Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði og efling samkeppnissjóða Elliði Vignisson skrifar 8. febrúar 2019 09:12 Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Halldór 01.06.2024 Halldór Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Taktísk skilyrðing umræðunnar skrifar Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Sjá meira
Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi.
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun