Hin heilaga pynting Hersir Aron Ólafsson skrifar 14. febrúar 2018 23:10 Þegar ég var pínulítill, aðeins nokkurra vikna gamall, var ég barinn þéttingsfast í höfuðið með kylfu. Ég man reyndar ekki eftir atvikinu, en skilst á viðstöddum – sem voru fjölmargir – að ég hafi háskælt og það nokkuð lengi. Höfuðhöggið hefur blessunarlega heldur ekki skaddað mig til langframa, fyrir utan litla dæld sem ég er með hægra megin á höfðinu og mun kannski sjást lítillega kjósi ég einn daginn að raka af mér hárið. Þetta var hins vegar stór dagur og tvímælalaust þess virði. Fjölskyldan öll og fleiri til voru saman komin að fylgjast með þessari stóru stund, þegar kylfan var reidd til höggs og látin gossa í höfuðið á litla krílinu. Heilagur andi sveif yfir vötnum. Undanfarið hefur frumvarp þingmannsins Silju Daggar Gunnarsdóttur verið á allra vörum. Þar leggur hún til, ásamt hópi þingmanna, að gert verði refsivert að taka kornunga og varnarlausa drengi og skera burt hluta af typpum þeirra. Fara síkar aðgerðir auðvitað fram að þeim forspurðum og án nokkurrar læknisfræðilegrar þarfar. Skiptar skoðanir eru um frumvarpið, þó því virðist víðast hvar vel tekið. Á stöku stað má þó heyra gagnrýnisraddir. Umskurður af trúarlegum ástæðum sé rótgróin hefð í ýmsum menningarsamfélögum og siðurinn sé fólki mikilvægur. Þá lagði prestur í Fríkirkjunni orð í belg og benti á að umskurður varðaði „ævaforna siði“, „heiður“ og „hreinlæti“. Síðastnefnda mýtan hefur verið hrakin svo oft að hana þarf varla að nefna. Hinar þarfnast aftur á móti nánari skoðunar, enda er það umhugsunarefni hvernig virðing fyrir fornum siðum og „heiðri“ réttlæta slíka aðgerð. Í hegningarlögum okkar Íslendinga, og raunar flestra þjóða heims, er lögð refsing við því að beita annan mann ofbeldi. Auk þess erum við aðilar að mannréttindasáttmálum sem leggja blátt bann við pyntingum og ómannúðlegri meðferð. Oftast er það litið sérstaklega alvarlegum augum ef aðferðin sem beitt er við hið líkamlega ofbeldi þykir sérlega hættuleg eða hættulegu áhaldi beitt. Þannig eru til fjölmörg dæmi hérlendis um þunga refsidóma yfir einstaklingum sem hafa lagt til annars með hnífum, jafnvel þótt afleiðingarnar séu ekki stórfelldar. Ætla má að flestum þyki rétt að refsa fyrir slíka glæpi, enda ekki æskileg hegðun í samfélagi manna að gera atlögu að fólki með hnífum. Af einhverjum ástæðum virðist þó sem mörgum gagnrýnendum fyrrnefnds frumvarps, bæði hér á landi og í nágrannalöndum okkar, þyki atlögur með hnífum í lagi ef þær eru gerðar að litlum varnarlausum börnum. Sársaukinn og samþykkisskorturinn af hálfu barnsins er þá aukaatriði, svo lengi sem pyntingarnar fara fram í nafni trúarinnar. Hér verður ekki reynt að gera lítið úr trúarbrögðunum sem slíkum, enda mynda hin ýmsu trúarbrögð hryggjarstykkið í lífshlaupi tug milljóna manna um allan heim. Alltént er ljóst að þegar trúarbrögðin krefjast þess að ómálga börn sæti pyntingum þá er mál að linni. Það er nefnilega sama hvernig umræðunni er velt og snúið, það er einfaldlega ómögulegt að komast að þeirri niðurstöðu að fullorðinn maður eigi rétt á að skera í typpið á litlu barni. Frásögnin í upphafi þessarar greinar var blessunarlega grín. Ég aldrei verið barinn í höfuðið með kylfu og það hefur aldrei verið skorið í typpið á mér með hníf. Raunar hef ég einfaldlega aldrei orðið fyrir grófri líkamsárás af neinu tagi, sem betur fer. Fyrir það er ég þakklátur og finnst ég afar heppinn. Ég vona að löggjafinn sjái sóma sinn í því að taka skynsamlegu frumvarpi þingmannanna vel og tryggja að allir hvítvoðungar framtíðarinnar verði jafn heppnir og ég.Höfundur er sjónvarpsfréttamaður og laganemi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Má „ég líka“ fá hærri laun? Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Hraðlest: töfralausn? Haraldur Sigþórsson og Inga María Árnadóttir Skoðun Er starf mitt sem hjúkrunarfræðingur ósýnilegt? Henný Björk Birgisdóttir Skoðun Hégómastefna Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Stöndum vörð um úthverfin Inga María Hlíðar Thorsteinson Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Þarf breytingar í borginni? Inga María Hlíðar Thorsteinsson Skoðun Er þetta í alvöru verðlaunaefni? Snorri Másson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Þegar ég var pínulítill, aðeins nokkurra vikna gamall, var ég barinn þéttingsfast í höfuðið með kylfu. Ég man reyndar ekki eftir atvikinu, en skilst á viðstöddum – sem voru fjölmargir – að ég hafi háskælt og það nokkuð lengi. Höfuðhöggið hefur blessunarlega heldur ekki skaddað mig til langframa, fyrir utan litla dæld sem ég er með hægra megin á höfðinu og mun kannski sjást lítillega kjósi ég einn daginn að raka af mér hárið. Þetta var hins vegar stór dagur og tvímælalaust þess virði. Fjölskyldan öll og fleiri til voru saman komin að fylgjast með þessari stóru stund, þegar kylfan var reidd til höggs og látin gossa í höfuðið á litla krílinu. Heilagur andi sveif yfir vötnum. Undanfarið hefur frumvarp þingmannsins Silju Daggar Gunnarsdóttur verið á allra vörum. Þar leggur hún til, ásamt hópi þingmanna, að gert verði refsivert að taka kornunga og varnarlausa drengi og skera burt hluta af typpum þeirra. Fara síkar aðgerðir auðvitað fram að þeim forspurðum og án nokkurrar læknisfræðilegrar þarfar. Skiptar skoðanir eru um frumvarpið, þó því virðist víðast hvar vel tekið. Á stöku stað má þó heyra gagnrýnisraddir. Umskurður af trúarlegum ástæðum sé rótgróin hefð í ýmsum menningarsamfélögum og siðurinn sé fólki mikilvægur. Þá lagði prestur í Fríkirkjunni orð í belg og benti á að umskurður varðaði „ævaforna siði“, „heiður“ og „hreinlæti“. Síðastnefnda mýtan hefur verið hrakin svo oft að hana þarf varla að nefna. Hinar þarfnast aftur á móti nánari skoðunar, enda er það umhugsunarefni hvernig virðing fyrir fornum siðum og „heiðri“ réttlæta slíka aðgerð. Í hegningarlögum okkar Íslendinga, og raunar flestra þjóða heims, er lögð refsing við því að beita annan mann ofbeldi. Auk þess erum við aðilar að mannréttindasáttmálum sem leggja blátt bann við pyntingum og ómannúðlegri meðferð. Oftast er það litið sérstaklega alvarlegum augum ef aðferðin sem beitt er við hið líkamlega ofbeldi þykir sérlega hættuleg eða hættulegu áhaldi beitt. Þannig eru til fjölmörg dæmi hérlendis um þunga refsidóma yfir einstaklingum sem hafa lagt til annars með hnífum, jafnvel þótt afleiðingarnar séu ekki stórfelldar. Ætla má að flestum þyki rétt að refsa fyrir slíka glæpi, enda ekki æskileg hegðun í samfélagi manna að gera atlögu að fólki með hnífum. Af einhverjum ástæðum virðist þó sem mörgum gagnrýnendum fyrrnefnds frumvarps, bæði hér á landi og í nágrannalöndum okkar, þyki atlögur með hnífum í lagi ef þær eru gerðar að litlum varnarlausum börnum. Sársaukinn og samþykkisskorturinn af hálfu barnsins er þá aukaatriði, svo lengi sem pyntingarnar fara fram í nafni trúarinnar. Hér verður ekki reynt að gera lítið úr trúarbrögðunum sem slíkum, enda mynda hin ýmsu trúarbrögð hryggjarstykkið í lífshlaupi tug milljóna manna um allan heim. Alltént er ljóst að þegar trúarbrögðin krefjast þess að ómálga börn sæti pyntingum þá er mál að linni. Það er nefnilega sama hvernig umræðunni er velt og snúið, það er einfaldlega ómögulegt að komast að þeirri niðurstöðu að fullorðinn maður eigi rétt á að skera í typpið á litlu barni. Frásögnin í upphafi þessarar greinar var blessunarlega grín. Ég aldrei verið barinn í höfuðið með kylfu og það hefur aldrei verið skorið í typpið á mér með hníf. Raunar hef ég einfaldlega aldrei orðið fyrir grófri líkamsárás af neinu tagi, sem betur fer. Fyrir það er ég þakklátur og finnst ég afar heppinn. Ég vona að löggjafinn sjái sóma sinn í því að taka skynsamlegu frumvarpi þingmannanna vel og tryggja að allir hvítvoðungar framtíðarinnar verði jafn heppnir og ég.Höfundur er sjónvarpsfréttamaður og laganemi
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar