Maó Loftsson Sif Sigmarsdóttir skrifar 5. maí 2018 10:00 Ef líf á jörðinni væri Hungurleikarnir væri maðurinn að rústa keppninni. Enn ein dýrategund lét í minnipokann fyrir glæstum yfirburðum okkar mannanna þegar nashyrningurinn Súdan, síðasta karldýr annarrar tveggja undirtegunda hvíta nashyrningsins, gaf nýverið upp öndina. Maðurinn: eitt stig. Lífríki jarðar: „nil points“. Bið að heilsa geirfuglinum, sökker. En jörðin er ekki Hungurleikarnir og Jennifer Lawrence átti engan þátt í að koma nashyrningnum fyrir kattarnef. Hvað gerðist þá?Gagnlegur fyrirsláttur Hinn 1. október 1949 lýsti Maó Zedong yfir stofnun Alþýðulýðveldisins Kína. Þann dag hófust þrautir nashyrningsins. Það var snemma á sjötta áratug síðustu aldar sem Maó formaður tók að breiða út boðskap hefðbundinna kínverskra lækninga. Var það þó ekki vegna þess að hann tryði á mátt þeirra. Nokkrum árum fyrr hafði Maó barist hatrammlega gegn slíkum lækningum. Sagði hann þá sem þær stunduðu engu betri en „sirkusskemmtikrafta, sölumenn snákaolíu og óbreytta götusala“. „Þótt ég sé þeirrar skoðunar að við eigum að hvetja til þess að kínverskar lækningar séu stundaðar trúi ég ekki á þær,“ sagði Maó við lækninn sinn, Li Zhisui sem sjálfur stundaði vestrænar lækningar. Maó gerðist helsti talsmaður kínverskra lækninga því þær voru gagnlegur fyrirsláttur. „Læknar sem stunda vestrænar lækningar eru of fáir,“ sagði Maó í ræðu árið 1950. Til að breiða yfir þá óheppilegu staðreynd bauð hann fólki sínu upp á gervilausn í formi haldlítilla kínverskra lækninga. En hvað kemur þetta nashyrningnum við? Maó tókst svo vel upp við að markaðssetja kínverskar lækningar að þær fóru sem eldur í sinu um heim allan. Samkvæmt kínverskum lækningum geta mulin nashyrningahorn læknað illvígustu sjúkdóma. Eftirspurn eftir þeim er svo mikil að kílóverð á nashyrningahornum er nú hærra en á gulli, demöntum og kókaíni. Maó, húmbúkkið og veiðiþjófar bera ábyrgð á því að norður-afríska undirtegund hvíta nashyrningsins sem lifði á sléttum Mið- og Austur-Afríku er útdauð. Nú, tæpum sjötíu árum eftir stofnun Alþýðulýðveldisins Kína, höfum við Íslendingar eignast okkar eigin Maó.Refaveiðar eins manns Nýverið var tilkynnt um að Hvalur hf. hyggist hefja hvalveiðar á ný eftir tveggja ára hlé. Tilgangur veiðanna er nokkuð óhefðbundinn. Bindur fyrirtækið vonir við að því takist að „þróa aðferðir til að vinna fæðubótarefni úr langreyðarkjöti fyrir fólk sem þjáist af blóðleysi“. Fullyrðir Kristján Loftsson, framkvæmdastjóri Hvals hf., í samtali við Morgunblaðið að járnskortur sé „alvarlegasta heilbrigðisvandamál í heiminum í dag“. Segir hann að „meira en 50 ára tilraunir á heimsvísu með notkun fæðubótarefna með járnsöltum?…?hefur ekki borið árangur“. Járntöflur eru á lista Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar um mikilvæg lyf sem skila góðum árangri og er öruggt að neyta. Erfitt er því að draga aðra ályktun en þá að fullyrðingar Hvals hf. um gagnsleysi þeirra séu stórlega ýktar. Að manni læðist sá grunur að rétt eins og þegar Maó hélt að þjóð sinni vafasömum heilsuvísindum hangi eitthvað allt annað á spýtunni hjá Kristjáni Loftssyni en raunverulegar lækningar. Hvalveiðar Íslendinga eru komnar í efnahagslegt og hugmyndafræðilegt þrot. Fáir vilja leggja sér hvalkjöt til munns; enginn vill kaupa það – ekki einu sinni Japanar; flest lönd banna flutning á hvalafurðum um lögsögu sína; óttast er að hvalveiðar skaði orðspor íslensks ferða- og útflutningsiðnaðar. Hver er þá tilgangurinn með veiðunum? Járntöflur Hvals hf. virðast lítið annað en örvæntingarfullur fyrirsláttur, síðasta tilraun Kristjáns Loftssonar til að bægja frá því óhjákvæmilega: endalokum hvalveiða á Íslandi. Svo er komið að hvalveiðar Íslendinga eru lítið annað en refaveiðar eins manns, blóðugt tómstundagaman broddborgara með siðferðisvitund sautjándu aldar og svo mikla allsnægtablindu að honum er með öllu ómögulegt að sjá hvar hagsmunir lands og þjóðar liggja. Það er mál að linni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sif Sigmarsdóttir Mest lesið Misskiljum ekki neitt Jón Helgi Björnsson Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Uppalendur bera mikla ábyrgð Fastir pennar Ráðherra Kári Stefánsson Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Ef líf á jörðinni væri Hungurleikarnir væri maðurinn að rústa keppninni. Enn ein dýrategund lét í minnipokann fyrir glæstum yfirburðum okkar mannanna þegar nashyrningurinn Súdan, síðasta karldýr annarrar tveggja undirtegunda hvíta nashyrningsins, gaf nýverið upp öndina. Maðurinn: eitt stig. Lífríki jarðar: „nil points“. Bið að heilsa geirfuglinum, sökker. En jörðin er ekki Hungurleikarnir og Jennifer Lawrence átti engan þátt í að koma nashyrningnum fyrir kattarnef. Hvað gerðist þá?Gagnlegur fyrirsláttur Hinn 1. október 1949 lýsti Maó Zedong yfir stofnun Alþýðulýðveldisins Kína. Þann dag hófust þrautir nashyrningsins. Það var snemma á sjötta áratug síðustu aldar sem Maó formaður tók að breiða út boðskap hefðbundinna kínverskra lækninga. Var það þó ekki vegna þess að hann tryði á mátt þeirra. Nokkrum árum fyrr hafði Maó barist hatrammlega gegn slíkum lækningum. Sagði hann þá sem þær stunduðu engu betri en „sirkusskemmtikrafta, sölumenn snákaolíu og óbreytta götusala“. „Þótt ég sé þeirrar skoðunar að við eigum að hvetja til þess að kínverskar lækningar séu stundaðar trúi ég ekki á þær,“ sagði Maó við lækninn sinn, Li Zhisui sem sjálfur stundaði vestrænar lækningar. Maó gerðist helsti talsmaður kínverskra lækninga því þær voru gagnlegur fyrirsláttur. „Læknar sem stunda vestrænar lækningar eru of fáir,“ sagði Maó í ræðu árið 1950. Til að breiða yfir þá óheppilegu staðreynd bauð hann fólki sínu upp á gervilausn í formi haldlítilla kínverskra lækninga. En hvað kemur þetta nashyrningnum við? Maó tókst svo vel upp við að markaðssetja kínverskar lækningar að þær fóru sem eldur í sinu um heim allan. Samkvæmt kínverskum lækningum geta mulin nashyrningahorn læknað illvígustu sjúkdóma. Eftirspurn eftir þeim er svo mikil að kílóverð á nashyrningahornum er nú hærra en á gulli, demöntum og kókaíni. Maó, húmbúkkið og veiðiþjófar bera ábyrgð á því að norður-afríska undirtegund hvíta nashyrningsins sem lifði á sléttum Mið- og Austur-Afríku er útdauð. Nú, tæpum sjötíu árum eftir stofnun Alþýðulýðveldisins Kína, höfum við Íslendingar eignast okkar eigin Maó.Refaveiðar eins manns Nýverið var tilkynnt um að Hvalur hf. hyggist hefja hvalveiðar á ný eftir tveggja ára hlé. Tilgangur veiðanna er nokkuð óhefðbundinn. Bindur fyrirtækið vonir við að því takist að „þróa aðferðir til að vinna fæðubótarefni úr langreyðarkjöti fyrir fólk sem þjáist af blóðleysi“. Fullyrðir Kristján Loftsson, framkvæmdastjóri Hvals hf., í samtali við Morgunblaðið að járnskortur sé „alvarlegasta heilbrigðisvandamál í heiminum í dag“. Segir hann að „meira en 50 ára tilraunir á heimsvísu með notkun fæðubótarefna með járnsöltum?…?hefur ekki borið árangur“. Járntöflur eru á lista Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar um mikilvæg lyf sem skila góðum árangri og er öruggt að neyta. Erfitt er því að draga aðra ályktun en þá að fullyrðingar Hvals hf. um gagnsleysi þeirra séu stórlega ýktar. Að manni læðist sá grunur að rétt eins og þegar Maó hélt að þjóð sinni vafasömum heilsuvísindum hangi eitthvað allt annað á spýtunni hjá Kristjáni Loftssyni en raunverulegar lækningar. Hvalveiðar Íslendinga eru komnar í efnahagslegt og hugmyndafræðilegt þrot. Fáir vilja leggja sér hvalkjöt til munns; enginn vill kaupa það – ekki einu sinni Japanar; flest lönd banna flutning á hvalafurðum um lögsögu sína; óttast er að hvalveiðar skaði orðspor íslensks ferða- og útflutningsiðnaðar. Hver er þá tilgangurinn með veiðunum? Járntöflur Hvals hf. virðast lítið annað en örvæntingarfullur fyrirsláttur, síðasta tilraun Kristjáns Loftssonar til að bægja frá því óhjákvæmilega: endalokum hvalveiða á Íslandi. Svo er komið að hvalveiðar Íslendinga eru lítið annað en refaveiðar eins manns, blóðugt tómstundagaman broddborgara með siðferðisvitund sautjándu aldar og svo mikla allsnægtablindu að honum er með öllu ómögulegt að sjá hvar hagsmunir lands og þjóðar liggja. Það er mál að linni.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar