Skoðun

Einföld lausn á umferðarvandanum

Pawel Bartoszek skrifar
Helstu andstæðingar borgarlínunnar og almenningssamgangna almennt hafa fært sannfærandi rök gegn nýjum sérakreinum. Þau eru þau að, sé miðað við að vagn aki á sérakrein á 7 mínútna fresti þá standi akreinin auð restina af tímanum.

Þetta er auðvitað sóun því á meðan gæti vegbúturinn verið að nýtast undir venjulega, heiðarlega umferð venjulegs, heiðarlegs fólks. „Sóun þarf að uppræta!“ segja hinir hagsýnu. En það þarf reyndar ekki að bíða eftir að ný sóun verði til áður en við getum hafist handa við að uppræta þá sem fyrir er! Þegar er ótrúlega mikið um sóun í samgöngukerfinu sem einfalt væri að losna við með tiltölulega ódýrum aðgerðum.

Fyrsta skref: Strætóreinar

Byrjum á þeim sérakreinum Strætós sem þegar eru til staðar. Á höfuðborgarsvæð- inu er nefnilega búið að leggja marga, marga metra af strætóakreinum sem nýtast einungis fyrir tóma strætisvagna en gætu nýst almenningi. Ætli þetta séu ekki fimm kílómetrar allt í allt! Það væri sjálfsagt og auðvelt að hleypa fólksbílunum á strætóreinarnar. Við gætum til dæmis sagt að allir bílar með yfir ákveðnum fjölda manns gætu notað þær. Spurningin er bara: Hvaða fjölda á að miða við?

Líklegast er best að notast við töluna einn þar sem langflestir ferðast einir í bíl. Ef við myndum krefjast þess að menn þyrftu að vera tveir eða fleiri, þá myndi akreinin nýtast illa og það væri sóun. Einnig: ef við myndum segja að strætóakreinin væri fyrir þá sem væru tveir eða fleiri saman í bíl þá værum við að þvinga fólk til að ferðast saman í bíl og ekki viljum við þvinga fólk.



Næsta skref: Stígarnir

Reykjavík býr núorðið við sæmilegt net göngu- og hjólastíga. Því miður þá nýtist það aðallega á morgnana þegar fólk er að hjóla í vinnuna og seinni partinn þegar það hjólar heim og svo um helgar. Nýtingin er minni utan þess tíma. Kjörið væri að opna þessa stíga fyrir almenningsumferð, þ.e.a.s. umferð einkabíla. Ein hugmynd er þar borðleggjandi.

Allir sem keyrt hafa til Reykjavíkur frá Hafnarfirði hafa væntanlega komið auga á skrýtið grænt mannvirki sem liggur yfir Kringlumýrarbrautinni við botn Fossvogarins. Þetta er svokölluð „göngubrú“. Hún er ætluð fólki sem labbar og hjólar en oft er enginn að nota hana. Hví ekki að minnka þessa sóun og opna brúna fyrir umferð léttari fólksbíla á morgnana? Þannig gætu nemendur HR tekið brúna og keyrt svo eftir hjóla- og göngustígnum sem lagður hefur verið Fossvogsmegin Öskjuhlíðar fyrir milljónir króna en stendur oft auður. Þeir gætu keyrt alla leið að skólanum og jafnvel lagt á sjálfri Ylströndinni, sem oftast er tóm..

Tillaga að auknu umferðarflæði

Lokaskref: Flugvöllurinn

En af hverju að stoppa við HR? Af hverju ekki að halda áfram? Stóra tækifærið við lausn umferðarvandans felst nefnilega ekki í því að bæta við örlitlum akreinastúfum á löngu sprungnum stofnbrautum. Í raun blasir lausnin við. Í hjarta Reykjavíkur er risastórt umferðarmannvirki sem er í raunverulegri notkun svona fjóra tíma á dag en stendur autt restina af tímanum.

Já, við erum að tala um flugvöllinn.

Miklabrautin og Kringlumýrarbrautin eru báðar sprungnar. Norður-suður flugbrautina í Vatnsmýrinni mætti nota til að létta af álaginu. Hún dugar því miður ekki alla leið en það er leysanlegt með litlum tilkostnaði. Það þyrfti bara smá vegbút inn á flugbrautina frá Nauthólsvík annars vegar og Miklubraut hins vegar. Raunar þyrfti ekki einu sinni að fara út á flugbrautina. Samhliða flugbrautinni liggur nefnilega þjónustubraut og bílarnir gætu nýtt hana.

Vissulega gætu flugvélar verið að lenda á austur-vestur flugbraut, en það mætti leysa það vandamál með einföldum umferðarljósum og hliðum við þverunina. Þetta hefur þegar verið gert á Gíbraltar, með góðum árangri. Auðvitað gæti einhver leiðindapúki bent á að þessi lausn væri ekki sérstaklega raunhæf. Þótt farþega- eða sjúkraflugvélar noti völlinn ekki hverja mínútu þurfi brautirnar samt að vera til taks öllum stundum, annars geti orðið tafir, til dæmis vegna bílslyss, og slíkt gæti dregið mjög úr notagildi flugvallarins. Þetta eru reyndar ágætisrök að mörgu leyti.

Spurning hvort þau eigi ekki líka við þegar kemur að öðrum umferðarmannvirkjum. Eins og til dæmis forgangsakreinum fyrir strætó




Skoðun

Skoðun

Sigur­bogi

Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar

Sjá meira


×