og samlyndi öll sem eitt síðustu áratugina ? Hvað hefur allt í einu breyst svo mjög til hins verra, svo taka þurfi þriðjung Íslands úr höndum þeirra sameiginlegu landsafla sem komið hafa að uppbyggingu þess og verndun í gegnum ártugina ? Þegar óbyggðanefnd var stofnuð og þjóðlenduvinnan fór af stað kom skýrt fram að þær yrðu EKKI þjóðgarðar. Gefum fólki tækifæri á að skoða söguna aðeins og kynna sér yfirlýsingar og loforð kosinna fulltrúa sem þar sátu t.d. Þetta "einstaka tækifæri" sem fólki er talin trú um að nú sé til staðar fjallar fyrst og fremst um að stofnanavæða risastóran hluta Íslands (1/3 af öllu okkar landi). Það eitt að landsvæði sé til á korti og merkt sem þjóðgarður skapar væntingar og dregur að sér ferðamenn, eðli málsins samkvæmt. En þá er eins gott að grunnstoðirnar séu fyrir hendi sem sýnilegt er hverjum sem sjá vill, að er alls ekki. Enda farið af stað með tóma buddu og marklaus loforð. „Stærsti þjóðgarður Evrópu“ er slagorð fyllt af þjóðrembu af verstu sort og hefur ekkert með náttúruvernd eða umhverfissjónarmið að gera. Greinilegt er að þröngva á þessu í gegnum þing fyrir næstu kosningar án þess svo mikið sem að íhuga að spyrja þjóðina álits. Minnisvarði um kommúníska hugsun og stjórnun vinstri grænna. Ef Steingrímur og hans fylgisveinar sem og ríkisstjórnin í raun öll ber hag fólks raunverulega fyrir brjósti þá væri virðing fólgin í því að leyfa fólki að eiga raunverulegt val. Standa þarf að raunverulegum og dugandi kynningarfundum um allt land þar sem báðar hliðar fá að koma fram svo fólk geti myndað sér skoðun. Þetta „ranga og villandi upplýsingaflæði“ sem hæstvirtur umhverfisráðherra Guðmundur Ingi Guðbrandsson talar um eru einfaldlega raddir fólks sem vilja fá að heyrast. Og ekki bara fóllks, heldur raddir heilu sveitarfélaganna sem lýst hafa andstöðu sinni við málið. Það er fyrst og fremst villandi og rangt að tala fyrir því að hin hliðin megi ekki heyrast. Þannig fær maður í hendurnar fallega skreyttan pakka sem gleður augað en innihald sem er rotið og lyktar illa. En Steingrímur ætti að vera orðinn sérfræðingur í að pakka inn umbúðafallegum pökkum í gegnum árin. Pakkaslóðin er orðin ansi löng þar. Ég nefni hluti eins og skjaldborgina frægu. Ég nefni sálusölu vinstri grænna til ESB inngöngu, í skiptum fyrir svolítil völd eftir hrun og opnuðu flóðgátt af reglugerðarbákni frá sambandinu inn til landsins undir handleiðslu Samfylkingarinnar. Ég nefni Icesave sem Steingrímur vildi ólmur að íslenska þjóðin skrifaði undir og hefði steypt okkur í óverjandi skuld og fært okkur á silfurfati til ESB og Alþjóða gjaldeyrissjóðsins sem gjaldþrota þjóð. Bakki á Húsavík er enn eitt minnismerkið sem keyrt var í gegn á ótrúlegum hraða. Hvar er náttúruverndin þar Steingrímur ? „Hinn grenjandi minnihluti“ fer fram á að sé hlustað og borin virðing fyrir því að þegar talað sé um að leggja 1/3 af öllu okkar landi í hendur eins bákns, þá er það ekkert smámál. Þetta er eitt af stærstu málum þjóðarinnar og varðar alla sem hér búa. Ekki bara Steingrím og 65% af vísbendingum hans. Ég legg til að Steingrímur verði sér úti um barðastóran sjóhatt og góðan árabát svo hann geti róið í skjól þegar „minnihlutinn“ skrúfar frá táraflóðinu í sameiningu. Því við erum töluvert stærri en látið er af. Ágústa Ágústsdóttir íbúi á norðausturlandi
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun