Afdrifaríkur vodkasopi Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 13. febrúar 2018 07:00 Ég er blessunarlega barnalegur. Ég trúi kannski ekki á jólasveina en ég gerði það eflaust hefði ég ekki lent í því að leika Stúf á jólaballskemmtun Grunnskólans á Bíldudal þegar ég var á áttunda ári. Ég trúi hins vegar á álfa og tröll, hverju orði í Íslendingasögunum, kemst við yfir bókum Astrid Lindgren, hef enn þá ekki bitið úr nálinni með upplausn Bítlanna, er ólæs á Excelskjöl og yfirvald fyrir mér eru bara karlar með bindi og, sem betur fer, í seinni tíð líka einstaka konur í kjólum. Ástæðan fyrir þessum barnaskap varð mér ljós þegar ég fór í bruggverksmiðju eina í Portúgal en þá var verið að lýsa fyrir mér hvernig hið þurrsæta púrtvín væri bruggað. Þrúgurnar eru nefnilega pressaðar og safinn geymdur í stórum tönkum en áður en gerjunin nær að afmá sæta bragðið úr miðinum er hún stöðvuð með því að hella brennivíni í tankinn. Þá rifjaðist upp fyrir mér að eitt sinn sá ég afa og Bjössa frænda káta heima hjá þeim fyrrnefnda að drekka kók. Hlógu þeir og höfðu uppi gamanmál þar til síminn hringdi allt í einu og ábúðarmikil rödd hinumegin línunnar kvað svo um að þeir feðgar yrðu að skjótast niður á höfn til einhverra erinda. Leitaði ég þá lags, fór í ísskápinn og fann hálfkláruð kókglösin. Fannst mér ég hafa himin höndum tekið þar sem gos lá ekki alltaf svona vel við sopa í þá daga. Teygaði ég að víkingasið en í munni mér fann ég ramman rússneskan keim, ættaðan úr eiturbrasverksmiðju í Síberíu. Fann ég strax hvernig gerjun mín snarhemlaði. Ég var átta ára, ljós á brún og brá, lék mér að stráum, elskaði Astrid Lindgren, Bítlana og Ipswich. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Umræðan um dánaraðstoð Henry Alexander Henrysson Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Að lifa í skugga heilsubrests Svanberg Hreinsson Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að lifa í skugga heilsubrests Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Umræðan um dánaraðstoð Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað skrifar Skoðun Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar Skoðun Hugleiðingar ellilífeyrisþega um landsmálin og orkumálin Ingimundur Andrésson skrifar Skoðun Að tilheyra - Fjölmenningarþing Reykjavíkur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Katrínu sem forseta Stefán Friðrik Stefánsson skrifar Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaðan ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þekking á naloxone nefúða getur bjargað lífi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við breytt fortíðinni? Ásgeir Jónsson skrifar Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson skrifar Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ný norræn stjórnarskrá Hrannar Björn Arnarsson,Ragnheiður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar Skoðun Stærsta loftslagsráðstefna í heimi Nótt Thorberg skrifar Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson skrifar Sjá meira
Ég er blessunarlega barnalegur. Ég trúi kannski ekki á jólasveina en ég gerði það eflaust hefði ég ekki lent í því að leika Stúf á jólaballskemmtun Grunnskólans á Bíldudal þegar ég var á áttunda ári. Ég trúi hins vegar á álfa og tröll, hverju orði í Íslendingasögunum, kemst við yfir bókum Astrid Lindgren, hef enn þá ekki bitið úr nálinni með upplausn Bítlanna, er ólæs á Excelskjöl og yfirvald fyrir mér eru bara karlar með bindi og, sem betur fer, í seinni tíð líka einstaka konur í kjólum. Ástæðan fyrir þessum barnaskap varð mér ljós þegar ég fór í bruggverksmiðju eina í Portúgal en þá var verið að lýsa fyrir mér hvernig hið þurrsæta púrtvín væri bruggað. Þrúgurnar eru nefnilega pressaðar og safinn geymdur í stórum tönkum en áður en gerjunin nær að afmá sæta bragðið úr miðinum er hún stöðvuð með því að hella brennivíni í tankinn. Þá rifjaðist upp fyrir mér að eitt sinn sá ég afa og Bjössa frænda káta heima hjá þeim fyrrnefnda að drekka kók. Hlógu þeir og höfðu uppi gamanmál þar til síminn hringdi allt í einu og ábúðarmikil rödd hinumegin línunnar kvað svo um að þeir feðgar yrðu að skjótast niður á höfn til einhverra erinda. Leitaði ég þá lags, fór í ísskápinn og fann hálfkláruð kókglösin. Fannst mér ég hafa himin höndum tekið þar sem gos lá ekki alltaf svona vel við sopa í þá daga. Teygaði ég að víkingasið en í munni mér fann ég ramman rússneskan keim, ættaðan úr eiturbrasverksmiðju í Síberíu. Fann ég strax hvernig gerjun mín snarhemlaði. Ég var átta ára, ljós á brún og brá, lék mér að stráum, elskaði Astrid Lindgren, Bítlana og Ipswich.
Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaðan ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar